WYŻSZA SZKOŁA ZARZĄDZANIA OCHRONĄ PRACY W KATOWICACH

 

 

https://wszop.edu.pl/

 

https://pl-pl.facebook.com/wszop

 

https://www.youtube.com/channel/UCThKd6inq2ok2vAlXjpIP6g

https://www.instagram.com/wszop_katowice/

 

https://twitter.com/wszop

 

 

Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach (WSZOP) – niepubliczna szkoła wyższa z siedzibą w Katowicach przy ul. Bankowej 8.

Wpisana do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych MNiSW dnia 28 lutego 2002 r. pod nr 233.

Uczelnia jest pierwszą w kraju, która rozpoczęła autonomiczne kształcenie inżynierów BHP. Oferta dydaktyczna dotyczy kształcenia w obszarze bezpieczeństwa pracy, bezpieczeństwa pożarowego, bezpieczeństwa publicznego, zarządzania kryzysowego. Działalność WSZOP obejmuje również kierunki studiów, studia podyplomowe i badania naukowe na temat zarządzania z uwzględnieniem kontekstów psychologicznych i kulturowych, kulturoznawstwa w aspekcie kształcenia aktywnego obserwatora i moderatora życia kulturalnego oraz języków obcych, jako środka porozumiewania się i poznawania różnorodności kulturowych we współczesnym świecie. Misją uczelni jest kształcenie liderów humanizacji pracy w relacjach człowiek-praca-środowisko przy zachowaniu postaw kultury i bezpieczeństwa.


Uczelnia o sobie:

Studiowanie to bez wątpienia jeden z najprzyjemniejszych i najważniejszych okresów życia — czas, w którym wybiera się swoją pierwszą zawodową drogę, poszerza własne horyzonty lub dokonuje istotnej życiowej zmiany. Jesteśmy po to, by podzielić się z Państwem nie tylko specjalistyczną wiedzą, ale i wspomóc wejście na rynek pracy. Programy studiów są  wynikiem stałego monitorowania rynku pracy, karier absolwentów i zainteresowań studentów. Od drugiego roku studiów studenci realizują jedną z wybranych specjalności. Formy zajęć, ich organizacja, w tym liczebność grup na poszczególnych zajęciach, zapewniają osiągnięcie efektów uczenia się określonych dla profilu praktycznego.

KIERUNKI NAUCZANIA:

Uczelnia daje możliwość kształcenia na pięciu kierunkach I i II stopnia.

   >  Zarządzanie i Inżynieria produkcji
   >  Zarządzanie
   >  Bezpieczeństwo wewnętrzne
   >  Energetyka
   >  Filologia
        Filologia angielska

Dodatkowo kandydaci mają możliwość nauki na studia podyplomowych. W przeszłości szkoła prowadziła również studia licencjackie na kierunku Kulturoznawstwo.

ERASMUS+

Uczelnia angażuje się w projekty mobilności w ramach programu Erasmus+. Dzięki zawartym umowom współpracy z prestiżowymi uczelniami partnerskimi, studenci WSZOP mogą realizować program kształcenia w zakresie jednego semestru na Litwie, w Estonii, Chorwacji, Turcji, Bułgarii lub Portugalii. Pozostali studenci uczestniczą w zajęciach prowadzonych przez międzynarodowych wykładowców goszczących we WSZOP w ramach Programu. Erasmus+ oferuje nauczycielom akademickim WSZOP możliwość zdobywania nowych doświadczeń dydaktycznych oraz dzielenia się swoimi osiągnięciami naukowymi poprzez prowadzenie zajęć na uczelniach partnerskich.

Akademickie Biuro Karier
 

Biuro karier działa we WSZOP od 2004 roku. Pomaga studentom i absolwentom w osiągnięciu sukcesu na rynku pracy. Dla wielu młodych ludzi jest pierwszym i podstawowym źródłem informacji na temat rynku pracy. ABK organizuje: porady prawne, porady psychologiczne, seminaria, zajęcia wprowadzające w prawo pracy, warsztaty i szkolenia oraz TARGI PRACY organizowane z udziałem najlepszych firm z Regionu Śląskiego.

AZS WSZOP

Akademicki Związek Sportowy działa na rzecz integracji środowiska akademickiego poprzez upowszechnianie sportu. W swoich sekcjach gromadzi studentów i pracowników. Organizuje mecze i zawody sportowe z innymi ośrodkami akademickimi. Zajęcia odbywają się w obiektach sportowych uczelni oraz w AWF w Katowicach. W ramach Akademickiego Związku Sportowego WSZOP działają sekcje sportowe:

    Piłki halowej - futsalu
    Siatkówki
    Pływacka
    Karate i samoobrony

źródło: www.wszop.edu.pl; Wikipedia

 

 

 

 

POWIAT DĘBICKI

 

 

 

https://powiatdebicki.pl/

 

https://www.facebook.com/Starostwo-Powiatowe-w-D%C4%99bicy-804052213070720/

 

https://www.youtube.com/channel/UC870DMkNeL31rwXPojyOQGg

  

https://www.instagram.com/powiat_debicki/

Powiat dębicki – powiat w Polsce (województwo podkarpackie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Dębica. Leży w pasie trzech powiatów (mieleckiego, jasielskiego oraz dębickiego). Według danych z 31 grudnia 2019 roku powiat zamieszkiwało 135 299 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwały 135 282 osoby.

W skład powiatu wchodzą:

Gminy miejskie

    Dębica

Gminy miejsko-wiejskie

    Brzostek
    Pilzno

Gminy wiejskie

    Czarna
    Dębica
    Jodłowa
    Żyraków

Miasta

    Brzostek
    Dębica
    Pilzno

Przez powiat przepływa rzeka Wisłoka. Ze względu a bogactwo fauny i flory wytyczono trzy rezerwaty przyrody: „Słotwinę” w gminie Pilzno, „Kamerę” w gminie Brzostek oraz „Torfy” w gminie Czarna, jak również obszary Natura 2000. Przez gminę Brzostek przebiega fragment Czarnorzecko-Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego, a przez gminę Jodłowa część Parku Krajobrazowego Pasma Brzanki. W lasach powiatu dębickiego występują zwierzęta objęte ochroną gatunkową, m.in. puchacz. Najwyższe wzniesienie w powiecie to Klonowa Góra (488 m n.p.m.) w gminie Brzostek.

Ziemia dębicka usytuowana jest na szlaku komunikacyjnym spinającym zachodnią i wschodnią granicę kraju, znajduje się przy najdłuższej trasie europejskiej E40, która zaczyna się w Calais nad kanałem La Manche we Francji, a kończy się w Kazachstanie nad granicą z Chinami. Powiat dębicki posiada dwa zjazdy z autostrady A4: Dębica-Wschód oraz Dębica-Zachód, co umożliwia szybki dostęp do portów lotniczych Kraków–Balice i Rzeszów–Jasionka. Przebiega tu także linia kolejowa E30 łącząca Niemcy, Polskę i Ukrainę.

Ziemia dębicka kryje liczne ślady minionych czasów. Najwcześniejsze dowody zasiedlania tego terenu, w Borowej oraz na pograniczu Czarnej i Jawornika Starego, pochodzą sprzed 3500 – 2500 lat p.n.e. Po dziś dzień widoczne są pozostałości osad z okresu VII – X w. Powiat w czasie II wojny światowej stał się ważnym ośrodkiem działalności podziemia niepodległościowego. W sierpniu 1944 r. oddziały II zgrupowania AK Obwodu Dębica, dowodzone przez mjra Adama Lazarowicza, stoczyły na polanie Kałużówka największą bitwę partyzancką na Podkarpaciu.Po wojnie rozwój powiatu dębickiego dynamicznie ruszył w kierunku przemysłowo-rolniczym, bazując na bogatych tradycjach i ogromnym potencjale mieszkańców.


Powiat dębicki jest otwarty i przychylny działaniom kulturalnym. Od wielu lat profesjonaliści oraz amatorzy wystawiają w Dębicy dzieła operowe największych kompozytorów: Stanisława Moniuszki, Gioacchima Rossiniego, Giuseppe Verdiego czy Georgesa Bizeta. Zespół pracuje pod egidą Dębickiego Towarzystwa Muzyczno-Śpiewaczego.Rokrocznie w Dębicy odbywają się Dni Sztuki, podczas których artyści teatrów polskich i zagranicznych dają koncerty i grają spektakle. Stałe miejsce w kalendarzu zyskał Powiatowy Przegląd Amatorskich Zespołów Teatralnych, a także plenery malarskie dla młodzieży. Dużym powodzeniem cieszy się też Ogólnopolski Festiwal Piosenki Religijnej i Patriotycznej „Polonia Semper Fidelis” parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Dębicy.

 

WARTO ZOBACZYĆ:

> Muzeum Regionalne w Pilźnie - W muzeum można obejrzeć ekspozycje z zakresu archeologii, etnografii, sztuki, historii, numizmatyki itp. Przeważająca część zbiorów, a jest ich ponad 1700, pochodzi od mieszkańców, którzy przekazali muzeum swoje cenne pamiątki. 

> Miniaturowa wieś Lipce w Lipinach - Replika osady, inspirowanej wioską Lipce z powieści „Chłopi” Władysława Reymonta. Pośród miniaturowych chat, kaplic etc. „krzątają się” lalki, imitujące zajętych codziennymi obowiązkami mieszkańców. Dzięki temu ekspozycja nabiera dynamicznego charakteru.

> Osada Słowiańska w Stobiernej - To otoczona palisadą replika grodu, miejsce utrzymane w klimacie średniowiecza. Przybliża bogatą historię Doliny Wisłoki z czasów kluczowych dla jej dzisiejszych dziejów, gdy osiedlali się tutaj jej obecni mieszkańcy i kształtowało się ich społeczeństwo.

> Symboliczna rekonstrukcja hitlerowskiego obozu pracy w Pustkowie-Osiedlu - Rekonstrukcja znajduje się u podnóża Góry Śmierci, obrazuje ona historię i działanie obozów pracy przymusowej oraz poligonu Waffen SS „Truppenübungsplatz Heidelager”, funkcjonujących w latach 1940–1944 w Pustkowie. Rekonstrukcja jest integralną częścią działającego tutaj Europejskiego Centrum Pamięci i Pojednania.

> Muzeum Regionalne w Dębicy - W otoczeniu budynku znajduje się ciekawa kolekcja militariów oraz pojazdów strażackich pochodzących z okresu od końca XIX do połowy XX wieku. Muzeum posiada działy: archeologiczny, etnograficzny, historyczny, sztuki i wojskowy. Prowadzi wystawy czasowe, tematycznie związane z terenami obecnych powiatów: dębickiego i ropczycko-sędziszowskiego, lekcje muzealne oraz warsztaty dotyczące historii kultury i sztuki. Dysponuje także nowo utworzoną biblioteką regionalną.

> Korzeniów - typowy, klasycystyczny dwór polski, wzniesiony pod koniec XVIII w.. Jego przebudowa w stylu klasycystycznym miała miejsce w pierwszej połowie XIX w.. W latach 80. XX w. przeprowadzono remont budynku dworu, podczas którego przebudowano wnętrze dostosowując je dla potrzeb szkoły. Dwór od kilku lat jest nieużytkowany.

> Straszęcin - dwór - powstał w XVIII w., utrzymany w stylu klasycystycznym, zachowany w dobrym stanie.

> Żyraków -  dwór – wzniesiony przed połową XIX w. Został poddany generalnej przebudowie w roku 1920. Dwór w Żyrakowie z pozostałościami dawnego założenia parkowego stanowi znaczący element lokalnego krajobrazu kulturowego. W 2004 roku został wpisany do rejestru zabytków. W latach 2016-2018 wykonywany był gruntowny remont dworu oraz parku.

> Parkosz - dwór - obecnie mieści się tutaj Dom Pomocy Społecznej. Do rekonstrukcji i rozbudowy obiektu przystąpiono w 1986 r, a zakończono w 1994. Obecnie całkowita powierzchnia zabudowy to 3 392 m2, składają się na nią zabytkowe: część dworkowa, pawilony mieszkalne, budynek administracyjny. W domu może mieszkać nieco ponad setka osób.

> Pustynia - kościół par. pw. św. Stanisława Biskupa (na zdjęciu poniżej - autor fotografii Dorota Rucka-Marmaj) – powstał w XVII w., przebudowany w wieku XX. Obecnie pełni funkcje kaplicy cmentarnej.

 > Łęki Górne - kościół par. pw. św. Bartłomieja – wybudowany w 1484 r. Gotycki styl, zrębowa konstrukcja. Drewniany na podmurówce z betonu i kamienia.

> Machowa - kościół par. pw. Świętej Trójcy – zbudowany w roku 1778, a konsekrowany w 1791 r. Drewniany o zrębowej konstrukcji, jednonawowy.

> Zwiernik - kościół par. pw. św. Marcina – powstał w 1664 r. w Padwi Narodowej, w r. 1891 przeniesiony do Zwiernika. Styl barokowy, konstrukcja zrębowa z drewna.

> Kwatera ofiar II wojny światowej - Kwatera zlokalizowana jest w Pilźnie, spoczywają tutaj Żołnierze Wojska Polskiego, ale również osoby cywilne – ofiary hitlerowskiego terroru w latach 1939-1945. Centralnym elementem kwatery jest betonowy, trójstopniowy postument, a na nim cokół, który wieńczy strzelista kolumna, wykończona godłem orła.

> Pomnik ofiar mordu hitlerowskiego przy dębickiej cegielni - Obelisk upamiętnia tragedię z 2 lutego 1944 r., kiedy to na nasypie kolejowym przy cegielni w Dębicy, śmierć, z rąk hitlerowskich żołnierzy, poniosło 54 zakładników, przywiezionych z więzień w Krakowie, Tarnowie i Rzeszowie. Był to odwet za to, że 31 stycznia 1944 roku, pociąg, którym miał podróżować Hans Frank, generalny gubernator okupowanych ziem polskich, został ostrzelany przez Polaków. Ciał zamordowanych na nasypie osób długo nie pozwalano pochować. Ten akt barbarzyństwa miał służyć jako ostrzeżenie dla ruchu oporu. Do dziś nie są znane nazwiska wszystkich ofiar. 

źródło: www.powiatdebicki.pl

 

 

POWIAT PŁOCKI

https://powiat-plock.pl/

  

https://pl-pl.facebook.com/StarostwoPlock

Powiat płocki − powiat w Polsce (w zachodniej części województwa mazowieckiego), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Płock, niewchodzące w skład powiatu.

W skład powiatu wchodzą:
gminy miejsko-wiejskie: Drobin, Gąbin, Wyszogród
gminy wiejskie: Bielsk, Bodzanów, Brudzeń Duży, Bulkowo, Łąck, Mała Wieś, Nowy Duninów, Radzanowo, Słubice, Słupno, Stara Biała, Staroźreby.

W powiecie płockim położone są trzy miasta:
Drobin (prawa miejskie: 1511−1869; 1994)
Gąbin (1322)
Wyszogród (1398)

Współczesny powiat płocki położony na północno-zachodnim Mazowszu jest jednym z największych powiatów w regionie i w kraju. W jego granicach administracyjnych o powierzchni blisko 1800 km2 zawiera się 15 samorządów.

Nazewnictwo decyduje o unikatowych walorach danego obszaru. Jest ważnym elementem tradycji regionalnej. Nazwy własne miejscowości, rzek, mokradeł i innych miejsc topograficznych, nazwiska, przydomki, itp. są często – przy braku innych źródeł historycznych – jedynym śladem przeszłości.

Na wstępie warto zwrócić uwagę na nazwy miejscowości. Naukowe badania językoznawcze dotyczące mazowieckich ziem położonych na północ od Wisły i Bugu wykonał i opublikował Karol Zierhoffer. Autor ustalił, że cechą lokalną na tym obszarze jest występowanie nazw tzw. włodyczych, czyli rodowych. W powiecie płockim nazwą tego typu są np. Krzykosy (utworzone od rzeczownika osobowego Krzykos) czy odimienne, np. Dobrzyków w gminie Gąbin (od imienia Dobrzyk). Duża grupa nazw pochodzi od cech ukształtowania terenu – są to nazwy topograficzne, np. Bielsk (utworzone od słowa biel, czyli mokradło, bagnista łąka), Zakrzewo (od miejsca położonego za krzakami), Kępa (rzeczna wyspa), a także Łęg (podmokła łąka), Mokrzk (kiedyś pisane „Mokrsk”, zatem: mokre miejsce) i inne.

Szczególnie interesujące dla problematyki związanej z tradycją Mazowsza są nazwy kulturowe. W nazwie wsi Staroźreby występuje staropolski źreb, oznaczający los, udział ziemi, miarę roli, łan. Również Wyszogród – to w pierwotnym znaczeniu gród położony na wzgórzu.

Kilka miejscowości w powiecie płockim ma nazwy wskazujące, iż są to średniowieczne osady służebne, których mieszkańcy wypełniali określone obowiązki względem księcia: w Kobylnikach hodowano konie, w Sokolnikach układano sokoły do polowań, a w Psarach – psy, natomiast mieszkańcy Kuchar oraz Szewców – obsługiwali zapewne pański dwór.

Wśród nazw miejscowych obecnego powiatu płockiego – językowo bezsprzecznie polskich – zdarzają się również obcego pochodzenia, np. nazwa wsi Wilkęsy (w gminie Drobin) pochodzi niewątpliwie z języka Prusów, plemienia najeżdżającego we wczesnym średniowieczu ziemie Mazowsza.

Powiat płocki liczy blisko 111 tys. mieszkańców. Wobec wyodrębnienia Płocka, ze statusem miasta na prawach powiatu, struktura rozpoznawalna jest jako powiat płocki – ziemski.

Nazwa jest adekwatna do bogactwa tej ziemi, zarówno w walory rolnicze, jak również turystyczne i przyrodniczo-kulturowe. Siedzibą samorządu powiatu jest Płock, książęcy gród nad szeroko rozpostartą Wisłą.

Tu, na wysokiej skarpie, wznosi się bazylika katedralna, której początki budowli sięgają XI wieku. Zachwyca w niej bogata polichromia i replika słynnych Drzwi Płockich. Kaplica królewska kryje prochy władców Polski: Władysława Hermana i jego syna Bolesława Krzywoustego. Muzeum Mazowieckie w Płocku słynie z najbogatszych w kraju zbiorów sztuki secesyjnej.

Bogactwo dziedzictwa kulturowego to wspaniałe świątynie z pieczołowicie utrzymanymi wnętrzami, świadczącymi o dawnej świetności i szacunku do przeszłości dziejowej Ziemi Płockiej. Warto zwiedzić najstarsze obiekty sakralne: późnoromański ceglany kościółek w Rokiciu z XIII w., zabytek klasy „0”, o którym głosi legenda, że tu zostały ukryte skarby Templariuszy. Swym pięknem i oryginalnością zachwycają XVII i XVIII-wieczne drewniane kościoły w Troszynie i Dobrzykowie.

Ważną rolę w dziedzinie upowszechniania lokalnych tradycji, a tym samym promowaniu regionu, spełniają placówki muzealne i regionalne izby pamięci, a także stowarzyszenia, szkolne koła zainteresowań, regionaliści.

Przykładem może być działalność Społecznego Muzeum Ziemi Gąbińskiej im. Sławoja Felicjana Składkowskiego. Niezależnie od stałej ekspozycji prezentującej postać polityka i generała Sławoja Felicjana  kładkowskiego, organizowane są tu często bardzo interesujące wystawy czasowe, poświęcone historii regionu, upamiętniające wojenne dramaty, opowiadające o patriotyzmie oraz codzienności mieszkańców Gąbina i okolic. Muzeum powstało z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Ziemi Gąbińskiej, działającego w Gąbinie od 1975 roku. Dzięki społecznej pracy członków Towarzystwa istnieje nie tylko placówka muzealna, ale również organizowane są uroczystości patriotyczne, sesje popularnonaukowe, konkursy. Bogate archiwum TMZG służy magistrantom i doktorantom oraz autorom publikacji historycznych.

Istotne dla procesu j kształtowania świadomości historycznej, patriotycznej i kulturowej dzieci i młodzieży są działania edukacyjne prowadzone przez szkoły. W Bodzanowie przy Publicznym Gimnazjum im. Polskiej Organizacji Zbrojnej działają m.in. Koło Historyczne oraz Koło Towarzystwa Przyjaciół Armii Krajowej. Dzięki współpracy szkoły z wieloma instytucjami i organizacjami samorządowymi oraz stowarzyszeniami, program działań podejmowanych przez młodzież jest imponujący. Uczniowie poznają historię regionu i poszukują jej specyficznych elementów, które można wykorzystać w opracowaniu oferty turystycznej. Uczestniczą w projektach polegających na poznawaniu folkloru polskiego, żydowskiego, historii osadników olenderskich. Współpracują ze Związkiem Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych, Żydowskim Instytutem Historycznym, Fundacją Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego, Muzeum Mazowieckim. Archiwizują stare fotografie. Wydają „Zeszyty Historyczne” i współredagują „Gazetę Gminy Bodzanów” ze stałą rubryką „Galeria Historyczna”.

Dobrą formą upowszechniania wiedzy historycznej i dziedzictwa kulturowego są różnorodne tablice informacyjne, które nie tylko zachęcają turystów do zwiedzania powiatu płockiego, ale także przekazują zamieszczoną na nich rzetelną informację dotyczącą miejscowości czy najbliższej okolicy. Takie tablice są m.in. w Orszymowie i Lasocinie. Powstały one w ramach projektu „Tablice pamięci”, zrealizowanego przez dzieci i młodzież ze Szkoły Podstawowej w Małej Wsi i Społecznego Liceum Ogólnokształcącego w Małej Wsi ze środków Fundacji Wspomagania Wsi oraz Gminnego Ośrodka Kultury.

Na terenie powiatu płockiego, w ramach ponadlokalnego projektu „Terenowy System Informacji”, ustawione zostały wielkoformatowe plansze zachęcające turystów do zwiedzania powiatu. Fachowo zaprojektowane tablice z promocyjnym hasłem, czytelną mapą, legendą i opisem znajdują się w Grabinie, Woli Łąckiej, Nowym Duninowie, Reczynie i Drobinie.

O piastowskich korzeniach Ziemi Płockiej świadczą pozostałości średniowiecznych siedlisk w Proboszczewicach i Szeligach, gdzie do dziś pozostały czytelne resztki wałów i fosy. „Perełką” architektoniczną powiatu jest Pałac w Łącku z 1873 r., była letnia rezydencja Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego, założyciela Stada Ogierów, obecnie pięknie odrestaurowany.

Spośród pałaców i dworów na terenie powiatu: w Słubicach, Bromierzyku czy Worowicach urzeka zabytkowy dwór rodziny Gorzechowskich w Kucharach, gdzie w latach 1920-1939 mieszkała i tworzyła Helena Mniszkówna, autorka „Trędowatej”.

Niektóre zabytkowe dwory zostały zaadaptowane na domy pomocy społecznej, gdzie samorząd powiatu zapewnia ludziom potrzebującym profesjonalną opiekę i godne życie.

Dzięki ciągłym inwestycjom i modernizacjom obiektów szkolnych, młodzież z terenów wiejskich kształci się w coraz nowocześniejszych warunkach i otrzymuje coraz bogatszą ofertę kierunków nauczania. Powiat jest organem prowadzącym dla średnich szkół w: Gąbinie, Wyszogrodzie, Goślicach i Płocku.

Martyrologium Ziemi Płockiej stanowią miejsca pamięci narodowej, m.in. pomnik ofiar wojny bolszewickiej z 1920 roku w Bielinie, gm. Słupno, odsłonięty w 2001 roku, z tablicą upamiętniającą nazwiska dziewiętnastu poległych bohaterów, mogiła rozstrzelonych w latach 1940-1945 300 mieszkańców Płocka i okolic w lasach brwileńskich, gm. Stara Biała, pomnik na cmentarzu parafialnym w Bielsku poświęcony poległym w I wojnie światowej, cmentarz żołnierzy poległych w Kampanii Wrześniowej w Dobrzykowie, gm. Gąbin, oraz Wzgórze Pamięci w Wyszogrodzie, swoiste sacrum, przepiękny pomnik – jakoby starożytny kamienny krąg – czczący herosa Armii „Poznań” i „Pomorze” odsłonięty w 1999 roku, w 60. rocznicę Bitwy nad Bzurą.

Najbogatsza na Mazowszu sieć jezior i malowniczy krajobraz Wisły, „dziko” meandrujące rzeki, rzeczki i strumyki są tu rajem dla amatorów sportów wodnych, kajakarzy, żeglarzy, motorowodniaków, ciekawskich nurków i wędkarzy. Powiat płocki doskonale spełnia warunki do plażowania i orzeźwiających kąpieli. Wysoki standard urlopowania nad wodą zapewniają hotele.

Do wypoczynku na łonie natury zapraszają stanice wodne i ośrodki turystyczne, a przede wszystkim gospodarstwa agroturystyczne, które oferują wypoczynek z dala od wielkomiejskiego zgiełku, wśród pól, lasów, urokliwych zagajników, nad jeziorem lub nad leniwie snującą się strugą. Turysta pozna tu smak staropolskiej, domowej kuchni, tradycyjnych potraw, zup, mięsiw i ryb przyprawianych ziołami z mazowieckich łąk. Odnajdzie tu spokój, naturalne piękno przyrody, ukojenie pośród barwnego krajobrazu, w otoczeniu sędziwych lasów, śpiewu łopocących ptaków, połyskujących rybich łusek, tuż pod jeziorną taflą.

Warto zatrzymać się na chwilę na leśnych duktach Brudzeńskiego Parku Krajobrazowego, zachwycić się pięknem przyrody, obfitym kwieciem, podpatrywać życie gniazdującego ptactwa i wolnożyjących tu szczęśliwych zwierząt. Warto przebyć edukacyjną ścieżkę przyrodniczą, przejechać po rowerowych szlakach. A dla potrafiących utrzymać się w siodle lub na oklep, są oferty łąckiego Stada Ogierów, ośrodka jeździeckiego w Cierszewie, Janoszycach, czy Wilczkowie.


Sielskości i łagodności urokliwej Ziemi Płockiej dodają kołyszące się łany zbóż, barwne, soczyste owoce z obfitych sadów i zadbanych plantacji. Pasące się na zielonych pastwiskach domowe zwierzaki, hasające po polach zające, kojący szum drzew i zapach leśnego runa z wędrującymi maluczkimi stworzonkami radują oczy i duszę. A tajemnicze, prastare kościółki i kapliczki wypełniają zadumą i ciekawością ich odkrywania.

źródło: www.powiat-plock.pl; materiał własny powiatu płockiego

 

 

 

 

PAŃSTWOWA UCZELNIA IM. STEFANA BATOREGO

 

https://www.pusb.pl/

 

https://www.facebook.com/UczelniaBatorego/

 

 

 

Państwowa Uczelnia im. Stefana Batorego – publiczna uczelnia zawodowa utworzona w Skierniewicach na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 września 2005, jako Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Skierniewicach. Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 sierpnia 2019 roku, Uczelnia zmieniła nazwę. Funkcjonuje pod patronatem Uniwersytetu Łódzkiego, Politechniki Łódzkiej, Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

 

KIERUNKI KSZTAŁCENIA:

     > studia pierwszego stopnia (licencjackie i inżynierskie)

        Administracja

        Bezpieczeństwo wewnętrzne

        Finanse i rachunkowość

        Pedagogika

        Zarządzanie

        Dietetyka

        Informatyka

        Kosmetologia

        Ogrodnictwo

        Pielęgniarstwo

    > studia drugiego stopnia (magisterskie)

        Menedżerskie studia ekonomiczno-prawne

        Pedagogika

    > jednolite studia magisterskie

        Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna

 

Najważniejsze atuty Państwowej Uczelni im. Stefana Batorego:

1. Bezpłatna nauka na studiach I i II stopnia oraz na studiach jednolitych magisterskich w trybie stacjonarnym.
2. Konkurencyjna wysokość opłat za studia w trybie niestacjonarnym.
3. Profesjonalne i kompleksowe przygotowanie studentów do wykonywania szerokiej gamy zawodów, które są cenione na rynku pracy.
4. Wysoki poziom nauczania oraz przygotowanie do kontynuacji nauki na poziomie magisterskim (II st.) i doktoranckim (III st.).
5. Dostęp do szerokiej bazy ofert pracy, staży i praktyk poprzez prężnie działające Biuro Karier.
6. Aktywne wsparcie działalności studentów w ramach funkcjonowania Samorządu Studenckiego, AZS-u oraz kół naukowych.
7. Przyjazna kadra dydaktyczna, która dba o dobre relacje ze studentami uczelni.
8. Rozbudowany system wsparcia materialnego dla studentów uczelni.
9. Oferta zakwaterowania w Domu Studenta zlokalizowanego w sercu kampusu.
10. Nowoczesny kampus wyposażony w pracownie specjalistyczne i dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.
11. Wyjazdy do zagranicznych uczelni w ramach programu Erasmus+.
12. Możliwość odbycia szkolenia wojskowego w ramach programu Legia Akademicka.
13. Bezpłatny dostęp do Internetu.

 

Państwowa Uczelnia im. Stefana Batorego jest jedyną państwową uczelnią zawodową w regionie północno-wschodnim województwa łódzkiego. To właściwe miejsce do zdobycia rzetelnej wiedzy i doświadczenia zawodowego tak cenionego na dzisiejszym rynku pracy. Aktualnie Uczelnia kształci na 13 kierunkach o profilu praktycznym. Prowadzi studia I i II stopnia, jednolite studia magisterskie, w trybie stacjonarnym oraz niestacjonarnym. Ponadto Uczelnia kształci na wielu kierunkach studiów podyplomowych.

O sile PUSB stanowi doświadczona kadra dydaktyczna, w tym praktycy  oraz szereg umów i porozumień, zawartych z instytucjami otoczenia społeczno-gospodarczego, uczelniami i instytutami naukowo-badawczymi Dzięki nim zapewniamy Studentom najwyższą jakość kształcenia oraz możliwość kontynuowania nauki na studiach II i III stopnia. Uczelnia prowadzi studia o profilu praktycznym, dlatego ogromną rolę odgrywają praktyki zawodowe, które umożliwiają wykorzystanie wiedzy teoretycznej w realnym działaniu. Gwarantujemy ich zgodność z kierunkiem studiów i wybranym modułem, przy czym zawsze staramy się uwzględniać indywidualne preferencje i oczekiwania naszych Studentów.

W trosce o najwyższą jakość, nieustannie udoskonala ofertę edukacyjną Uczelni, dba o rozwój bazy lokalowej oraz jej wyposażenie. Wszystkie zajęcia odbywają się w budynkach zmodernizowanych i przystosowanych do potrzeb Studentów, także niepełnosprawnych. Uczelnia posiada nowocześnie wyposażone laboratoria, pracownie komputerowe, multimedialne, symulatory, pracownie specjalistyczne, oraz Monoprofilowe Centrum Symulacji Medycznej. W ramach studiów na kierunku Bezpieczeństwo wewnętrzne można nabyć kwalifikacje mechanika i pilota samolotów ultralekkich. Wykłady odbywają się w przestronnych aulach, a pogłębianiu wiedzy sprzyja biblioteka z nowoczesną czytelnią. Nauka odbywa się w małych grupach, co pozwala na łatwy i bezpośredni kontakt z wykładowcami. Przyjazna atmosfera sprzyja efektywnemu zdobywaniu wiedzy.

Studenci PUSB mają możliwość zakwaterowania w bardzo dobrych warunkach w Domu Studenta, zlokalizowanym w sercu kampusu.

Kontakty międzynarodowe PUSB z 42. uczelniami stwarzają studentom możliwość kształcenia także w uczelniach zagranicznych zarówno w ramach programu ERASMUS+ jak też poprzez indywidualne umowy naszej Uczelni.

PUSB realizuje liczne projekty unijne, pozwalające na wzmocnienie potencjału dydaktycznego, a tym samym lepsze przygotowanie absolwentów do wejścia na rynek pracy.

Studenci Uczelni, będąc członkami społeczności akademickiej, działają w Samorządzie Studentów, pogłębiają wiedzę w kołach naukowych pod kierunkiem nauczycieli akademickich, aktywnie uczestniczą w życiu kulturalnym i sportowym miasta oraz regionu Skierniewice.

źródło: materiał własny PUSB, Wikipedia

 

 

WYŻSZA SZKOŁĄ ZARZĄDZANIA I BANKOWOŚCI W KRAKOWIE

 

 

 

https://www.wszib.edu.pl/

 

https://www.facebook.com/wszib/

https://www.youtube.com/channel/UCcI6Ksf7WlAN0Gz101GojnA

https://www.instagram.com/wszib_krakow/?hl=pl

 

 

Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie (WSZIB) – uczelnia niepubliczna uzyskała wpis do Księgi Rejestru Uczelni Niepaństwowych Nr 55 z dnia 11.05.1995 r. oraz z dn. 19 marca 2004 r.

Uczelnia powstała w 1995 roku. Prowadzimy kształcenie na kierunkach:  Informatyka, Zarządzanie, Finanse i Rachunkowość. Uczelnia prowadzi także studia podyplomowe, kursy oraz szkolenia wg programów Akademii CISCO oraz Microsoft AATP.
 

Studia w akademickim Krakowie to dla naszych słuchaczy niepowtarzalna okazja kontaktu z wielką kulturą i nauką w jednym z najpiękniejszych miast Europy. Dla studentów studiów dziennych kontakt z kolegami z 21 uczelni Krakowa, gdzie uczy się 172 840 studentów, sport, rozrywka, kontakty z wybitnymi ludźmi obok nauki w murach uczelni stanowią szansę na awans intelektualny. Wiele osób studiujących w naszej Uczelni zdobywa solidne wyższe wykształcenie co owocuje szybkim sukcesem zawodowym. Studenci studiów zaocznych znajdują u nas wiele udogodnień (e-learning, dogodne terminy zajęć, łatwy dostęp do wykładowców). Nowoczesna struktura teleinformatyczna stawia nas w czołówce uczelni polskich. Słowem WSZiB to Uczelnia zachodu warta.
Zezwolenia, akredytacje i certyfikaty

Podstawę prawną działania Uczelni jest wpis do Księgi Rejestru Uczelni Niepaństwowych Nr 55 z dnia 11.05.1995 r. oraz z dn. 19 marca 2004 r. W 2004, 2010 oraz w 2015 roku Państwowa Komisja Akredytacyjna udzieliła pozytywnej opinii dla studiów licencjackich i magisterskich kierunku Zarządzania, Finanse i Rachunkowość, a w 2011  oraz  2017 roku dla kierunku Informatyka.

W dniu 22 stycznia 2015 roku PKA podjęła decyzję o pozytywnej ocenie programowej na kierunku Zarządzanie na poziomie I i II stopnia studiów o profilu ogólnoakademickim, a także na kierunku Finanse i Rachunkowość na poziomie studiów I stopnia o profilu ogólnoakademickim. Stwierdzono, że wszystkie oceniane kryteria jakościowe uzyskały bardzo dobrą ocenę.

Uczelnia posiada bogatą własną bazę dydaktyczną, liczną i młodą kadrę naukową. Pozycja finansowa Uczelni jest stabilna, dzięki czemu studenci znajdują u nas możliwość realizowania swoich pasji i zainteresowań, a wykładowcy mają warunki do prowadzenia prac badawczych. WSZiB posiada najwyższe kategorie w ocenie parametrycznej działalności naukowej. W zarządzaniu edukacją kierujemy się zasadami TQM (zarządzanie przez jakość). Posiadamy również CERTYFIKAT JAKOŚCI nadany przez Izbę Przemysłowo-Handlową w Krakowie. Od wielu lat zajmujemy czołowe lokaty w rankingach „Polityki”, „Wprost”, „Rzeczpospolitej” i „Perspektyw”.

Studenci biorą udział w prowadzonych przez Uczelnię projektach informatycznych. WSZiB jako autoryzowane centrum egzaminacyjne Pearson VUE umożliwia uzyskiwanie międzynarodowych, prestiżowych certyfikatów z branży IT. Uczelnia daje również możliwość przystąpienia do uznawanych egzaminów językowych FCE oraz TELC (The European Language Certificate).

Misja Uczelni

    "Misją Uczelni jest przekazanie interesariuszom podstaw metodycznych oraz intelektualnych do pracy w biznesie i w nowoczesnym społeczeństwie gospodarki opartej na wiedzy."

Wiedza i kwalifikacje przekazywane przez nas są niezbędne do dzisiejszego uczestnictwa w rozwoju społecznym, tworzeniu gospodarki opartej na innowacjach ale także dają umiejętność ich zastosowania w przyszłości. Największą troską wszystkich pracowników Uczelni jest przyszłość jej Absolwentów, w tym ich kariera zawodowa budowaniu, której ma służyć przekazanie konkretnych umiejętności zawodowych oraz społecznych.


KIERUNKI KSZTAŁCENIA:

    > Studia pierwszego stopnia (licencjackie i inżynierskie)
        Zarządzanie
            Marketing
            Zarządzanie zasobami ludzkimi
            Zarządzanie strategiczne przedsiębiorstwem
            Reklama i grafika komputerowa
        Finanse I Rachunkowość
            Audyt i rewizja finansowa
            Bankowość
            Finanse przedsiębiorstwa
            Finanse publiczne
            Rachunkowość
        Informatyka
            Technologie internetowe
            Systemy informatyczne i sieci komputerowe
            Grafika komputerowa i aplikacje internetowe
            Informatyka ekonomiczna
        Socjologia (koniec kształcenia na tym kierunku 30 września 2014 r.)
            Media i komunikacja społeczna
            Nowe media w warsztacie socjologa
            Socjologia organizacji
            Socjologia kultury
            Socjologia stosowana
    > Studia drugiego stopnia
        Zarządzanie
            Zarządzanie finansami
            Zarządzanie kadrami
            Zarządzanie w ochronie zdrowia
            Handel i biznes międzynarodowy
            Socjologia organizacji i zarządzania
            Informatyka stosowana
            Prawo w zarządzaniu
            Rachunkowość dla menedżerów

    > Studia podyplomowe
        Bezpieczeństwo
            Ochrona danych osobowych i informacji prawnie chronionych w administracji i biznesie
        Finanse i Prawo
            Finanse samorządowe w praktyce
            Finanse i podatki
            Prawo dla menedżera
            Rachunkowość
            Zamówienia publiczne
        Zarządzanie
            Administracja Europejska. Zarządzanie funduszami unijnymi
            Akademia menedżera (studia menedżerskie)
            Quality Excellence. Auditor Wiodący ISO 9001 współorganizowane z firmą LUQAM
            Automotive Quality Expert – współorganizowane z firmą LUQAM
            Lean Sigma Academy – współorganizowane z firmą LUQAM
            Menedżer jakości i bezpieczeństwa żywności – współorganizowane z firmą LUQAM
            Strategie zakupowe i sourcing – współorganizowane z firmą LUQAM
            TPM Champion. Utrzymanie ruchu w praktyce – współorganizowane z firmą LUQAM
            Project Management – współorganizowane z firmą LUQAM
            Zarządzanie Finansami – studia razem z GFKM
        Ochrona zdrowia
            Zarządzanie w ochronie zdrowia
        Zarządzanie zasobami ludzkimi
            Coaching
            Mediacje rodzinne
            Negocjacje i mediacje
            Psychologia wpływu i komunikacja perswazyjna w biznesie i przywództwie
            Zarządzanie zasobami ludzkimi
        Bezpieczeństwo
            Ochrona danych osobowych i informacji prawnie chronionych w administracji i biznesie
        ICT
            Informatyka stosowana
            Inżynieria Oprogramowania – Bazy Danych
            Programowanie aplikacji mobilnych
            Systemy i sieci komputerowe
        Marketing
            Marketing terytorialny
            Zarządzanie komunikacją marketingową i medialną
        Rynek nieruchomości
            Pośrednictwo w obrocie nieruchomości
            Wycena nieruchomości

źródło: www.wszib.edu.pl; Wikipedia

 

 

 

 

WYŻSZA SZKOŁA FINANSÓW I INFORMATYKI IM. PROF. JANUSZA CHECHLIŃSKIEGO W ŁODZI

 

 

 

https://www.wsfi.edu.pl/

 

https://www.facebook.com/WSFI.Lodz/

Wyższa Szkoła Finansów i Informatyki im. prof. J. Chechlińskiego – niepubliczna szkoła wyższa, założona w 1997 roku w Łodzi przez Bank PBG, Bank Przemysłowo-Handlowy i Powszechny Bank Kredytowy, która została wpisana do rejestru uczelni niepaństwowych MEN pod pozycją 116[1]. Od 2002 szkoła posiada wydział w Kaliszu.

Wyższa Szkoła Finansów i Informatyki oferuje stacjonarne i niestacjonarne studia I stopnia na pięciu kierunkach: finanse i rachunkowość, ekonomia, bezpieczeństwo narodowe, praca socjalna, zarządzanie oraz studia podyplomowe. Absolwenci mogą kontynuować naukę na studiach II stopnia (magisterskich uzupełniających) w ramach posiadanych przez uczelnię umów o współpracy na Uniwersytecie Łódzkim (Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny) oraz Politechnice Łódzkiej (Wydział Fizyki Technicznej, Informatyki, Matematyki Stosowanej).

Wyższa Szkoła Finansów i Informatyki jest uczestnikiem europejskiego programu wymiany studentów i naukowców „Socrates-Erasmus”, pośredniczy w organizowaniu zagranicznych praktyk studenckich.

Studenci mogą otrzymywać stypendia naukowe i socjalne. Uczelnia posiada własne wydawnictwo, prowadzone są prace badawcze.

Wyższa Szkoła Finansów i Informatyki im. prof. Janusza Chechlińskiego z siedzibą w Łodzi kształci studentów od 1997 roku. Ma bogate, wieloletnie doświadczenie w nauczaniu na kierunkach ekonomicznych. Mury uczelni opuściło prawie 4tys absolwentów. Ich losy potwierdzają dobre ich przygotowanie do zawodów i działań w biznesie. Obecnie działa na obszarze Łodzi i Kalisza.

Wyższa Szkoła Finansów i Informatyki aspiruje do bycia najlepszą prywatną uczelnią w obszarze studiów ekonomicznych. Programy naszych studiów są pieczołowicie dopracowane, by nasi słuchacze wyciągali jak najwięcej korzyści dla rozwoju swojej kariery zawodowej. Dlatego nieustannie prowadzimy ewaluacje programów, rozszerzamy skład kadry o praktyków, organizujemy spotkania z ciekawymi ludźmi. Wszystko po to, aby nasi absolwenci mieli poczucie, że dokonali najlepszego wyboru: studiów na WSFI. Programy studiów spełniają wszystkie wymagania określone w Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 września 2016 r. w sprawie warunków prowadzenia studiów.

Kadra WSFI to naukowcy i praktycy biznesu. Profesorowie i doktorzy mający wieloletnie doświadczenia akademickie, realizujący badania naukowe zarówno krajowe, jak i międzynarodowe. Praktycy to m.in. wieloletni trenerzy biznesu mający po kilka tysięcy godzin warsztatowych przeprowadzonych dla największych firm krajowych. Dlatego też wiedza, którą przekazujemy jest aktualna i na wysokim poziomie.

WSFI aspiruje do miana uczelni otwartej na nowe wyzwania edukacyjne, promującej idee nowoczesnego nauczania kształcąca na zapotrzebowanie rynku pracy. Podejmuje również działania uprzedzające poprzez prowadzenie badań pilotażowych i określenie europejskich standardów kształcenia oraz wdrożenia ich do procesu dydaktycznego. Pozwala to na ukierunkowanie studenta na sukces, a po ukończeniu studiów, na jego integrację ze społecznością lokalną.
 

Solidną podstawę w dążeniu do sukcesu zawodowego stanowi zawarta w programie studiów wiedza, poparta znajomością języka obcego na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy i umiejętnością posługiwania się językiem specjalistycznym z dziedziny finansów i rachunkowości, fachową obsługą programów komputerowych oraz doświadczeniem zdobytym w czasie praktyk zawodowych.

Wyprowadzona z powyższych założeń misja Uczelni realizowana jest poprzez następujące cele:

    > upowszechnienia humanistycznych wartości w uczelni i poza nią,
    > oparcie edukacji w Uczelni na profesjonalnej i doświadczonej kadrze dydaktycznej i aktualnych treściach kształcenia,
    > udzielanie pomocy merytorycznej, organizacyjnej administracji publicznej i podmiotom gospodarczym,
    > rozwijanie integralnego modelu kształcenia - łączącego wiedzę teoretyczną z umiejętnościami praktycznymi - poprzez stałą współpracę z administracją publiczną, instytucjami działającymi w społeczności lokalnej.


W ramach zadań edukacyjnych Wyższa Szkoła Finansów i Informatyki:

    > odpowiada na zapotrzebowania edukacyjne społeczności lokalnej,
    > współpracuje i współdziała z organizacjami, instytucjami i specjalistami w dziedzinie nauk społecznych i ekonomicznych,
    > promuje nowe trendy w działalności naukowej i dydaktycznej,
    > modeluje treści kształcenia i wychowania dostosowane do aktualnych wyzwań i zapotrzebowań społeczności lokalnych, uwzględniając nowoczesne formy dydaktyki, bezpieczeństwa oraz zdrowia człowieka,
    > zapewnia wysoką jakość kształcenia i przygotowania absolwentów uczelni do pracy na odpowiedzialnych stanowiskach w administracji publicznej i służbach mundurowych.

źródło: www.wsfi.edu.pl; Wikipedia

 

GMINA BIAŁA RAWSKA

 

 

 

https://bialarawska.pl/

 

Biała Rawska – miasto w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biała Rawska.

Miasto
- powierzchnia 1.000 ha
- ludność ok. 3.400 osób

Gmina
- powierzchnia 20.000 ha
- ludność ok. 8.600
- 57 sołectw
- 60 miejscowości

Biała Rawska położona jest na Wysoczyźnie Rawskiej, nad rzeką Białką – dopływem Rawki, należącej do dorzecza Bzury.

Biała Rawska leży na historycznym Mazowszu, w dawnej ziemi rawskiej. Uzyskała lokację miejską około 1472 roku, zdegradowana w 1870 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1925 roku. Miasto duchowne położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim ziemi rawskiej województwa rawskiego. Ulice w mieście rozchodzą się od położonego w centrum rynku, w pobliżu którego znajduje się zabytkowy kościół. Zabudowa – w centrum stare, niekiedy XIX-wieczne budynki wielo- i jednorodzinne – kamienice i domy drewniane, na obrzeżach – głównie zabudowa jednorodzinna. Na przedmieściach – typowe wiejskie domy i budynki gospodarcze. W mieście znajduje się też kilkanaście bloków z wielkiej płyty, zbudowanych w latach 70.

W miejscowości znajduje się urząd gminy i kilka innych podległych władzom gminy urzędów (m.in. Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej), a także ośrodek zdrowia, szkoła podstawowa, gimnazjum i zespół szkół ponadgimnazjalnych oraz przedszkole. Biała Rawska jest lokalnym centrum kulturalno-handlowo-rozrywkowym – mieści się w niej biblioteka publiczna, kilkanaście sklepów, apteki, targowisko i kino, a ponadto remiza Straży Pożarnej, komisariat Policji i kościół. Na przedmieściu znajduje się zespół stawów utworzonych na przepływającej przez miejscowość Białce, z których jeden pełni funkcję kąpieliska.


Miasto Biała Rawska posiada pełną infrastrukturę: wodociąg, kanalizację, wysypisko odpadów stałych, sieć energetyczną, nowoczesną oczyszczalnię ścieków i światłowodową sieć telekomunikacyjną z centralami wybierania tonowego.
1. Kanalizacja
- miasto - 19,7 km
2. Oczyszczalnia ścieków o wydajność 800 m3/dobę uruchomiona w 2006 r.
3. Wodociągi
- w 28 miejscowościach
- 137,5 km długości
4. Drogi gminne ponad 111 km
- oświetlenie uliczne 1478 szt., w większości energooszczędne
5. Telefonizacja
- 60 miejscowości
- 1200 nowych abonentów
- nowoczesna sieć światłowodowa
- 5 nowych central cyfrowych, łączność tonowa

Nasze działania inwestycyjne mają na celu poprawę warunków życia mieszkańców i podniesienie atrakcyjności miasta dla inwestorów. Gmina ma bardzo dobre połączenie drogowe z resztą kraju ze względu na dobrze rozwiniętą sieć komunikacyjną (międzyregionalną i lokalną). Przez jej teren przebiega droga szybkiego ruchu E 67 wiodąca z Czech przez Dolny Śląsk do Warszawy. Usytuowanie gminy w widełkach dróg E 67 (Warszawa - Śląsk) oraz E 77 (Warszawa - Kraków) daje znakomite połączenie z południową częścią kraju: Wrocław, Katowice, Kraków oraz z częścią środkową: Warszawa, Łódź.
Podstawowy układ drogowy stanowią drogi:
- wschód - zachód (Łódź - Grójec - Terespol)
- północ - południe (Warszawa - Katowice)

Posiadamy również wąskotorową zabytkową sieć kolejową: Rogów - Rawa Mazowiecka - Biała Rawska (19 km na terenie gminy), która spełniała również istotną funkcję transportową służącą do przewozu materiałów masowych wagonami kolei normalnotorowej umieszczonymi na podwoziach kolejki. W tej chwili przejazdy zawieszono, dąży się jednak do ich wznowienia i wykorzystania rekreacyjno-turystycznej funkcji kolejki wąskotorowej. Przez gminę przebiega również duża linia kolejowa - Centralna Magistrala Kolejowa (CMK) o charakterze międzyregionalnym Śląsk - Porty.


Bogactwem Gminy są intensywne i wysokowydajne uprawy sadownicze wyspecjalizowane w produkcji jabłek i owoców miękkich. Łączna produkcja owoców wynosi 150 tysięcy ton rocznie, a sady naszej gminy zajmują powierzchnię 5000 ha. Jesteśmy w centrum zagłębia sadowniczego, które ciągnie się od Warki przez Grójec, Białą Rawską aż do Głuchowa, obejmując swoim zasięgiem Tarczyn na północy i Białobrzegi na południu. Aż 80% terenu gminy Biała Rawska stanowią użytki rolne.


Naszym sztandarowym produktem są jabłka o uznanej jakości i walorach smakowych sprzedawane na rynkach krajowych i zagranicznych. Rolnicy sukcesywnie wyposażają gospodarstwa w chłodnie, pakownie i sortownie owoców. Na terenie gminy powstają spółdzielnie sadownicze i grupy producenckie mające sprostać nowym wyzwaniom rynku. Mamy w swoich szeregach dobrych gospodarzy otwartych na nowości, a pamiętających o tradycji. Podejmowanych jest szereg inicjatyw w oparciu o unijne standardy i programy. Mamy wszelkie predyspozycje jako gmina, aby stać się zapleczem owocowego przemysłu przetwórczego.
 

Region stawia na młodość i wiedzę. Rozwój i edukacja młodzieży jest naszym priorytetem. Wysiłkiem władz miejskich ciągłej rozbudowie podlega baza oświatowa i sportowa. Szkoły działające na terenie gminy dysponują bogatą bazą dydaktyczną i wykształconą kadrą pedagogiczną. Daje to podstawy dla młodzieży do dalszego kształcenia i możliwość awansu społecznego.
Miasto stanowi ważny regionalny ośrodek oświaty i kultury, posiada bogatą bazę rekreacyjną i sportową. Na terenie Gminy funkcjonuje kilka szkół podstawowych i średnich, bardzo aktywny dom kultury, biblioteka, przedszkole, kluby i przyszkolne hale sportowe.

Gmina Biała Rawska współpracuje w ramach Gmin Bliźniaczych z:
Gminą Niemberg k. Halle w Niemczech.
Gminą Kali k. Zadaru na wyspie Ugljan na Chorwacji.
Pierwsze kontakty pozwalają przypuszczać, że współpraca ta przyniesie korzyści nie tylko dla młodzieży, ale głównie dla gospodarki gminy.

Imprezy plenerowe w Białej Rawskiej, a wśród nich "Festyn Bialski" czy odbywające się pod koniec lata "Dożynki" na trwałe wpisały się w życie miasta i okolicy. Natomiast w Babsku jesienią już od ponad 10 lat corocznie odbywają się "Spotkania z muzyką Chopina", na których koncertują pianiści światowej rangi. Festyny, zawody, sportowe rozgrywki cieszą się dużą frekwencją i popularnością wśród młodzieży. Tradycyjne dyscypliny to "zawody siłaczy", piłka nożna, tenis stołowy, piłka ręczna i siatkowa.


WARTO ZOBACZYĆ:

    > Zespół pałacowy i park:
        Pałac z pierwszej połowy XIX wieku dla ówczesnego właściciela miasta – Aleksandra Leszczyńskiego. Autorem projektu był Franciszek Maria Lanci.
        Park krajobrazowy – w otaczającym pałac parku krajobrazowym rośnie ok. 30 dębów (szypułkowych i bezszypułkowych), których obwody pni dochodzą do 3,5 m. Oprócz nich w parku rośnie ponad 500-letni dąb, o obwodzie pnia blisko 7,5 m, tzw. „Dąb Napoleona” – jeden z największych drzew tego gatunku rosnących w Polsce, nazwany tak ze względu na fakt, że według lokalnych opowieści odpoczywał pod nim cesarz francuski Napoleon Bonaparte, wracający z wojny z Rosją.
    > Kościół św. Wojciecha – zabytkowy kościół parafialny pw. św. Wojciecha pierwotnie z około 1518 roku, odbudowany po pożarze z 1712 r. W 1846 roku dostawiono neogotycką fasadę.
    > Cmentarz parafialny – W Białej znajduje się porośnięty starymi drzewami, głównie lipami rzymskokatolicki cmentarz parafialny z XVIII w. Na jego terenie, przy głównej alei znajdują się zabytkowe kaplice nagrobne dawnych właścicieli miasta – Leszczyńskich oraz właścicieli m.in. pobliskiego Babska – Okęckich. Kaplica Leszczyńskich zbudowana jest w stylu klasycystycznym. Groby Okęckich pochodzą z 1887 roku; ozdobione są frontonami wysokości blisko 6 m i furtami z kutego żelaza. Na terenie nekropolii znajdują się także inne, mniej okazałe, lecz również zabytkowe pomniki nagrobne, oraz symboliczny grób ofiar II wojny światowej.
    > Kapliczka – Na rozwidleniu dróg, prowadzących w kierunku Mszczonowa i Grójca znajduje się zabytkowa, murowana kapliczka z 1916 r. z figurą Chrystusa. Od znajdującej się na niej płaskorzeźby, nazywana jest potocznie „świętym Markiem”.
    > Centrum miasta – Układ ulic i placów w centrum miasta zachował swój historyczny charakter; pochodzi on jeszcze z XVI w. Na obszarze tym znajdują się XIX-wieczne, pożydowskie domy mieszkalne – murowane i drewniane, a wśród nich – budynek straży pożarnej, niegdyś będący siedzibą synagogi.
    > Synagoga – W centrum miasta, przy Placu Wolności znajduje się dawna synagoga. Stoi ona w miejscu wzniesienia pierwszej, drewnianej synagogi z 1822 r. Po pożarze z 1842 r. na jej miejscu w latach 1845–1847 zbudowano nowy obiekt, murowany. Także i ona spłonęła, podpalona przez Niemców w 1939 r. Odbudowana po wojnie, w latach 50., obecnie pełni funkcję remizy strażackiej.
    > Dawny cmentarz żydowski – W pobliżu rzeki Białki znajdują się pozostałości dawnego, XVIII-wiecznego cmentarza żydowskiego. Został on zniszczony przez Niemców w czasie wojny i nigdy go nie odbudowano. Kirkut ten jest obecnie porośnięty krzakami, zachowało się na nim zaledwie kilkanaście resztek macew, w tym tylko 2 niezniszczone, z czytelnym napisami w języku hebrajskim. Na kirkucie znajduje się współcześnie wybudowany ohel ku czci tutejszego cadyka.
    > Stacja kolei wąskotorowej – W Białej Rawskiej znajduje się ostatnia stacja zabytkowej Rogowskiej Kolei Wąskotorowej, zbudowanej w 1915 r. przez Niemców dla potrzeb przebiegającej w pobliżu Białej Rawskiej linii frontu. Obecnie kursująca niekiedy na trasie Rogów – Biała Rawska kolej jest lokalną atrakcją turystyczną. 

źródło: www.bialarawska.pl; Wikipedia

 

 

 

STAROSTWO POWIATOWE W LUBLINIE

 

https://www.powiat.lublin.pl/

 

https://www.facebook.com/SP.w.Lublinie/

 https://www.youtube.com/channel/UCi7qIFQaB5xGgDYBkSrHULQ

 

Powiat lubelski – powiat w Polsce (województwo lubelskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Lublin.

W skład powiatu wchodzą:

    gminy miejsko-wiejskie: Bełżyce, Bychawa
    gminy wiejskie: Borzechów, Garbów, Głusk, Jabłonna, Jastków, Konopnica, Krzczonów, Niedrzwica Duża, Niemce, Strzyżewice, Wojciechów, Wólka, Wysokie, Zakrzew
    miasta: Bełżyce, Bychawa.

Osobowość prawna została przyznana powiatowi lubelskiemu jako jednostce samorządu terytorialnego na mocy art. 165 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że jednostki samorządu terytorialnego posiadają osobowość prawną. Dlatego też ustawa z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym, w art. 2 ust. 2 - stwierdza, że powiat lubelski ma osobowość prawną.

Położenie Powiatu Lubelskiego sprawia, że powiat odgrywa istotną rolę w krajowym i międzynarodowym systemie komunikacji. Teren Powiatu przecinają główne trakty komunikacyjne na "wschód" i na "zachód" Europy co sprawia, że natężenie ruchu kołowego jest bardzo duże. Dlatego też zapewnienie mieszkańcom równych i bezpiecznych dróg to jedno z najważniejszych wyzwań, które władze Powiatu stawiają przed sobą.  Dotacje unijne, współpraca z gminami, ale przede wszystkim środki własne powiatu, przeznaczane na utrzymanie i poprawę stanu dróg sprawiają, że co roku przybywa kolejnych kilometrów wyremontowanych dróg i chodników. Infrastrukturą drogową zarządza Zarząd Dróg Powiatowych w Lublinie z siedziba w Bełżycach, jednostka organizacyjna Powiatu Lubelskiego, która wchodzi w skład powiatowej administracji zespolonej.

Gospodarka powiatu lubelskiego ma charakter wielofunkcyjny. Opiera się głównie na lokalnych walorach i surowcach, a dominującymi branżami są przemysł rolno-spożywczy, a także usługi związane z handlem i turystyką. Niewielkie uprzemysłowienie powiatu oraz zachowanie zasady zrównoważonego rozwoju spowodowały, że obrano dwa kierunki rozwoju gospodarczego. Pierwszy to rozwój turystyki opartej na walorach naturalnych z wzbogaceniem oferty o usługi umożliwiające aktywny wypoczynek, natomiast drugi to rozwój małych i średnich przedsiębiorstw w branżach produkcyjnych i usługowych.
 
Obserwowany jest stale rosnący trend w zakresie liczby podmiotów gospodarczych zarejestrowanych na terenie powiatu. Liczba ta od 2009 r. systematycznie wzrasta. Dane GUS z końca grudnia 2014 roku wskazują na 11 402 podmioty wpisane do rejestrów przedsiębiorców, z czego 11 065 to podmioty z sektora prywatnego (97%). Liczba ta wzrosła o niespełna 19,9% w porównaniu z 2009 rokiem, kiedy to zarejestrowanych w systemie REGON było 8780 podmiotów (8469 w sektorze prywatnym).  Najwięcej zarejestrowanych podmiotów prowadzi działalność gospodarczą w dziale handel  i naprawy pojazdów mechanicznych. Zaś drugą najpopularniejszą branżą jest budownictwo, gdzie zarejestrowanych jest 3219 podmiotów. Na kolejnych miejscach plasują się: przetwórstwo przemysłowe oraz transport i gospodarka magazynowa.

Lubelszczyzna od wieków szczyci się mianem pomostu łączącego Wschód z Zachodem Europy. Wpisując się w tę tradycję Powiat Lubelski niemal od początku swojego istnienia buduje partnerskie stosunki z lokalnymi społecznościami zarówno naszych wschodnich, jak i zachodnich sąsiadów.

WARTO ZOBACZYĆ:

> Bychawa - kościół parafialny z XVIw., dzwonnica drewniana z1860r., Podzamcze Bychawskie - od XVIw. stał tu zamek, zmieniający kilkakrotnie właściciela, przebudowany w 1730r. przez Dominika Stasińskiego na pałac. Zanim został opuszczony w 1888r. znajdował się w rękach kilku znaczących rodzin m.in. Scypiów, Łaniewskich. Czas i beztroska ludzi doprowadziły okazały pałac do ruiny. Najlepiej zachowała się ściana zachodnia z przyległymi alkierzami.
 
> Dąbrowica - wznosił się tu renesansowy pałac, gniazdo rodowe Firlejów. Rozbudował go Mikołaj Firlej - wojewoda sandomierski i starosta lubelski. Do dziś przetrwała jedna wieża i arkada logii. W końcu lat 70 wybudowano Międzynarodowy Dom Spotkań w którego bryłę wkomponowano zabytkową wieżę.
 
> Bełżyce - dawny środek różnowierczy, zachowany rynek z parterowymi domami z XIXw., późnorenesansowy kościół ze sztukateriami typu lubelskiego. Cmentarz żydowski (w latach 1940-1943 istniało w Bełżycach Getto dla Żydów - masowe egzekucje) Babin - wieś na Równinie Babińskiej będącej w XVI-XVIIw. parodią państwa, zespół dworsko folwarczny z XIX/XXw.
 
> Dys - wieś w malowniczej dolinie Ciemięgi na Płaskowyży Nałęczowskim - Kościół z II połowy XVIw. wyposażenie rokokowe z XVIIIw.
 
> Garbów - fragment dawnego zespołu dworskiego w parku nad Stawami neogotycki kościół z 1911r.
 
> Głusk - w dolinie Czerniejówki, ratusz zwany Murowańcem, późnobarokowy z poł. XVIIIw. Kościół parafialny z XVIIIw. Ciekawą polichromią.
 
> Jakubowice Murowane - wieś nad Bystrzycą, znana z zamku Teczyńskiego z XVIw. przebudowany obecnie opustoszały i zniszczony.
 
> Krzczonów - na Wyniosłości Giełczewskiej , dawna wieś królewska leżąca w Krzczonowskim Parku Krajobrazowym. Kościół parafialny z poł. XVIIw., żywe tradycje ludowe (obrzędy weselne, rękodzieło, stroje).
 
> Osmolice - wieś w dolinie Bystrzycy, dawny pałac Grabowskich i Stadnickich, stary park ze stawami, drewniany młyn.
Pszczela Wola - muzeum pszczelarstwa, skansen pszczelarski.
 
> Wojciechów - duża wieś letniskowa, ośrodek agroturystyki na Płaskowyżu Nałęczowskim, gotycko-renesansowa wieża tzw. Ariańska, tradycje Kowalskie - muzeum. Ogólnopolskie Spotkania Kowali i Ogólnopolskie Warsztaty Kowalskie. Późnobarokowy kościół drewniany z bezcennymi kurdybanami (skóry o bogatym ornamencie tłoczonym, malowane i złocone).
 
> Leonów gm. Niemce - ferma strusi afrykańskich (możliwość zwiedzania)

> Skansen pszczelarski i Muzeum Pszczelarstwa - Zespół uli znajdujący się na terenie parku pałacowego w Pszczelej Woli stanowi dużą wartość dokumentalną dla historii pszczelarstwa w Polsce. Wiele eksponatów pamięta trzy ubiegłe stulecia, przypominając nam o naszym pochodzeniu, korzeniach, kulturze, sztuce oraz obyczajach.
 
> Krzczonowski Park Krajobrazowy - utworzono w centrum Wyżyny Lubelskiej. Charakteryzuje się falistym terenem rozciętym głęboko dolinami rzecznymi o stromych zboczach. Ostańce denudacyjne i wąwozy to główne formy rzeźby tego terenu. Duża różnorodność i mozaikowatość gleb wpływa na zróżnicowanie i bogactwo zespołów roślinnych. Występują tu olsy, łęgi, lasy dębowo-grabowe z domieszką buka, świetliste dąbrowy, bory mieszane, murawy i zarośla kserotermiczne, torfowiska niskie, łąki trześlicowe, zespoły roślinności wodnej ruderalnej i segetalnej.
 
> Kozłowiecki Park Krajobrazowy - największy w pobliżu Lublina kompleks leśny. Najcenniejsze przyrodniczo tereny są położone w wilgotnych partiach dolin łąk (łęgi wierzbowo-topolowe i jesionowe oraz bory bagienne i trzęślicowe). Wśród rzadkich gatunków na uwagę zasługują m.in. paproć, skrzyp zimowy, widłak jałowcowaty, turówka leśna.
 

źródło: www.powiat.lublin.pl; Wikipedia