OKRĘGOWA KOMISJA EZGAMINACYJNA W JAWORZNIE

                                   

  

 https://oke.jaworzno.pl/www3/

 

Okręgowa Komisja Egzaminacyjna w Jaworznie (OKE) – polska instytucja, będąca pod nadzorem Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, bezpośrednio odpowiadająca za przygotowywanie i organizowanie zewnętrznego systemu oceniania (egzamin ósmoklasisty po szkole podstawowej, egzamin maturalny, egzamin zawodowy oraz egzaminy eksternistyczne) na obszarze objętym jej działalnością. W przypadku OKE Jaworzno, obszarem tym jest województwo śląskie. Główne zadania OKE określa ustawa o systemie oświaty.

OKE Jaworzno prowadzi m.in. działalność informacyjną w zakresie egzaminów ósmoklasistów, egzaminu maturalnego, egzaminu zawodowego i egzaminu eksternistycznego, jak również działalność informacyjną dla dyrektorów szkół, egzaminatorów, kandydatów na egzaminatorów, zdających i organów prowadzących. Pod tym kątem OKE Jaworzno organizuje szkolenia dla chętnych kandydatów na egzaminatorów spełniających określone wymogi.


Deklaracja dostępności serwisu Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Jaworznie

Okręgowa Komisja Egzaminacyjna w Jaworznie zobowiązuje się zapewnić dostępność swojej strony internetowej zgodnie z ustawą z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych. Oświadczenie w sprawie dostępności ma zastosowanie do serwisu internetowego Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Jaworznie www.oke.jaworzno.pl


Strona internetowa www.oke.jaworzno.pl jest zgodna z ustawą z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych.

Oświadczenie sporządzono dnia 2020-04-15.

Deklarację sporządzono na podstawie samooceny przeprowadzonej przez podmiot publiczny.

Każdy ma prawo do wystąpienia z żądaniem zapewnienia dostępności cyfrowej strony internetowej, aplikacji mobilnej lub jakiegoś ich elementu. Można także zażądać udostępnienia informacji w formach alternatywnych, na przykład odczytanie niedostępnego cyfrowo dokumentu, opisania zawartości filmu bez audiodeskrypcji itp. Żądanie powinno zawierać dane osoby zgłaszającej żądanie, wskazanie, o którą stronę internetową lub aplikację mobilną chodzi oraz sposób kontaktu. Jeżeli osoba żądająca zgłasza potrzebę otrzymania informacji w formie alternatywnej, powinna także określić formę tej informacji.

GMINA RAKONIEWICE

 www.rakoniewice.pl

 https://www.facebook.com/Gmina-Rakoniewice-913492095371651/

 

 http://www.multimedialnespacery.pl/rakoniewice/spacer.html

 

 

 

Gmina Rakoniewice (niem. Rakwitz, Freystadt) jest gminą wiejsko-miejską i leży w południowo-zachodniej części byłego woj. poznańskiego, obecnie w granicach województwa wielkopolskiego przy drodze krajowej Poznań-Zielona Góra. Od północy graniczy z gminą Nowy Tomyśl, od północnego – wschodu z gminą Grodzisk Wielkopolski, od wschodu z gminami Kamieniec i Wielichowo, od południa z gminą Przemęt, od południowego – zachodu z gminą Wolsztyn, a od zachodu z gminą Siedlec. Jej położenie geograficzne wyznaczają następujące współrzędne szerokości i długości geograficznej: na zach. – 52°10’45” N oraz 16°03’55” E, na wsch. – 52°11’48”N oraz 16°24’00”E, na północy – 52°15’10”N oraz 16°10’50”E, na południu – 52°03’30”N oraz 16°17’00”E.

Dane ogólne

Obszar gminy liczy 201 km², co stanowi 31,3 % powierzchni powiatu grodziskiego oraz 0,7 % terenu województwa wielkopolskiego. Gminę zamieszkuje 13 069 mieszkańców (według stanu 2009 r.).

Grunty orne zajmują 8 322 ha co stanowi 41,4 % powierzchni gminy, na użytki zielone 2 343 ha – 11,6% na lasy i tereny zadrzewione i zakrzewione 7883 ha – 39,2%, grunty pod wodami 231 ha – 1,1 %, nieużytki 237 ha – 1,2 %, tereny pozostałe 1099 ha – 5,5 %. Gmina Rakoniewice spełnia funkcje rolniczą i częściowo turystyczno-rekreacyjną, z rozwiniętym drobnym przemysłem, posiada spore walory wypoczynkowo-rekreacyjne.

Wykaz miejscowości:

    Miasto: Rakoniewice
    Wsie: Adolfowo, Blinek, Błońsko, Cegielsko, Drzymałowo, Elżbieciny, Głodno, Gnin, Gola, Goździn, Jabłonna, Komorówko, Kuźnica Zbąska, Łąkie, Narożniki, Rakoniewice wieś, Rataje, Rostarzewo, Ruchocice, Stodolsko, Tarnowa, Terespol, Wioska, Wola Jabłońska


 

Rys historyczny

Osada została założona w 1252, a nazwę wzięła od komesa wielkopolskiego Rakonia. Prawa miejskie Rakoniewice uzyskały staraniem wojewody Krzysztofa Grzymułtowskiego w 1662. Lokacja Rakoniewic w XVII w. związana była z osadnictwem protestantów ze Śląska, którym sprzyjali właściciele majątku. Wówczas nadano miastu nazwę Freystadt, która jednak ustąpiła pierwotnej nazwie Rakoniewice. Miasto stało się ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym w rolniczej okolicy[3]. W 1707 spalili je Szwedzi. Wśród zajęć ludności wyróżniały się hodowla i handel pijawkami oraz produkcja młynków do kawy.

W latach 1869–1872 swą pierwszą praktykę lekarską prowadził tutaj Robert Koch, odkrywca prątków gruźlicy.

W latach 1901–1906 miasto było widownią strajków szkolnych. Oddział z Rakoniewic brał udział w powstaniu wielkopolskim w 1919. Powojenna historia wiąże się z rozwojem gospodarczym i rozbudową infrastruktury miasta.

Do 1975 gmina Rakoniewice stanowiła część powiatu wolsztyńskiego.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.


Pomimo historycznych, geograficznych, gospodarczych przesłanek do scalenia gminy z odtworzonym w 1999 powiatem wolsztyńskim i sprzeciwu części mieszkańców gminy z wiosek o lepszej lokalizacji względem Wolsztyna, gmina Rakoniewice weszła w skład powiatu grodziskiego. 

 WARTO ZOBACZYĆ:

    * historyczny układ urbanistyczny miasta, w tym domy podcieniowe z XVIII-XIX wieku
    * kościół konstrukcji szkieletowej z 1763 roku, obecnie Wielkopolskie Muzeum Pożarnictwa
    * kościół św. Marcina i św. Stanisława Biskupa w Rakoniewicach z 1797 roku
    * eklektyczny pałac z XIX wieku wraz z parkiem i zabudowaniami gospodarczymi
    * liczne domy od z 1. poł. XVIII wieku do 1900 roku
    * Cmentarz żydowski w Rakoniewicach
    * fontanna w Centrum

 

 

 

 

CENTRUM PADEREWSKIEGO W KĄŚNIE DOLNEJ

 

 

                          https://www.centrumpaderewskiego.pl/

 

https://www.facebook.com/centrum.paderewskiego/

 

                            https://twitter.com/c_paderewskiego

 

https://www.youtube.com/channel/UCyKon9g6J5xfh2R_UZgmRFQ

                 https://www.instagram.com/centrum.paderewskiego/

 

Kąśna Dolna jest miejscem, w którym od trzydziestu lat kultywowana jest pamięć po Ignacym Janie Paderewskim w ramach działalności Centrum Paderewskiego – instytucji kultury Powiatu Tarnowskiego, od 2017 roku współprowadzonej przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Centrum powstało w 1990 roku na bazie działającego od 1869 roku Tarnowskiego Towarzystwa Muzycznego. 

Instytucja podejmuje działania na rzecz krzewienia muzyki klasycznej i edukacji kulturalnej oraz upowszechniania wiedzy o swoim Patronie – wybitnym pianiście i kompozytorze, wielkim patriocie i mężu stanu. Organizuje wydarzenia kulturalne od lat wpisane w kalendarz artystyczny muzycznej Polski. Spośród najważniejszych cyklicznych przedsięwzięć należy wymienić zapoczątkowany w 1996 roku Festiwal Muzyki Kameralnej Bravo Maestro, odbywający się od 1982 roku Festiwal Tydzień Talentów czy stosunkowo nowe, ale już cieszące się ogromną popularnością wydarzenie o charakterze patriotycznym – Festiwal Viva Polonia! Ku pokrzepieniu serc. Ważnym elementem działalności instytucji są wydarzenia o charakterze edukacyjnym, takie jak warsztaty instrumentalne i wokalne, lekcje patriotyczne, lekcje muzealne. Centrum Paderewskiego od wielu lat zajmuje się również promocją młodych talentów. 

W skład kompleksu dworsko-parkowego wchodzi XIX-wieczny dwór, Letnia Sala Koncertowa oraz Dom Pracy Twórczej przebudowany z dworskiej oficyny. Całość otoczona jest szesnastohektarowym parkiem w stylu angielskim z urokliwym starodrzewem i stawem z malowniczą wyspą pośrodku. Aranżacja wnętrz dworu przywołuje czasy, kiedy mieszkał tu Paderewski. Stałą ekspozycję stanowią meble oraz przedmioty użytkowe przekazane przez Muzeum Narodowe w Warszawie. Całości dopełniają pamiątki związane z Patronem miejsca, które przybliżają jego prywatne i publiczne życie.

DWÓR PADEREWSKIEGO

Front budynku usytuowanego w połowie stoku, zwrócony na wschód, pozwala w pogodne dni obserwować budzący się dzień. Widok jest tym piękniejszy, że słońce wstaje ponad przydworskim stawem, ozdobionym malowniczą wyspą i okolonym wierzbami płaczącymi. Pejzaż ten podkreśla łagodna linia trawnika, zbiegającego od schodków ganku, aż nad sam brzeg wody. Sam Dwór, dzięki prostocie swej formy, jasnym ścianom i proporcjonalnej bryle, sprawia miłe dla oka wrażenie. Harmonia budynku oraz otaczającego go parku, przywodzą na myśl tradycyjny polski dom szlachecki. Aranżacja wnętrz Dworu przywołuje czasy, kiedy mieszkał tu Paderewski. Stałą ekspozycję stanowią meble oraz przedmioty użytkowe przekazane przez Muzeum Narodowe w Warszawie. Całości dopełniają pamiątki związane z Patronem miejsca, które przybliżają jego prywatne i publiczne życie. Odtworzone zostały: gabinet Pana Domu, sypialnia Heleny Paderewskiej, salony – klasycystyczny i neorokokowy, pokój chiński i salonik. Hall dworski, w którym w czasach Paderewskiego stał duży stół bilardowy, pełni obecnie funkcję estrady dla koncertujących tu artystów. Kluczowym elementem wystroju jest wysokiej klasy fortepian marki Fazioli. Spośród najcenniejszych pamiątek, jakie obejrzeć można w kąśnieńskim Dworze, wymienić należy przede wszystkim oryginalny fortepian Mistrza, księgozbiór i kufry podróżne kompozytora, porcelanowy flakonik będący osobistą pamiątką Paderewskiego oraz dwa fotele neoklasycystyczne i klozecik w formie taboretu z wyjmowanym ceramicznym naczyniem, stanowiące pierwotne wyposażenie Dworu w Kąśnej. Usytuowany w salonie neorokokowym instrument to oryginalny fortepian Petrof, na którym Ignacy Jan Paderewski tworzył i grał w swoim polskim domu. Od 1903 roku właścicielami dóbr w Kąśnej stali się Helena i Włodzimierz Kodrębscy. Po sprzedaży majątku w 1912 roku zabrali część wyposażenia Dworu ze sobą. Pamiątki po Paderewskim otrzymała w spadku ich córka Krystyna Barbacka, dzięki której w latach 80. fortepian Mistrza powrócił do Kąśnej Dolnej. Stojący w dworskim hallu fortepian Fazioli podarowany został Centrum Paderewskiego przez prof. Ursa Ruchtiego ze Szwajcarii. Artysta wykonał kilkadziesiąt recitali fortepianowych w największych miastach Francji, Szwajcarii i Niemiec, z których całkowity dochód – honoraria i zbiórki wolnych datków – przeznaczył na zakup nowego instrumentu dla Centrum Paderewskiego. Trafił on do Kąśnej w lipcu 1996 roku i od tamtej pory grają na nim najwybitniejsi pianiści o międzynarodowej renomie.

SALA KONCERTOWA "STODOŁA"

Front budynku usytuowanego w połowie stoku, zwrócony na wschód, pozwala w pogodne dni obserwować budzący się dzień. Widok jest tym piękniejszy, że słońce wstaje ponad przydworskim stawem, ozdobionym malowniczą wyspą i okolonym wierzbami płaczącymi. Pejzaż ten podkreśla łagodna linia trawnika, zbiegającego od schodków ganku, aż nad sam brzeg wody. Sam Dwór, dzięki prostocie swej formy, jasnym ścianom i proporcjonalnej bryle, sprawia miłe dla oka wrażenie. Harmonia budynku oraz otaczającego go parku, przywodzą na myśl tradycyjny polski dom szlachecki. Aranżacja wnętrz Dworu przywołuje czasy, kiedy mieszkał tu Paderewski. Stałą ekspozycję stanowią meble oraz przedmioty użytkowe przekazane przez Muzeum Narodowe w Warszawie. Całości dopełniają pamiątki związane z Patronem miejsca, które przybliżają jego prywatne i publiczne życie. Odtworzone zostały: gabinet Pana Domu, sypialnia Heleny Paderewskiej, salony – klasycystyczny i neorokokowy, pokój chiński i salonik. Hall dworski, w którym w czasach Paderewskiego stał duży stół bilardowy, pełni obecnie funkcję estrady dla koncertujących tu artystów. Kluczowym elementem wystroju jest wysokiej klasy fortepian marki Fazioli. Spośród najcenniejszych pamiątek, jakie obejrzeć można w kąśnieńskim Dworze, wymienić należy przede wszystkim oryginalny fortepian Mistrza, księgozbiór i kufry podróżne kompozytora, porcelanowy flakonik będący osobistą pamiątką Paderewskiego oraz dwa fotele neoklasycystyczne i klozecik w formie taboretu z wyjmowanym ceramicznym naczyniem, stanowiące pierwotne wyposażenie Dworu w Kąśnej. Usytuowany w salonie neorokokowym instrument to oryginalny fortepian Petrof, na którym Ignacy Jan Paderewski tworzył i grał w swoim polskim domu. Od 1903 roku właścicielami dóbr w Kąśnej stali się Helena i Włodzimierz Kodrębscy. Po sprzedaży majątku w 1912 roku zabrali część wyposażenia Dworu ze sobą. Pamiątki po Paderewskim otrzymała w spadku ich córka Krystyna Barbacka, dzięki której w latach 80. fortepian Mistrza powrócił do Kąśnej Dolnej. Stojący w dworskim hallu fortepian Fazioli podarowany został Centrum Paderewskiego przez prof. Ursa Ruchtiego ze Szwajcarii. Artysta wykonał kilkadziesiąt recitali fortepianowych w największych miastach Francji, Szwajcarii i Niemiec, z których całkowity dochód – honoraria i zbiórki wolnych datków – przeznaczył na zakup nowego instrumentu dla Centrum Paderewskiego. Trafił on do Kąśnej w lipcu 1996 roku i od tamtej pory grają na nim najwybitniejsi pianiści o międzynarodowej renomie.

 

DOM PRACY TWÓRCZEJ

Stojący tuż obok Dworu Dom Pracy Twórczej przebudowany został z oryginalnej dworskiej oficyny południowej. Bliźniacza oficyna północna niestety nie przetrwała do czasów obecnych. Dom Pracy Twórczej jest miejscem, w którym artyści mogą swobodnie tworzyć, a uczestnicy warsztatów szlifować swój warsztat muzyczny. Jest otwarty dla wszystkich tych, którzy szukają odpoczynku w otoczeniu pięknej kąśnieńskiej przyrody.

 

KAWIARNIA MAESTRO

Została otwarta 24 sierpnia 2017 roku podczas Festiwalu Mistrzowskie Wieczory w Kąśnej. W swojej ofercie oprócz wyśminitej kawy, herbaty i ciasta serwuje również „Przepis na sukces” samego Mistrza Paderewskiego, który brzmi: 1% talentu, 9% szczęścia, 90% pracy.Kawiarnia jest czynna od pierwszego koncertu do listopadowego Festiwalu Viva Polonia! 

 

PARK PADEREWSKIEGO

Zabudowania dworskie otacza szesnastohektarowy park w stylu angielskim. Komponowany był w obrębie dawnych łąk i naturalnej flory porastającej zbocze. Od północy teren zamyka biegnąca wzdłuż jaru droga obsadzona starodrzewem. Południowy kraniec parku wyznacza zabytkowa Aleja Lipowa, która dochodzi do lasu – naturalnej granicy południowo-zachodniej. Wśród rosnących tu drzew liściastych najliczniejsze są lipy drobnolistne oraz dęby szypułkowe. Występują również brzozy, akacje, wierzby, kasztanowce, graby, jesiony, a z iglastych świerk pospolity, modrzew europejski i sosny zwykłe. Znajdują się tu także tak rzadkie okazy, jak świerk serbski, dąb czerwonolistny, dąb stożkowaty, jesion zwisający, sosna kanadyjska, lipa szerokolistna, żywotnik. Cenne są starodrzewy, zwłaszcza trzystuletnie dęby. Park jest ostoją dla wielu przedstawicieli polskiej fauny. Na uwagę zasługują lęgi muchołówki żałobnej oraz dzięcioła średniego. Kąśnieński staw regularnie odwiedzają nurogęsi, czapla siwa, a okazjonalnie czapla biała. Wśród bogatej entomofauny wyróżnia się motyla krasopani hera – wymienianego w załącznikach Dyrektywy siedliskowej Natury 2000. Park jest otwarty od poniedziałku do piątku w godzinach 7.00-21.00, a w soboty i niedziele w godzinach 11.30-19.30. Wstęp bezpłatny.

 

DZIAŁALNOŚĆ KULTURALNA CENTRUM PADEREWSKIEGO

* koncerty u Paderewskiego -  Od wielu lat polski dom Ignacego Jana Paderewskiego rozbrzmiewa muzyką na najwyższym poziomie. A postać Mistrza przyciąga zarówno najwybitniejszych artystów, jak i melomanów, którzy doceniają niezwykły klimat kąśnieńskiego ośrodka. 16 paźdzernika 1983 roku w jesiennej sceneri, przy szeleszczącym wietrze i śpiewie ptaków, w samo południe na dworskim ganku, po raz pierwszy od wyjazdu Paderewskiego z Kąśnej, zabrzmiała tu jego piękna muzyka fortepianowa, którą zaprezentował Janusz Grzelązka. Od tamtej pory Centrum Paderewskiego zorganizowało setki koncertów  – od kameralych począwszy, poprzez występy orkiestr i chórów, na galach operowych i operetkowych skończywszy. Występują tu soliści i kameraliści. Wokaliści i instrumentaliści. Wirtuozi i wykonawcy, którzy stawiają dopiero pierwsze estradowe kroki. Ciepłe wnętrza Dworu, niespotykana nigdzie indziej atmosfera Sali Koncertowej Stodoły i gościnne progi Domu Pracy Twórczej sprawiają, że każdy czuje się tutaj dobrze.

* Festiwal Bravo Maestro -  Festiwal Muzyki Kameralnej Bravo Maestro Kąśna Dolna to wydarzenie zapoczątkowane w 1996 roku przez ówczesną dyrektor Centrum Paderewskiego Annę Knapik i światowej sławy skrzypka Vadima Brodskiego, które od zarania przyciągało największe osobowości polskiej kameralistyki. Przez ponad dwadzieścia lat odbywał się w cyklu dwuletnim – naprzemiennie z Festiwalem Mistrzowskie Wieczory w Kąśnej. Od 2018 roku wydarzenie ma miejsce co roku – tradycyjnie w ostatnie wakacyjne dni sierpnia. Bardzo długo Bravo Maestro było jedynym w Polsce festiwalem, podczas którego artyści przebywając wspólnie w Domu Mistrza tworzyli unikatowe interpretacje najwybitniejszych dzieł muzyki klasycznej. Dziś, mimo że charaketer wydarzenia wyewoluował, niezmiennie jego finał stanowi Maraton Muzyczny, podczas którego najlepsi polscy soliści i kameraliści serwują trzymany w tajemnicy do ostatniej chwili trzygodzinny program koncertu, pełen perełek i żartów muzycznych. Podczas Festiwalu występowali dotąd m.in. Wanda Wiłkomirska, Krzysztof Jabłoński, Janusz Olejniczak, Konstanty Andrzej Kulka, Stefan Kamasa, Waldemar Malicki, Vadim Brodski, Bartłomiej Nizioł, Lech Bałaban, Rafał Kwiatkowski, Tomasz Strahl, Krzysztof Jakowicz, Jakub Jakowicz, Szymon Nehring, Klaudiusz Baran, Katarzyna Duda, Janusz Wawrowski, Robert Morawski, Iwona Socha, Jacek Jaskuła, Michał Zaborski, Marcin Zdunik, Kwintet Śląskich Kameralistów, a także światowej sławy jazzmani: Michał Urbaniak, Leszek Możdżer, Adam Makowicz i Henryk Miśkiewicz.

* Festiwal Viva Polonia! - Listopadowy Festiwal Viva Polonia! Ku pokrzepieniu serc zapoczątkowany został w roku 2017 w związku ze zbliżającą się setną rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości. Przedsięwzięcie o charakterze patriotycznym ma na celu promocję szeroko rozumianej kultury polskiej – muzyki, sztuki oraz historii. W ramach Festiwalu odbywają się koncerty, spektakle teatralne, promocje książek oraz wystawy. Artyści, którzy do tej pory przyjęli zaproszenie do wzięcia udziału w wydarzeniu to m.in. Krzysztof Książek, Agnieszka Zahaczewska-Książek, Grzegorz Biegas, Ewa Biegas, artyści Opery Śląskiej i Opery Krakowskiej czy Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny. Fundamentalną częścią Viva Polonia! są lekcje patriotyczne skierowane do dzieci i młodzieży, zaprezentowane w ciekawej formie przedstawień teatralnych i przygotowane przez ich rówieśników z Koła Teatralnego „Improwizacja” z Gromnika. W spektaklu „Herosi Niepodległej” (2018) uczestniczyła rekordowa liczba 2700 uczniów i nauczycieli z ok. 40 szkół Małopolski, Podkarpacia i Śląska.

* Festiwal Tydzień Talentów - Festiwal Tydzień Talentów jest wydarzeniem, które od lat daje młodym, dobrze rokującym artystom szansę sprawdzenia i zdyskontowania swoich umiejętności. Pierwsza edycja odbywała się od 14 do 17 października 1982 roku pod nazwą „Spotkania Młodych Muzyków – prezentacje laureatów konkursów polskich i zagranicznych”, a udział w niej wziął m.in. wybitny dziś wiolonczelista – Andrzej Bauer. W kolejnym roku Festiwal przyjął obowiązującą do teraz nazwę, a w przeciągu przeszło trzech dekad był początkiem kariery m.in. Waldemara Malickiego, Tomasza Strahla, Rafała Kwiatkowskiego, Jakuba Jakowicza, Rafała Blechacza. Festiwalowi zawsze towarzyszyli znani krytyce muzyczni oraz największe autorytety życia muzycznego, spośród których warto przywołać takie nazwiska, jak Józef Kański, Janusz Ekiert, Jan Popis czy Anna Woźniakowska.Tydzień Talentów odbywał się najpierw w formule Ogólnopolskiego Konkursu Laureatów Konkursów Muzycznych, następnie zaś w formule Warsztatów z Mistrzami, która dawała młodym nieocenioną możliwość pracy pod okiem wybitnych mentorów.Od 2021 roku sednem festiwalu stają się dwa konkursy. Pierwszym z nich jest Konkurs o Stypendium Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej skierowany do studentów polskich uczelni muzycznych. Drugim – Konkurs o Nagrodę im. Anny Knapik dla uczniów szkół muzycznych I i II stopnia. W obu przypadkach nagrodą główną jest atrakcyjne stypendium finansowe. Od roku 2017 wydarzenie odbywa się nie jesienią, a wiosną – w jednym z najpiękniejszych miesięcy roku, maju. Festiwal zatem ewoluuje, zarówno pod względem artystycznym i edukacyjnym, jak również organizacyjnym, odpowiadając na sugestie artystów i melomanów.

* wydarzenia edukacyjne -  Centrum Paderewskiego od lat prowadzi współpracę ze szkołami muzycznymi w ramach organizacji wydarzeń edukacyjnych. Są to głównie warsztaty dla dzieci i młodzieży, audycje, koncerty dyplomowe. W Dworze Paderewskiego każdego roku gościmy młodych wokalistów i instrumentalistów, którzy w jedynej zachowanej w świecie posiadłości Mistrza Paderewskiego mogą szlifować swój warsztat i występować przed szeroką publicznością.

(źródło: www.centrumpaderewskiego.pl oraz broszura informacyjna wydana nakładem Centrum - "Kompleks dworsko-parkowy Ignacego Jana Paderewskiego")

 

 

 

 

 

 

 

MIEJSKIE CENTRUM EDUKACJI W KNUROWIE

                                   https://www.knurow.edu.pl/

Miejskie Centrum Edukacji w Knurowie (MCE) jest jednostką organizacyjną prowadzącą działalność w zakresie właściwym
dla spraw oświaty Gminy Knurów. Jednostka rozpoczęła działalność 1 stycznia 1991 r., zastępując funkcjonujący w tej przestrzeni od 1975 r. Miejski Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół. Do 31 grudnia 2016 r. MCE funkcjonował pod nazwą Miejski Zespół Jednostek Oświatowych w Knurowie, a po tym terminie rozpoczął funkcjonowanie już pod obecną nazwą, w związku z objęciem roli centrum usług wspólnych dla placówek oświatowych.

Najważniejszym celem MCE jest realizacja zadań powierzonych MCE w ramach wspólnej obsługi jednostek organizacyjnych Gminy Knurów zaliczanych do sektora finansów publicznych.

Misja

Misją Miejskiego Centrum Edukacji w Knurowie jest świadczenie usług administracyjnych na najwyższym poziomie, ukierunkowane na stałe podnoszenie jakości miejskiej oświaty stanowiącej rezultat spójnych
i efektywnych działań oraz wynik otwartości na innowacyjne pomysły i rozwiązania.


Realizując powyższą misję zobowiązujemy się do:

1)     działania zgodnie z postanowieniami i w granicach obowiązujących przepisów prawa oraz innych uregulowań dotyczących MCE;

2)     zapewnienia zasobów umożliwiających realizację przyjętych celów;

3)     podejmowania aktywnych działań na rzecz ochrony środowiska, w tym zapobiegania zanieczyszczeniom;

4)     poprawy bezpieczeństwa pracy, przy zaangażowaniu pracowników w działaniach na rzecz bezpieczeństwa i higieny pracy.


Osiągnięcie zamierzeń misji realizujemy poprzez:

1)     realizację celów i zadań określonych w Statucie MCE;

2)     działanie na rzecz rozwoju miasta, m.in. poprzez inicjowanie, koordynowanie i wspieranie inwestycji oraz projektów realizowanych w zakresie oświaty, w tym współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej;

3)     diagnozowanie potrzeb lokalnego środowiska i optymalizację struktury sieci oświatowej;

4)     podnoszenie świadomości edukacyjnej mieszkańców i pracowników;

5)     zwiększanie poziomu zadowolenia z jakości usług świadczonych przez MCE w sposób zapewniający skuteczność, bezstronność, obiektywizm i terminowość;

6)     stałe podnoszenie poziomu kwalifikacji personelu oraz budowanie i utrzymywanie dobrej atmosfery pracy i satysfakcji pracowników, mające na celu podtrzymywanie wizerunku sprawnie działającego, profesjonalnego i przyjaznego urzędu;

7)     poszanowanie środowiska naturalnego i proekologiczne gospodarowanie zasobami;

8)     zapobieganie wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym oraz zdarzeniom potencjalnie wypadkowym.

Realizacja wyznaczonych celów opiera się na pełnym zaangażowaniu kierownictwa i wszystkich pozostałych pracowników Miejskiego Centrum Edukacji w Knurowie.

 

MCE realizuje:

1) całość zadań z zakresu rachunkowości i sprawozdawczości jednostek obsługiwanych;

2) całość obsługi finansowo-księgowej prowadzonych ksiąg rachunkowych jednostek obsługiwanych;

3) obsługę płacową w zakresie naliczania, rozliczania i wypłaty wynagrodzeń wynikających z umów o pracę i umów
cywilno-prawnych zawieranych przez jednostki obsługiwane;

4) obsługę kadrową w zakresie prowadzenia spraw kadrowych dyrektorów jednostek obsługiwanych;

5) obsługę administracyjno-organizacyjną w zakresie:

a) obsługi prawnej jednostek obsługiwanych,

b) archiwizacji dokumentów księgowo-płacowych jednostek obsługiwanych,

c) całości spraw związanych z zapewnieniem w obsługiwanych jednostkach wykonania zadań służby bezpieczeństwa
i higieny pracy,

d) przeglądów technicznych w obsługiwanych jednostkach w zakresie:

– przeglądów i konserwacji dźwigów,

– przeglądów instalacji gazowej,

– przeglądów kominiarskich,

– przeglądów stanu budynków,

– przeglądów i konserwacji gaśnic oraz hydrantów,

– kontroli technicznej placów zabaw,

– przeglądów instalacji elektrycznej,

– przeglądów systemów alarmowych,

– przeglądów wentylacji mechanicznej,

– deratyzacji.

e) obsługę informatyczną

Jednostką kieruje dyrektor, który odpowiada za całokształt działalności MCE i działa jednoosobowo na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta Miasta.

(ŹRÓDŁO: www.knurow.edu.pl)

 

 

 

 

POWIAT MAKOWSKI

                 https://www.powiat-makowski.pl/asp/pl_licznik.asp

 

https://www.facebook.com/Powiat-Makowski-139180282815298/

     https://www.youtube.com/channel/UCLdTLeUiAyrDFkM1KOb0ghw

Powiat makowski – powiat w Polsce, w północnej części województwa mazowieckiego, nad rzeką Orzyc. Utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Maków Mazowiecki.

W skład powiatu wchodzą:

    gminy miejskie: Maków Mazowiecki
    gminy miejsko-wiejskie: Różan
    gminy wiejskie: Czerwonka, Karniewo, Krasnosielc, Młynarze, Płoniawy-Bramura, Rzewnie, Sypniewo, Szelków
    miasta: Maków Mazowiecki, Różan

Pierwszym starostą makowskim w III RP został Kazimierz Białobrzeski.

Ze strony powiatu:

Powiat makowski jest położony na obszarze funkcjonalnym "Zielonych Płuc Polski". Stąd nasza dbałość o ochronę środowiska w gminach i profilaktykę ekologiczną w szkołach powiatu. Jesteśmy jednym z najczystszych regionów Mazowsza, docenianym ze względu na walory turystyczne, a także nieprzeciętne wartości krajobrazowe. Urocze mazowieckie zakątki przyciągają ludzi kochających nienaruszoną cywilizacją przyrodę i nieskażone środowisko. Piękne lasy, które pokrywają blisko trzecią część terenu powiatu, stanowią świetne tereny łowieckie pełne zwierzyny, bogactwo zaś runa leśnego przyciąga amatorów grzybobrania i jagód. Na szczególną uwagę zasługują meandry rzek i jeziora pochodzenia rzecznego i polodowcowego. To raj dla wędkarzy, a także sposób na aktywny wypoczynek podczas spływów kajakowych i wędrówek nadnarwiańską skarpą. Wytchnienie na makowskiej ziemi mogą uatrakcyjnić Państwu zabytkowe obiekty, liczne pomniki przyrody, wiekowe kaplice i kościoły, architektura starego miasta w Makowie Maz., Różanie czy Krasnosielcu. Warto wybrać się też na Górę Krzyżewską - najwyższe wzniesienie Pólnocnego Mazowsza, znajdujące się w Krzyżewie Borowym.

Spośród wielu atrakcji powiatu makowskiego należy wymienić: coroczny Mazowiecki Przegląd Wiejskich Zespołów Kabaretowych "STOPA", który odbywa się w Karniewie, Międzynarodowy Konkurs Poetycki "O wstęgę Orzyca" organizowany przez Miejski Dom Kultury w Makowie Mazowieckim, Wystawa Maszyn Rolniczych połączona ze "Świętem Mleka" w Płoniawach, "Święto kapusty" w Drążdzewie, czy wreszcie uroczystości jubileuszowe i dni poszczególnych gmin. Wspomnieć przy tym należy, że właśnie u nas rozwija się coraz popularniejszy w Polsce sport zaprzęgowy (psie zaprzęgi).

Inwestycyjne oczekiwania powiatu i gmin wchodzących w jego skład to przede wszystkim przetwórstwo rolno-spożywcze, co jest zrozumiałe - biorąc pod uwagę rolniczy charakter powiatu. Gminy oferują miejsca pod inwestycje, a usytuowanie powiatu przy ważnych szlakach komunikacyjnych i niewielka odległość od Warszawy stwarzają możliwości do łatwej dystrybucji towarów. Powiat makowski ma wielu partnerów, szczególnie bliskie stosunki utrzymuje z białoruskim powiatem swisłockim oraz rejonem podbrodzkim na Litwie. Daje to możliwość wymiany kulturalnej oraz w przyszłości, na co liczymy, ożywionych kontaktów gospodarczych.

Żywimy nadzieję, że pozyskamy wśród Państwa nowe grono sympatyków powiatu makowskiego, gotowych spędzać swój wolny czas właśnie u nas. Urlopy, święta i dni wolne od pracy są na to doskonałą okazją. Możemy stać się również atrakcyjni dla wszystkich zainteresowanych inwestowaniem w naszym powiecie. Znajdą tu Państwo przychylność władz oraz korzystne warunki dla rozwoju swojej działalności.

WARTO ZOBACZYĆ:

* Kościół w Makowie parfia Św. Józefa
* Kościół w Krasnosielcu
* Kościół w Krzyżewach
* Kościół w Drążdżewie
* Dwór w Ciepielewie
* Dwór w Jaciążku
* Dwór w Karniewie
* Dwór w Magnuszewie
* Dwór w Suchym
* Dwór w Szczukach
* Wiatrak w Maminie
* Spichlerz w Łukowie
* Grodzisko wczesnośredniowieczne

URZĄD DO SPRAW CUDZOZIEMCÓW

                                           https://udsc.gov.pl/

                              https://www.facebook.com/udsc.gov

 

https://www.youtube.com/channel/UCf7HqgNTLJa5WggL2KymhxA

                                   https://twitter.com/UdSC_gov_pl             

 

Urząd do Spraw Cudzoziemców – urząd administracji rządowej, przy pomocy którego swoje zadania wykonuje Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, będący centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego, udzielania ochrony międzynarodowej, udzielania cudzoziemcom azylu, wyrażania zgody na pobyt tolerowany oraz udzielania ochrony czasowej (z wyjątkiem spraw zastrzeżonych dla innych organów). Nadzór nad Szefem Urzędu sprawuje minister właściwy do spraw wewnętrznych.

Urząd do Spraw Cudzoziemców powstał w 2007 r. w miejsce Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, w wyniku zmiany ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw. W myśl nowelizacji, uprawnienia w zakresie spraw związanych z repatriacją i obywatelstwem, realizowane dotychczas przez URiC, zostały przekazane do MSWiA, tym samym rozwiązany został URiC, a na jego miejscu powołany Urząd do Spraw Cudzoziemców.

Powstanie UDSC wiąże się z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej i integracją systemu prawnego dotyczącego emigrantów i uchodźców, w tym obowiązywaniem regulacji Dublin II i Eurodac. Polska jako kraj zewnętrzny UE stała się krajem odpowiedzialnym za rozpatrywanie wniosków azylowych migrantów poruszających się tranzytem do państw Europy Zachodniej.

Do zakresu działania Urzędu do Spraw Cudzoziemców należy między innymi:

    *prowadzenie postępowań w sprawach o udzielenie ochrony międzynarodowej;
    *prowadzenie postępowań w sprawach o pozbawienie statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej oraz o cofnięcie zgody na pobyt tolerowany;
    *prowadzenie postępowań w sprawach o udzielenie i pozbawienie azylu;
    *prowadzenie postępowań w sprawach o udzielanie ochrony czasowej;
    *rozpatrywanie odwołań od decyzji wojewodów w zakresie legalizacji pobytu cudzoziemców;
    *współpraca międzynarodowa w zakresie zadań Urzędu;
    *wykonywanie zadań powierzonych mu przy realizacji umów międzynarodowych o małym ruchu granicznym,
    *wykonywanie funkcji centralnego organu wizowego (COW) odpowiedzialnego za przeprowadzanie konsultacji wizowych zagranicznych i krajowych, w tym konsultacji elektronicznych;
    *świadczenie pomocy socjalnej cudzoziemcom ubiegającym się o udzielenie ochrony międzynarodowej lub korzystającym z ochrony czasowej oraz objęcie opieką faktyczną małoletnich cudzoziemców przebywającym w Polsce bez opieki ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy lub udzielenie azylu;
    *prowadzenie ośrodków dla cudzoziemców ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej;
    *kontrola wykonywanych przez wojewodów zadań w zakresie zgodności ich działania z prawem oraz polityką w dziedzinie migracji i uchodźstwa;
    *prowadzenie krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców o nazwie „System Pobyt”;
    *prowadzenie wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany. Przekazywanie danych do Systemu Informacyjnego Schengen.

Urząd do Spraw Cudzoziemców prowadzi również elektroniczną bazę informacji o krajach pochodzenia „Światowid”.

Struktura

    Departament Postępowań Uchodźczych
    Departament Legalizacji Pobytu
    Departament Pomocy Socjalnej
    Departament Kontroli
    Biuro Szefa Urzędu
    Biuro Dyrektora Generalnego
    Biuro Prawne
    Biuro Finansów
    Biuro Funduszy Zagranicznych
    Biuro Informatyki

POWIAT TARNOWSKI

                                   http://www.powiat.okay.pl/

 

 https://www.facebook.com/Starostwo-Powiatowe-w-Tarnowie-1514246232205853

     https://www.youtube.com/channel/UCY3Z68Qj7LzL5GleJce-tVw

 

 http://www.powiat.okay.pl/images/starostwo/prezentacje/powiat_tarnowski/main.swf

Powiat tarnowski – powiat w Polsce (województwo małopolskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Tarnów.

W skład powiatu wchodzą:

    gminy miejsko-wiejskie: Ciężkowice, Radłów, Ryglice, Tuchów, Wojnicz, Zakliczyn, Żabno
    gminy wiejskie: Gromnik, Lisia Góra, Pleśna, Rzepiennik Strzyżewski, Skrzyszów, Szerzyny, Tarnów, Wierzchosławice, Wietrzychowice
    miasta: Ciężkowice, Radłów, Ryglice, Tuchów, Wojnicz, Zakliczyn, Żabno

Powiat tarnowski należy do największych w województwie małopolskim -  ma powierzchnię 1.412 km². Zamieszkuje go 199.916 osób (dane na koniec 2009 r.)  Na jeden kilometr kwadratowy przypada 139 osób. Na terenie powiatu tarnowskiego jest 16 gmin: Ciężkowice, Gromnik, Lisia Góra, Pleśna, Radłów, Ryglice, Rzepiennik Strzyżewski, Skrzyszów, Szerzyny, Tarnów, Tuchów, Wierzchosławice, Wietrzychowice, Wojnicz, Zakliczyn, Żabno; w tym 7 miast: Ciężkowice, Ryglice, Radłów, Tuchów, Wojnicz, Zakliczyn i Żabno. 9 gmin to gminy wiejskie, natomiast 7 - miejsko-wiejskie.

Powiat tarnowski leży na styku dwóch krain geograficznych: Pogórza Ciężkowicko-Rożnowskiego i Kotliny Sandomierskiej. Jest bardzo zróżnicowany pod względem klimatycznym, warunków glebowych oraz charakteryzuje się dużą różnorodnością fauny i flory. Wysokość wzniesień waha się od 170 m n.p.m. w miejscowości Pałuszyce (gmina Wietrzychowice) do 534 m n.p.m. na górze Brzanka w gminie Tuchów.

W północnej części powiatu tarnowskiego znajdują się równinne tereny o charakterze typowo rolniczym a w południowej – tereny mocno pofałdowane i górzyste. Przez tę ziemię płyną trzy duże rzeki: Wisła, Dunajec i Biała.
Poszukiwacze tajemnic, pięknych widoków czy miejsc o wielowiekowej historii znajdą tu z pewnością wiele interesujących zabytków i szlaków. Ziemia tarnowska to region atrakcyjny turystycznie ze względu na zróżnicowany krajobraz. Szczególnie w południowej części powiatu istnieją doskonałe warunki do uprawiania turystyki pieszej i rowerowej.

Jedną z wielu atrakcji turystyczno-historycznych wyróżniających powiat tarnowski w województwie małopolskim jest niepowtarzalny Szlak Cmentarzy Wojennych z I Wojny Światowej. Osoby zainteresowane tradycją i kulturą mogą odwiedzić jedyną na świecie zachowaną posiadłość Ignacego Jana Paderewskiego w Kąśnej Dolnej, obecnie muzeum wielkiego Polaka, kompozytora i męża stanu.

Inni być może odkryją szlak urokliwych, małych miasteczek, których domy z drewnianymi podcieniami otaczają ciche ryneczki. Do dziś przetrwało również na ziemi tarnowskiej kilkadziesiąt drewnianych kościołów, tworzących unikatowy Szlak Architektury Drewnianej – najpiękniejszych symboli przywiązania do religii i tradycji.

WARTO ZOBACZYĆ:

Cmentarz wojenny nr. 204 - Wola Rzędzińska
Cmentarz wojenny nr. 180 - Tarnowiec
Kościół pw. Matki Bożej Nieustajacej Pomocy - Wola Rzędzińska
Kościół pw. św. Marcina - Zawada
Kościół pw. św. Piotra i Pawła - Poręba Radlna
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego - Zbylitowska Górantarz wojenny nr. 180 - Tarnowiec
Centrum I.J.Paderewskiego w Kąśnej Dolnej
Dwór - Skrzyszów
Cmentarz choleryczny - Jastrzębia
Cmentarz - Bruśnik
Cmentarz wojenny nr 141 Ciężkowice - Rakutowa
Cmentarz parafialny - Ciężkowice
Cmentarz wojenny nr 137 - Ciężkowice
Cmentarz wojenny nr 139 - Tursko - Łosie
Cmentarz wojenny nr 140 - Tursko-Zapotocze
Cmentarz wojenny nr 143 - Ostrusza
Ratusz miejski - Ciężkowice
Dom ludowy im. Wincentego Witosa - Wierzchosławice
Dwór - Rzuchowa
Pałac - Janowice
Dwór Stadnickich - Wielka Wieś
Pałac Dąmbskich na Starostwie - Wojnicz
Zegar słoneczny - Wojnicz
Kordygarda pałacowa - Wojnicz
Śluza wodna - Wojnicz
Zamek - Melsztyn
Dwór - Wróblowice
Dwór Dunikowskich - Stróże
Pałac - Łęg Tarnoski
Dwor - Siedliska
Dwór - Karwodrza
Spichlerz dworski - Siedliska
Kaplica dworska - Karwodrza

WOJEWÓDZKA RADA DIALOGU SPOŁECZNEGO W KIELCACH

 https://www.swietokrzyskie.pro/category/urzad-marszalkowski/wojewodzka-rada-dialogu-spolecznego/

 

https://www.twitter.com/home?status=https://www.swietokrzyskie.pro/urzedy/sklad-wojewodzkiej-rady-dialogu-spolecznego-w-kielcach/

  https://www.facebook.com/sharer/sharer.php?u=https://www.swietokrzyskie.pro/urzedy/sklad-wojewodzkiej-rady-dialogu-spolecznego-w-kielcach/

Wojewódzkie Rady Dialogu Społecznego, w tym Wojewódzka Rada Dialogu Społecznego w Kielcach, są regionalnymi instytucjami dialogu społecznego w Polsce. Na mocy Ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2232 tj. z zm.), zastąpiły one działające dotychczas Wojewódzkie Komisje Dialogu Społecznego (WKDS). Tworzenie oraz zapewnienie funkcjonowania Wojewódzkiej Rady  Dialogu Społecznego  jest zadaniem z zakresu administracji rządowej, zleconym marszałkowi województwa. O utworzeniu WRDS postanawia Marszałek Województwa na wniosek co najmniej jednej z reprezentatywnych organizacji pracodawców, oraz co najmniej jednej z reprezentatywnych organizacji pracowników.


Kompetencje Wojewódzkich Rad Dialogu Społecznego:

    * wyrażanie opinii w sprawach objętych zakresem zadań związków zawodowych lub organizacji pracodawców oraz w sprawach będących w kompetencji administracji rządowej i samorządowej z terenu województwa;
    * opiniowanie projektów strategii rozwoju województwa i innych programów w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych i organizacji pracodawców oraz przygotowywanie sprawozdań z realizacji tych zadań;
    * rozpatrywanie spraw o zasięgu wojewódzkim, które zostały przekazane przez Radę Dialogu Społecznego;
    * przekazywanie Radzie Dialogu Społecznego oraz organom administracji publicznej rekomendowanych rozwiązań i propozycji zmian prawnych;
    *  rozpatrywanie spraw społecznych lub gospodarczych powodujących konflikty między pracodawcami a pracownikami, jeżeli zostaną one uznane za istotne dla zachowania pokoju społecznego.



Wojewódzka Rada Dialogu Społecznego w Kielcach rozwiązuje problemy merytoryczne z zakresu problemów do spraw szkolnictwa oraz transportu oraz innych ważnych z punktu widzenia funkcjonalności Regionu poprzez powołanie tzw. zespołów problemowych.

Skład Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego:

    * marszałek województwa oraz dwie wskazane przez niego osoby spośród przedstawicieli innych jednostek samorządu terytorialnego albo organizacji zrzeszających samorządy – jako przedstawiciele strony samorządowej;
    * przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych;
    * przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców;
    * wojewoda oraz  dwie wskazane przez niego osoby – jako przedstawiciele strony rządowej.


W dniu 25 listopada 2015 r. Marszałek Województwa Świętokrzyskiego Zarządzeniem Nr 133/2015 powołał Wojewódzką Radę Dialogu Społecznego w Kielcach.

W oparciu o kandydatury zgłoszone przez reprezentatywne organizacje pracowników, reprezentatywne organizacje pracodawców, stronę rządową i samorządową, ustalony został następujący skład osobowy WRDS w Kielcach:

Strona samorządowa:
1. Andrzej Bętkowski     Marszałek Województwa Świętokrzyskiego
2. Robert Jaworski     Prezes Związku Miast i Gmin Regionu Świętokrzyskiego, burmistrz Miasta i Gminy Chęciny
3. Jerzy Kolarz     Starosta buski, Przewodniczący Konwentu Starostów Województwa Świętokrzyskiego

Strona pracodawców:
4. Artur Widłak     Prezes Zarządu Polskiego Związku Producentów Kruszyw, przedstawiciel Pracodawców RP
5. Józef Dąbek     Prezes Zarządu Kopalnia Wapienia “Morawica” S.A., przedstawiciel Pracodawców RP
6. Marek Świercz     Prezes Zarządu PPUH “POLMARK-Kielce”, przedstawiciel Pracodawców RP
7. Marek Banasik     Prezes Zarządu Świętokrzyskiego Związku Pracodawców Prywatnych Lewiatan
8. Emila Polańska     Przewodnicząca Rady Nadzorczej Świętokrzyskiego Związku Pracodawców Prywatnych Lewiatan
9. Tomasz Tworek     Przedstawiciel Świętokrzyskiego Związku Pracodawców Prywatnych Lewiatan
10. Krzysztof Orkisz     Prezes Izby Rzemieślników i Przedsiębiorców w Kielcach
11. Janusz Piątek     Wiceprezes Izby Rzemieślników i Przedsiębiorców w Kielcach
12. Piotr Prędota     Przedstawiciel Związku Rzemiosła Polskiego
13. Andrzej Mochoń     Wiceprezes Zarządu Business Centre Club, Kanclerz Loży Świętokrzyskiej BCC
14. Kazimierz Pękalski     Przedstawiciel Business Centre Club
15. Dariusz Wątroba     Przedstawiciel Business Centre Club

Strona pracowników:
16. Elżbieta Drogosz     Przewodnicząca Rady Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych Województwa Świętokrzyskiego
17. Anna Bujnowska     Wiceprzewodnicząca Rady Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych Województwa Świętokrzyskiego
18. Michał Pilecki     Wiceprzewodniczący Rady Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych Województwa Świętokrzyskiego
19. Waldemar Bartosz     Przewodniczący Zarządu Regionu Świętokrzyskiego NSZZ “Solidarność”
20. Mieczysław Gójski     Zastępca Przewodniczącego Zarządu Regionu Świętokrzyskiego NSZZ “Solidarność”
21. Wojciech Krasuski     Członek Zarządu Regionu Świętokrzyskiego NSZZ “Solidarność”
22. Andrzej Matysek     Przewodniczący Zarządu Wojewódzkiego Forum Związków Zawodowych województwa świętokrzyskiego
23. Mariola Semik     Wiceprzewodnicząca Zarządu Wojewódzkiego Forum Związków Zawodowych województwa świętokrzyskiego
24. Krzysztof Czarnota     Przedstawiciel Forum Związków Zawodowych

Strona rządowa:
25. Zbigniew Koniusz     Wojewoda Świętokrzyski
26. Andrzej Klimczak     Dyrektor Wydziału Infrastruktury i Rozwoju w Świętokrzyskim Urzędzie Wojewódzkim w Kielcach
27. Joanna Janiszewska-Bujała     Zastępca Dyrektora Wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego w Świętokrzyskim Urzędzie Wojewódzkim w Kielcach

(źródło: https://www.swietokrzyskie.pro/category/urzad-marszalkowski/wojewodzka-rada-dialogu-spolecznego/)

LGD "SĄSIEDZI WOKÓŁ SZLAKU PIASTOWSKIEGO"

                                            http://lgdsasiedzi.pl/

   https://www.facebook.com      /LGDSasiedziwokolSzlakuPiastowskiegoMogilno/

 

Kilka słów o  Lokalnej Grupy Działania "SĄSIEDZI WOKÓŁ SZLAKU PIASTOWSKIEGO"

Proces budowy partnerstwa rozpoczął się na początku 2006 roku, kiedy przedstawiciele gmin oraz podmiotów z sektora gospodarczego i społecznego podjęli decyzję o nawiązaniu współpracy i powołaniu LGD w formie fundacji. Współpraca podmiotów wynikała ze wspólnego położenia członków partnerstwa na trasie Szlaku Piastowskiego. Stąd też wzięła się nazwa Lokalnej Grupy Działania. Wówczas Fundacja Lokalna Grupa Działania Sąsiedzi wokół Szlaku Piastowskiego powołana została 11 maja 2006 roku przez 8 Fundatorów aktem notarialnym Rep A Nr 1434/2006 sporządzonym przez asesora notarialnego Klaudiusza Suczyńskiego w Kancelarii Notarialnej Anny Mortek w Bydgoszczy. W Krajowym Rejestrze Fundacja została zarejestrowana 23 sierpnia 2006 roku. Obszar objęty funkcjonowaniem LGD „Sąsiedzi wokół Szlaku Piastowskiego” pokrywa się z granicami administracyjnymi Powiatu Mogileńskiego, a więc obejmuje dwie gminy miejsko-wiejskie: Mogilno i Strzelno oraz dwie gminy wiejskie: Dąbrowa i Jeziora Wielkie. Znajduje się w granicach administracyjnych województwa kujawsko-pomorskiego, na południowym zachodzie. Teren LGD bezpośrednio graniczy z obszarem powiatu żnińskiego i inowrocławskiego, znajdującymi się w województwie kujawsko-pomorskim oraz z powiatem gnieźnieńskim, konińskim i słupeckim, znajdującymi się na terenie województwa wielkopolskiego.

Na potrzeby perspektywy finansowej 2014-2020 w dniu 12 lutego 2015 roku zostało powołane Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania Sąsiedzi wokół Szlaku Piastowskiego przez 25 członków założycieli. Stowarzyszenie zostało zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem KRS 569323 w dniu 4 sierpnia 2015 roku.
Zarówno Fundacja, jak i Stowarzyszenie, opierają się na zaangażowaniu i współpracy partnerów lokalnych, w których upatrywać można szans rozwoju obszaru LGD. Zgodnie z zapisami Statutu Stowarzyszenie przejmuje i rozwija doświadczenia Fundacji Sąsiedzi wokół Szlaku Piastowskiego jako Lokalnej Grupy Działania w celu kontynuacji działań i celów związanych z wdrażaniem Podejścia Leader.

Lokalne Grupy Działania (LGD) to rodzaj partnerstwa terytorialnego, tworzonego na obszarach wiejskich w ramach unijnego programu Leader, zrzeszającego przedstawicieli trzech sektorów: publicznego, gospodarczego i społecznego. Zadaniem LGD jest opracowanie Lokalnej Strategii Rozwoju, a następnie jej wdrożenie poprzez realizację wynikających z niej przedsię­wzięć i projektów, opierających się na zasobach ludzkich, kulturowych, naturalnych, historycznych itp. danego obszaru, a także na wiedzy i umie­jętnościach przedstawicieli trzech wymienionych sektorów. Na poziomie decyzyjnym, co najmniej 50% LGD stanowią partnerzy gospodarczy i społeczni. Takie oddolne, partnerskie podejście ma aktywizować wiejskie społeczności, wzmacniać spójność podejmowanych decyzji, podnosić jakość zarządzania i przyczyniać się do wzmacniania kapitału społecznego w społecznościach wiejskich, a także pobudzać stosowanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie rozwoju danego obszaru. LGD w uzgodnieniu z samorządami województw wyznaczają terminy i wskazują miejsce przyjmowania wniosków o przyzna­nie pomocy na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, a ogłoszenia publikowane są na stronach internetowych samorządów województw.

Obszar działania LGD znajduje się na Szlaku Piastowskim – jednej z najciekawszych tras historyczno–krajoznawczych w Polsce. Na głównej trasie Szlaku leżą Mogilno i Strzelno, boczne trasy – północna
biegnie z Mogilna do Dąbrowy, południowa do Strzelna. Gmina Jeziora Wielkie położona jest w bliskim sąsiedztwie Szlaku i jest niezwykle atrakcyjna przyrodniczo. W centrum obszaru znajduje się historyczne miasto Mogilno. Nazwa miasta wywodzi się od rzeczownika mogiła, dawniej rozumianego jako wzniesienie, pagórek. Najwcześniejsze ślady istnienia niewielkiej osady na wschodnim brzegu Jeziora Mogileńskiego pochodzą z VII wieku naszej ery. W X wieku osada stała się grodem książęcym. Na rozwój Mogilna korzystnie wpłynęło jego położenie na prastarym szlaku bursztynowym. Obszar Lokalnej Grupy Działania położony jest na terenie dwóch regionów etnograficznych: Gmina Mogilno i Gmina Dąbrowa w części leżą na terenie Pałuk, Gminy: Strzelno i Jeziora Wielkie na Kujawach. Kujawy były regionem gęsto zaludnionym, który został najwcześniej włączony do państwa Polan, a nazwa pojawiła się po raz pierwszy w Bulli Gnieźnieńskiej z 1136 r. Wyodrębnienie się Kujaw jako osobnej dzielnicy nastąpiło w 1194 r. Pałuki to region, o którym pierwsze wzmianki pojawiają się w źródłach średniowiecznych. Nazwa Pałuki, czyli Terra Palikacensis, pojawia się w Kodeksie Wielkopolskim. Nazwa regionu wywodzi się od jego charakterystycznych cech, od słów łuk czyli skręt. Na obszarze LSR zachowało się wiele materialnych elementów dziedzictwa historyczno-kulturowego obszaru LGD Sąsiedzi wokół Szlaku Piastowskiego. Położenie na granicy tych obszarów powoduje, że kultura związana z obrzędami i zwyczajami jest bardzo bogata i wynika z wymieszania się tych kultur. Niegdyś miejscem, gdzie krzyżowały się ważne szlaki handlowe. Do najważniejszych należał szlak bursztynowy biegnący od południa przez Kalisz i okolice nadgoplańskie ku północy na teren Pomorza i Prus. Obszar LGD charakteryzuje się przywiązaniem do
kultury i tradycji. Świadczą o tym wytwarzane liczne produkty lokalne, tradycyjne oraz rękodzieło, które jednak zdaniem mieszkańców są niewystarczająco promowane.

W wymiarze praktycznym działania LGD "Sąsiedzi wokół Szlaku Piastowskiego" koncentrują się wokół inicjowania i wyboru projektów sprzyjających lokalnej integracji środowisk mających wpływ na kształt funkcjonowania społeczności Powiatu, aktywizowaniu środowisk zagrożonych wykluczeniem, np. osoby 50+ oraz osoby niepełnosprawne, promowaniem lokalnych produktów i usług, udzielaniem informacji nt. możliwości dofinansowania projektów istotnie wpływających na rozwój mikrośrodowisk działających na obszarze wpływu LGD, organizowaniu szkoleń czy imprez okolicznościowych, integrowaniu grup proanimacyjnych i przedsiębiorców w celu wypracowania spójnej strategii służącej dobru mieszkańców. 

LGD "Sąsiedzi wokół Szlaku Piastowskiego" na bieżąco informują o sukcesach i aktualnościach w wydawanym biuletynie informacyjnym. Kolejne numery można znaleźć pod linkiem:

 http://lgdsasiedzi.pl/biuletyn.1.biuletyn_stowarzyszenia.html

(źródło: www.lgdsasiedzi.pl)