marquee

☞ www.promogadzety.blogspot.com ☜

niedziela, 26 stycznia 2020

LOKALNA GRUPA DZIAŁANIA "ZIEMIA LUBAWSKA"





Nasze stowarzyszenie powstało w 2006 roku. W danym momencie tworzymy lokalną strategię rozwoju, która podlega pod osiem gmin członkowskich Lokalnej Grupy Działania Ziemia Lubawska:
-gmina Rybno;
-gmina Grodziczno;
-gmina Kurzętnik;
-gmina Biskupiec;
-gmina Nowe miasto Lubawskie;
-gmina Lubawa;
-miasto Lubawa;
-miasto Nowe Miasto Lubawskie.

Zajmujemy się przede wszystkim rozwojem kapitału społecznego, wspieraniem osób wchodzących na rynek pracy, promowaniem lokalnych talentów, budowaniem silnej więzi mieszkańców z ich miejscowościami dbaniem o stan środowiska przyrodniczego, oraz reklamowaniem tradycji regionu.Wieloletnia działalność LGD ZL to ciągły proces budowania partnerstwa, dzięki któremu wszyscy zainteresowani mieszkańcy, podmioty, instytucje społeczne oraz gospodarcze mogą działać na rzecz rozwoju Ziemi Lubawskiej. Duże doświadczenie członków Stowarzyszenia i kadry zarządzającej przyczynia się do sprawnego działania grupy.

Cele Stowarzyszenia obejmują działania z zakresu:

I) realizacji Lokalnej Strategii Rozwoju (LSR)
2) aktywizacji gospodarczej i społecznej mieszkańców obszaru działania Stowarzyszenia,
3) promocji systemu gospodarowania uwzględniającego zrównoważony rozwój oraz najnowsze osiągnięcia
nauki i techniki.
4) upowszechniania metod działalności gospodarczej zgodnych z zasadami ochrony środowiska,
5) wymiany doświadczeń i współpracy pomiędzy mieszkańcami obszaru gmin wchodzących w skład
Stowarzyszenia,
6) współudziału w wypracowywaniu rozwiązań i podejmowaniu inicjatyw w zakresie rozwoju
przedsiębiorczości na obszarach wiejskich i miejskich ze szczególnym uwzględnieniem obszaru gmin
wchodzących w skład Stowarzyszenia,
7) podejmowaniu działań mających na celu pomoc rolnikom i przedsiębiorcom w dostosowaniu się do
wymogów Unii Europejskiej w szczególności w zakresie dostępności do unijnych rynków zbytu i pomocy
finansowej.
8) współdziałaniu z instytucjami i stowarzyszeniami zajmującymi się podobną problematyką,
9) wspieraniu członków stowarzyszenia w ich dążeniach do zdobywania wiedzy i umiejętności przydatnych na
rynku pracy,
10) promocji obszaru działania Stowarzyszenia jako atrakcyjnego dla rozwoju małej przedsiębiorczości,
działalności turystycznej, edukacyjnej i kulturalnej.
11) wspieranie inicjatyw związanych z poprawą statusu gospodarczego obszarów wiejskich i miejskich,
12) poprawą warunków życia i gospodarowania na obszarach wiejskich i miejskich
13) wspieranie procesu rozwoju społeczności wiejskich i miejskich.
14) rozwój społeczny i kulturalny obszarów wiejskich i miejskich.
15) rozwój turystyki na obszarach wiejskich i miejskich.
16) rozwój oświaty wśród ludności wiejskiej i miejskiej,
17) wspieranie rozwoju niekonwencjonalnych źródeł energii.
18) wspieranie i pomoc w dostępie do nowoczesnych technologii informatycznych.
19) rozwijanie i upowszechnianie wiedzy i kultury informatycznej,
20) wszechstronna   działalność   na   rzecz   rehabilitacji   medycznej,   zawodowej   i społecznej
niepełnosprawnych,
21) działalność w zakresie pomocy społecznej i działalność charytatywna, w tym pomoc rodzinom i osobom
w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin i osób.
22) działalność na rzecz promocji edukacji, zatrudniania i aktywizacji osób pozostających bez pracy
i zagrożonych zwolnieniem z pracy,
23) działalność w zakresie nauki, edukacji, oświaty i wychowania,
24) działalność na rzecz upowszechniania kultury fizycznej i sportu.
25) inicjowanie, wspieranie i prowadzenie działalności edukacyjnej, służącej krzewieniu idei demokracji oraz
partycypacji i kontroli obywatelskiej,
26) upowszechnianie wartości demokratycznych i praw człowieka,
27) działania na rzecz zwalczania dyskryminacji i wykluczenia społecznego.
28) działania na rzecz osób starszych.
(źródło: http://lgdziemialubawska.pl/, https://www.facebook.com/lgdziemialubawska/)



 

LOKALNA GRUPA DZIAŁANIA "DOLINA GIEŁCZWI"




Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Dolina Giełczwi” jest partnerstwem trójsektorowym w formie stowarzyszenia składającym się z przedstawicieli sektora publicznego, gospodarczego oraz społecznego. Jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem osób fizycznych i osób prawnych realizującym określone w statucie cele.
Obszar LGD obejmuje 5 gmin województwa lubelskiego, tzw. „Dolinę Giełczwi i Środkowego Wieprza”: z powiatu świdnickiego gminy: Mełgiew, Piaski, Rybczewice, Trawniki, z powiatu łęczyńskiego gminę Milejów.

CELE STOWARZYSZENIA:
 
1) działanie na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, ze szczególnym uwzględnieniem
dziedzictwa kulturowego Doliny Giełczwi i Wieprza;
2) opracowanie, aktualizację i realizację lokalnej strategii rozwoju (LSR) dla obszaru obejmującego tereny
gmin, będących członkami stowarzyszenia;
3) aktywizowanie ludności wiejskiej do czynnego udziału w opracowaniu i realizacji LSR;
4) wspieranie działań na rzecz realizacji lokalnej strategii rozwoju na obszarze, o którym mowa w pkt 2;
5) promocję obszarów wiejskich, o którym mowa w pkt 2;
6) upowszechnianie i wymianę informacji o inicjatywach związanych z aktywizacją ludności na obszarze,
o którym mowa w pkt 2;
7) podtrzymywanie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwoju świadomości narodowej,
obywatelskiej i kulturowej;
8) rozwój społeczeństwa obywatelskiego;
9) promocję zatrudnienia i aktywizację zawodową bezrobotnych, osób pozostających bez pracy oraz
zagrożonych bezrobociem;
10) zapobieganie wykluczeniu społecznemu i integrację społeczną;
11) upowszechnianie kultury, kultury fizycznej i sportu;
12) rozwój turystyki oraz ochronę dziedzictwa regionu;
13) ochronę zdrowia i bezpieczeństwa;
14) upowszechnianie i ochronę praw kobiet oraz zasady równych szans kobiet i mężczyzn;
15) wspieranie działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;
16) wspieranie edukacji ekologicznej, aktywności proekologicznej mieszkańców oraz ochrony dziedzictwa
przyrodniczego i kulturowego.
(źródło: http://dolinagielczwi.org/, https://www.facebook.com/dolinagielczwi/ )













czwartek, 23 stycznia 2020

NADLEŚNICTWO SULECHÓW






Nadleśnictwo Sulechów położone jest w środkowo – wschodniej części województwa lubuskiego, wokół Sulechowa, pomiędzy miejscowościami: Radnica, Kalsk, Konotop i Bojadła. Usytuowane jest całkowicie na obszarze zlewni Odry. Rzeka stanowi jego południową granicę. Większe i mniejsze prawobrzeżne dopływy Odry odwadniają tereny nadleśnictwa. W wielu miejscach rzeka meandruje, tworząc ciekawe pod względem przyrodniczym, krajobrazowym i turystycznym starorzecza.  Ogólna powierzchnia nadleśnictwa wynosi 25 355,88 hektarów. Podzielona jest na trzy obręby:

    Klenica (8 028,2922 ha)
    Nietkowice (8 548, 8739 ha)
    Sulechów (8 778, 7161 ha)

Gleby nadleśnictwa w dużej części zbudowane są z luźnych, przepuszczalnych piasków. Mały udział siedlisk wilgotnych, szczególnie borowych, wynika z niskiego poziomu wody gruntowej.
Warunki klimatyczne nadleśnictwa nie sprzyjają gospodarce leśnej. Negatywny wpływ na wzrost nowo sadzonych upraw mają występujące w sezonie wegetacyjnym długie okresy bezdeszczowe i niski poziom opadów. Są one również przyczyną dużego zagrożenia pożarowego w lasach. Lokalnie szkody powoduje też wiatr oraz przymrozki wiosenne.
 Główne zbiorowiska leśne na terenie Nadleśnictwa to:

    bory sosnowe
    bory mieszane
    atlantyckie lasy acidofilne (środkowoeuropejski acydofilny las dębowy, tzw. „kwaśna dąbrowa" – utworzony przede wszystkim przez dąb bezszypułkowy)
    grądy
    lasy bukowe
    bagienne lasy olszowe – olsy
    lasy łęgowe

 Warto zobaczyć:

  * Międzyrzecki Rejon Umocniony (MRU) - Umocnienia zbudowali Niemcy, przygotowując się do wojny z Polską. Fortyfikacje miały stanowić pas obronny wschodniej granicy niemieckiej, szerokość fortyfikacji wynosiła 80 km.
  * Rezerwat Radowice - to jedyny rezerwat, który znajduje się na terenie Nadleśnictwa Sulechów. Jest to rezerwat leśno - krajobrazowy, zajmujący powierzchnię 55,60 hektarów, położony jest 5-6 km na wschód od Sulechowa. Został zaliczony do typu rezerwatów fitocenotycznych.Na drzewostan składają się 150-letnie buki oraz dęby, ponadto na terenie rezerwatu zidentyfikowano sześć gatunków roślin i grzybów chronionych, zaobserwowano tu również wiele zwierząt objętych ochroną gatunkową.
* Zabytkowe parki -  W Nadleśnictwa Sulechów znajduje się siedemnaście parków wpisanych do rejestru wojewódzkiego konserwatora zabytków.
* Klenica i jej okolice - Niewielka wieś w gminie Bojadła  (powiat zielonogórski), leży na obrzeżach starorzecza Odry, gdzie znajduje się puszcza - do dziś niemal pierwotna - wyznaczona kamieniami granicznymi za czasów Radziwiłłów.Swoje siedliska mają tu: bocian czarny, susły, daniele, bobry oraz inne chronione gatunki fauny.
* Cigacice - wioska o szczególnych walorach turystycznych i przyrodniczych. Jest niezwykle malowniczo położona - na wysoczyźnie, z której roztacza się wspaniała panorama na koryto Odry. Klimat Cigacic sprzyja uprawianej tu od kilku wieków winorośli.Od 13 lat na Odrze organizowany jest coroczny Flis Odrzański.
 




LOKALNA GRUPA DZIAŁANIA "PUSZCZA KOZIENICKA"


Stowarzyszenie "Puszcza Kozienicka" działając na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, uwzględnia ochronę oraz promocję środowiska naturalnego, krajobrazu i zasobów historyczno-kulturowych, rozwój turystyki oraz popularyzację produktów lokalnych i rozwój produkcji rolnej.Celami Stowarzyszenia, jako Lokalnej Grupy Działania (LGD) są: prowadzenie działalności społecznie użytecznej i działania na rzecz rozwoju obszarów wiejskich; jest ono dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem osób fizycznych i prawnych, o celach niezarobkowych, działającym jako Lokalna Grupa Działania (LGD) w rozumieniu przepisów w sprawie Sektorowego Programu Operacyjnego Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich, mającym na celu działanie na rzecz rozwoju obszarów wiejskich.

Cele szczegółowe Stowarzyszenia to:
 
    Opracowanie i realizacja Lokalnej Strategii Rozwoju (LSR), w rozumieniu ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, przepisów wykonawczych do tej ustawy oraz przepisów Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013, dla obszaru gmin: Sieciechów, Garbatka, Magnuszew, Grabów n/P, Głowaczów, Gniewoszów oraz Kozienice.
    Promocja obszarów wiejskich objętych działaniem LGD.
    Podejmowanie inicjatyw i działań mających na celu pobudzenie aktywności społeczności lokalnych oraz ich czynny udział w opracowywaniu i realizacji LSR.
    Upowszechnianie i wymianę informacji o inicjatywach związanych z aktywizacją ludności na obszarach wiejskich gmin powiatu kozienickiego.
    Propagowanie działań na rzecz realizacji LSR w obszarze działania LGD, pozyskiwanie partnerów i źródeł finansowania LSR, w tym z programów pomocowych.
    Realizacja własnych programów i projektów oraz udzielanie wsparcia mieszkańcom obszaru objętego LSR w zakresie przygotowania projektów i pozyskiwania środków na ich realizację, w tym z programów pomocowych.
    Kreowanie lokalnych produktów i usług, w szczególności turystycznych, tworzenie infrastruktury turystycznej.
    Podejmowanie inicjatyw i działań mających na celu: rozwój produktów regionalnych, turystyki, przedsiębiorczości, zasobów ludzkich, społeczeństwa obywatelskiego i informacyjnego, poprawę estetyki miejscowości na obszarze działania LGD i bezpieczeństwa mieszkańców, edukację w tym szkolenia, aktywizację gospodarczą   i zawodową, przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu i cyfrowemu, propagowanie zdrowego trybu życia oraz zachowanie dziedzictwa kulturowego na obszarze działania LGD.
    Nawiązywanie kontaktów w celu pozyskiwania źródeł finansowania, gromadzenie środków finansowych i rzeczowych.
    Podejmowanie i wspieranie działań na rzecz ochrony środowiska.







WIELKOPOLSKA ORGANIZACJA TURYSTYCZNA




Stowarzyszenie p.n. Wielkopolska Organizacja Turystyczna działa od 1 stycznia 2004 r. Zrzesza przedstawicieli samorządów, branży turystycznej i stowarzyszeń działających w turystyce i kulturze. Do Stowarzyszenia należy obecnie 95 członków, w tym 42 samorządy. Najważniejszym członkiem jest Województwo Wielkopolskie, które przekazuje największe składki na jego działalność.

I Walne Zebranie WOT, które odbyło się 15 grudnia 2003 roku zatwierdziło program działania na 2004 rok oraz wybrało Zarząd. Prezesem Zarządu został pan Tomasz Wiktor, Dyrektor Departamentu Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego. Siedziba Wielkopolskiej Organizacji Turystycznej mieści się w Poznaniu na ul. Piekary 17 w Poznaniu. Dyrektorem Biura jest pan Artur Krysztofiak. Zadaniem Stowarzyszenia jest dbanie o rozwój turystyki w Wielkopolsce, lobbowanie na rzecz turystyki, m.in. poprzez współpracę z samorządem wojewódzkim i z Polską Organizacją Turystyczną w Warszawie.


Główne cele działania Wielkopolskiej Organizacji Turystycznej:
  • Kreowanie i upowszechnianie wizerunku województwa wielkopolskiego jako regionu atrakcyjnego turystycznie.
  • Integrowanie środowisk samorządu terytorialnego, gospodarczego, zawodowego oraz osób i instytucji zainteresowanych turystycznym rozwojem województwa wielkopolskiego.
  • Promocja atrakcji, obiektów i produktów turystycznych zlokalizowanych na terenie województwa wielkopolskiego i koordynacja podejmowanych działań promocyjnych w województwie.
  • Inicjowanie tworzenia i wspierania rozwoju nowych produktów turystycznych.
  • Działanie na rzecz zwiększenia liczby turystów przyjeżdżających do województwa wielkopolskiego oraz wzrostu dochodów z turystyki.
  • Prowadzenie szkoleń dla przedstawicieli samorządów i branży z zakresu turystyki regionalnej.
  • Współpraca z lokalnymi organizacjami turystycznymi, m.in. Szlakiem Piastowskim, który jest przykładem współpracy dwóch województw, dwóch koordynatorów, kilkudziesięciu jednostek samorządu terytorialnego oraz kilkudziesięciu obiektów różnego typu (obiekty sakralne, muzea i instytucje kultury, podmioty prywatne).                (źródło: www.wot.org.pl i https://szlakpiastowski.pl/).
  •  

wtorek, 21 stycznia 2020

NADLEŚNICTWO KALISZ





Grunty Nadleśnictwa Kalisz położone są w województwie wielkopolskim na terenie powiatu kaliskiego i wchodzących w jego skład 11 gmin: Blizanów, Brzeziny, Ceków Kolonia, Godziesze Wielkie, Koźminek, Lisków, Mycielin, Opatówek, Szczytniki, Żelazków i Miasto Kalisz.W roku 1985, w listopadzie, utworzono Nadleśnictwo Kalisz w obecnym kształcie wyznaczając jego siedzibę we wsi Szałe gmina Opatówek.Swoim zasięgiem terytorialnym obejmuje 81.823 ha, 10 gmin powiatu kaliskiego i Miasto Kalisz.
Nadleśnictwo Kalisz podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu. Siedziba Nadleśnictwa znajduje się w oddziale 216f, w miejscowości Szałe. Nadleśnictwo Kalisz zostało utworzone w 1945r. przez inż. Piotra Mroczkiewicza. Do nowo utworzonej jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych włączono lasy przejęte na rzecz Skarbu Państwa na podstawie dekretu o reformie rolnej z 6.IX.1944r. Pierwotnie była to powierzchnia około 6290 hektarów lasów dużej własności ziemskiej.Gatunkiem panującym w Nadleśnictwie Kalisz jest sosna. Drzewostany sosnowe zajmują prawie 91% powierzchni leśnej.

Nadleśnictwo proponuje zajęcia edukacyjne w obiektach:

1.    Leśne Centrum Edukacyjne „Las Winiarski" - Zlokalizowane jest w leśnictwie Winiary, w kompleksie leśnym Winiary usytuowanym w granicach miasta Kalisza. W jego skład wchodzą: Sala edukacyjna, gabloty z okazami roślin i owadów, ścieżka przyrodniczo-leśna
2.    Ścieżka dydaktyczna w rezerwacie „Olbina" - Ścieżka ta zlokalizowana jest w leśnictwie Wilcze Ługi. Przebiega przez teren rezerwatu o nazwie „Olbina", który chroni fragment boru mieszanego z udziałem jodły na jej północnym krańcu naturalnego zasięgu. Głównym obiektem ochrony w rezerwacie jest jodła pospolita.
3.    Ścieżka leśna w rezerwacie „Brzeziny" -
Rezerwat ten został utworzony w 1958 r. ze względu na występowanie rzadkiej w Polsce, reliktowej, pochodzącej z ubiegłych epok geologicznych i będącą pod ochroną gatunkową paproci długosz królewski.
4.    Terenowa wiata edukacyjna „Hajstra"
5.    Szkółka leśna „Długosz" - Szkółka znajduje się w leśnictwie Zajączki, w miejscowości Brzeziny. Wyposażona jest w salę edukacyjną.




NADLEŚNICTWO BYDGOSZCZ





Lasy Nadleśnictwa Bydgoszcz położone są na terenie województwa kujawsko-pomorskiego w powiatach: Miasto Bydgoszcz, bydgoskim, szubińskim, nakielskim, żnińskim oraz na terenie 6 gmin i miasta Bydgoszcz. Zajmują powierzchnię około 16 tysięcy hektarów podzielone są na dwa obręby leśne: Bartodzieje i Bydgoszcz.Siedziba nadleśnictwa znajduje się w oddziale 112 r obrębu leśnego Bydgoszcz, na obszarze wsi Białe Błota. Jednostką nadrzędną jest Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu. Na południe od linii kolejowej Bydgoszcz-Toruń rozciąga się Puszcza Bydgoska. Nadleśnictwo Bydgoszcz, jedno z 28 nadleśnictw RDPL w Toruniu sprawującej nadzór nad lasami państwowymi regionu Kujawsko-Pomorskiego, jest położona na zachodnim skraju Puszczy Bydgoskiej. Lasy nadleśnictwa rosną w pradolinie Wisły i Noteci, wypełnionej piaskami rzecznymi, które na znacznej powierzchni występują w postaci wydm. Roczna ilość opadów jest tu bardzo mała i wynosi średnio 500 mm. Ubogie, przepuszczalne gleby (piaski) oraz deficyt wody sprawiają, że w tak skrajnych warunkach może rosnąc jedynie sosna zwyczajna. Gatunek ten zajmuje 97% powierzchni leśnej nadleśnictwa. Lesistość terenu w w obszarze działania Nadleśnictwa Bydgoszcz ze względu na zwarty kompleks leśny Puszczy Bydgoskiej przyjmuje wartości znacznie wyższe od średniej europejskiej. Porównując lesistość w obszarze działania Nadleśnictwa Bydgoszcz do wskaźników dotyczących całych polskich lasów można zauważyć, że ze względu na zwarty kompleks leśny Puszczy Bydgoskiej oraz małą powierzchnię polną w zasięgu administracyjnym nadleśnictwa cecha ta przyjmuje wartości znacznie wyższe od średniej europejskiej, w tym na terenie miasta Bydgoszczy 61,0%. Średni wiek lasów zwiększył się z 56 lat w roku 1958 do 66 w roku 2012, zasobność wzrosła z 111 m3/ha do 246 m3/ha. Widać, że lasy Puszczy Bydgoskiej przetrwały wszystkie burze i aktualnie są w dobrej kondycji.

Warto zobaczyć:

  * Leśna ścieżka edukacyjna Białe Błota - położona w leśnictwie Białe Błota w pobliżu drogi Bydgoszcz-Szubin, utworzona w 1999 r.przedstawia wybrane zagadnienia związane z ekologią terenów leśnych; jest swoistym parkiem wiedzy o lesie zarówno dla turystów indywidualnych jak i grup zorganizowanych. Zajęcia edukacyjne dla uczniów w zależności od wieku odbywają się w szkółce leśnej, w parku dendrologicznym lub na jednej z trzech tras terenowych (od 1-5 km).

  * Rezerwat przyrody Dziki Ostrów - W miejscowości Brzoza, tuż nad Notecią, na tle torfiastych łąk nadnoteckich wznosi się kępa leśna, zwana Dzikim Ostrowem, w której obok bogatej kserotermicznej roślinności występują również dość rzadkie i chronione rośliny lasów liściastych.

 * Obszary chronionego krajobrazu - W zasięgu Nadleśnictwa Bydgoszcz leżą dwa skrajnie różne obszary chronionego krajobrazu: Obszar Wydm Kotliny Toruńsko-Bydgoskiej i Obszar Łąk Nadnoteckich.

 * pomniki przyrody - Na gruntach będących w zarządzie Nadleśnictwa Bydgoszcz znajdują się 42 pomniki przyrody objęte ochroną konserwatorską.

użytki ekologiczne - Na terenie Nadleśnictwa istnieje 18 kompleksów użytków ekologicznych. Większość z nich to bagna o charakterze torfowiskowym, wyłączone z użytkowania łąki, pastwiska i ugory.
(źródło: http://www.bydgoszcz.torun.lasy.gov.pl/ oraz "Leśna ścieżka dydaktyczna Białe Błota" - informator Nadleśnictwa Bydgoszcz, Oficyna Wydawnicza "Forest")



sobota, 18 stycznia 2020

STOWARZYSZENIE "KRAINA RAWKI" LOKALNA GRUPA DZIAŁANIA



Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Kraina Rawki” zostało powołane do życia 10 marca 2006 roku. Powstaliśmy, aby aktywizować społeczności lokalne do wspólnego działania na rzecz rozwoju obszarów wiejskich oraz poprawy jakości życia mieszkańców.

Początkowo LGD „Kraina Rawki” swoim zasięgiem obejmowała 5 gmin: Biała Rawska, Cielądz, Kowiesy, Rawa Mazowiecka oraz Regnów. W 2008 roku obszar LGD „Kraina Rawki” poszerzył się o gminę Sadkowice a następnie w 2015 roku o kolejne gminy: Żelechlinek, Puszcza Mariańska i Wiskitki.
Zasadnicze cele "Krainy Rawki" obejmują działania lokalne, animację i aktywizację, wspieranie rozwoju oraz pomoc i doradztwo na rzecz poprawy jakości życia na obszarach wiejskich, zaś działania Stowarzyszenia ukierunkowane są na:

* SPOŁECZNOŚĆ poprzez Działania na rzecz budowy społeczeństwa obywatelskiego dzięki wspieraniu oddolnych
  inicjatyw mieszkańców oraz wspomaganie rozwoju i społeczności lokalnych.

* PROMOCJĘ REGIONU
poprzez promowanie regionu docelowego pod względem turystycznym i inwestycyjnym przy wykorzystaniu lokalnych zasobów kulturowych, historycznych oraz lokalnych usług i produktów
* WYRÓWNYWANIE SZANS poprzez Przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu i podejmowaniu działań na rzecz dzieci,
  młodzieży oraz osób powyżej 50 roku życia.


W szeregach LGD „Kraina Rawki” działają najbardziej aktywni liderzy z całego obszaru. Członkowie LGD „Kraina Rawki” reprezentują sektory : społeczny, gospodarczy i publiczny. Są wśród nich również mieszkańcy obszaru.

LGD „Kraina Rawki” działa w ramach osi LEADER finansowanej z Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Obszarów Wiejskich. Dokumentem zawierającym cele, zadania oraz zasięg podejmowanych przedsięwzięć jest Lokalna Strategia Rozwoju. Dzięki funduszom z osi Leader jakimi dysponuje LGD „Kraina Rawki” powstają m.in. nowe miejsca pracy, place zabaw, siłownie zewnętrzne i w pełni wyposażone świetlice wiejskie .

LGD „Kraina Rawki” wspiera finansowo cenne inicjatywy lokalne. Jest to możliwe dzięki działaniu „Granty Krainy Rawki”, które jest finansowane ze środków własnych Stowarzyszenia.
(źródło: www.krainarawki.eu)

Warto nadmienić, że Stowarzyszenie wydaje ilustrowany biuletyn informacyjny "Wieści z KRAINY RAWKI" z materiałem sprawozdawczym nt. wydarzeń, działań podmiotów i usług lokalnych wspieranych z  inicjatywy LGD.





NADLEŚNICTWO LĘBORK





Nadleśnictwo Lębork jest jednym z piętnastu nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku. Lasy Nadleśnictwa Lębork zlokalizowane są w północno-zachodniej części RDLP Gdańsk, na terenach gmin: Nowa Wieś Lęborska, Wicko, Cewice, Główczyce, Potęgowo, Lębork, Łeba, Choczewo, Łęczyce. Nadleśnictwo Lębork sąsiaduje z trzema Nadleśnictwami RDLP Gdańsk: Cewice, Choczewo, Strzebielino oraz Nadleśnictwem Damnica przynależnym do RDLP Szczecinek.W skład Nadleśnictwa Lębork wchodzą 2 obręby: Lębork i Łeba oraz 13 leśnictw: Ulinia, Strzeszewo, Szczenurze, Stęknica, Wrzeście, Łebień ,Nowa Wieś, Janowice, Lębork ,Małoszyce, Leśnice, Darżewo, Czech.Nadleśnictwo Lębork położone jest w północnej części województwa pomorskiego. Granicę północną wyznacza linia brzegowa morza Bałtyckiego, pomiędzy Łebą i położoną na wschód latarnią Stilo. Tereny Nadleśnictwa położone są w większości w powiecie lęborskim, niewielkie powierzchnie znajdują się w powiecie słupskim oraz wejherowskim. Powierzchnia obszaru znajdującego się w terytorialnym zasięgu działania Nadleśnictwa wynosi 52338 ha, w tym grunty Nadleśnictwa zajmują 18845 ha, a lasy nadzorowane 894ha.
Już samo położenie geograficzne obszaru, na którym gospodaruje nadleśnictwo Lębork, którego północną granicą jest brzeg Bałtyku, stwarza możliwości trwałego występowania tutaj gatunków roślin i zwierząt niespotykanych w innych miejscach naszego kraju, lub spotykanych naturalnie tylko bardzo rzadko. Zasięg terytorialny tego nadleśnictwa, około 53 tys. hektarów, obejmuje obszar, od wzgórz morenowych na południe od Lęborka, aż po granice Słowińskiego Parku Narodowego i brzegi Bałtyku na północy. Lasy zajmują w nim 18,4 tys. ha, a lesistość wynosi 35,3 %. Tak więc na dwie bezleśne części tego obszaru przypada nieco więcej niż jedna część porośnięta lasem. To nadzwyczaj korzystna sytuacja, gdyż według wskazań ekologów, w naszej części Europy, lasy powinny zajmować około 33% powierzchni. Lesistość na większości obszarów Polski jest jednakże znacznie niższa oraz mniej korzystna dla zachowania różnorodności biologicznej i równowagi klimatycznej.


Warto zobaczyć:

    * Ścieżka przyrodniczo-historyczna w Białogardzie znajduje się przy trasie  Lębork- Łeba w miejscowości Białogarda. 
    * Uroczysko Drętowo  - Uroczysko Drętowo, gdzie znajduje się izba przyrodniczo – leśna, w której prowadzone są zajęcia z dziećmi i młodzieżą.
    * Zabytkowy most kolejowy - ponadstuletni most kolejowy na trasie nieczynnej linii Lębork - Kartuzy. Obecnie służy do celów wspinaczkowych.
    * Cmentarz w Krępie Kaszubskiej - Na cmentarzu w tej miejscowości spoczywają więźniowie obozu koncentracyjnego w Stutthofie.
    * Leśna ścieżka dydaktyczna w Leśnicach - z typami siedliskowymi występującymi w lasach tj. borowe, lasowe i olsowe.






NADLEŚNICTWO MIROSŁAWIEC





Nadleśnictwo Mirosławiec wchodzi w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile. Zasięg terytorialny Nadleśnictwa obejmuje obszar 271,33 km2, granicząc z Nadleśnictwami: Kalisz Pomorski, Wałcz i Tuczno (RDLP Piła) oraz Złocieniec, Świerczyna i Borne Sulinowo (RDLP Szczecinek). Nadleśnictwo Mirosławiec zarządza gruntami Skarbu Państwa o łącznej powierzchni 15 055,45 ha położonymi w województwie zachodniopomorskim na terenie powiatów:

    wałeckiego (14 981,30 ha) w gminach: Mirosławiec - 11 934,36 ha, Wałcz - 2 118,37 ha, Tuczno - 928,57 ha
    drawskiego (74,15 ha) w gminach: Kalisz Pomorski - 63,90 ha oraz Wierzchowo - 10,25 ha.

Charakteryzuje się dużą zwartością zarządzanych gruntów. Blisko 92% jego powierzchni zlokalizowane jest w jednym kompleksie. Łączna ilość kompleksów w nadleśnictwie wynosi 49, z czego jedynie 20 z nich nie przekracza 1 ha.
Na terenie Nadleśnictwa Mirosławiec przeważają siedliska borowe z dominacją sosny. Średni wiek lasów na naszym terenie wynosi 57 lat, a przeciętna zasobność przekracza 268 m3/ha. Najwięcej drzewostanów stanowią lasy III klasy wieku.Prawie 58% zajmują siedliska borowe czyli drzewostany z przewagą gatunków iglastych, najczęściej sosny i świerku,siedliska lasowe stanowią nieco ponad 40%, natomiast olsy, czyli lasy porastające żyzne i bagienne tereny stanowią niecałe 2%. Zalesienie na terenie Nadleśnictwa wg gatunków rzeczywistych przedstawia się następująco:

    74% – sosna
    6% – dąb
    4% – świerk
    3% – modrzew
    7% – brzoza
    4% – buk
    2% – olcha

Warto zobaczyć:

    * głaz narzutowy tzw "Kamień Hitlera"
    * Rowerowa ścieżka edukacyjne Mirosławieckie Lasy - Ścieżka prowadzi przez piękne lasy sosnowe Nadleśnictwa Mirosławiec. Leśnicy umieścili tu 11 tablic z informacjami o ekologii lasu. Są też specjalne miejsca postoju np. na skraju rezerwatu "Rosiczki Mirosławskie".
    * Wieża widokowa na żubry - Obiekt edukacji ekologicznej i muzealny, Nadleśnictwo Mirosławiec
    * Nad jeziorem Harcerskim (Gniewosz) - Parking leśny i miejsce postoju pojazdów, Nadleśnictwo Mirosławiec
    * Przy jeziorze Wielki Betyń niedaleko Harcówki - Parking leśny i miejsce postoju pojazdów, Nadleśnictwo Mirosławiec
    * Nad jeziorem Nieradź - Parking leśny i miejsce postoju pojazdów, Nadleśnictwo Mirosławiec



NADLEŚNICTWO GRYFICE




Nadleśnictwo Gryfice jest jednym z 35 nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie. Ogólna powierzchnia zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa wynosi 991,58 km2. Nadleśnictwo Gryfice jest nadleśnictwem dwuobrębowym o powierzchni ogólnej 19.358 ha (stan na 01.01.2019r.) i jako jedyne w RDLP w Szczecinie gospodaruje na 219 kompleksach leśnych.Obecne Nadleśnictwo Gryfice powstało w roku 1972 z połączenia dawnego Nadleśnictwa Gryfice oraz części byłego nadleśnictwa w Kamieniu Pomorskim (część dołączono do Nadleśnictwa Rokita).
Ewenementem w skali kraju jest fakt, że w zasięgu nadleśnictwa leży 41 km wybrzeża Bałtyku.Jest jedynym nadleśnictwem o tak długiej linii lasów w pasie nadmorskim. Duża ilość kompleksów leśnych oraz ich rozproszenie na znacznym obszarze, z utrudnionym dojazdem do nich komplikuje w istotny sposób wykonywanie zadań gospodarczych i ochronnych.Administracyjnie lasy nadleśnictwa położone są w północno-zachodniej części województwa zachodniopomorskiego obejmując łącznie swym zasięgiem 12 gmin na terenie trzech powiatów: gryfickiego, kamieńskiego i kołobrzeskiego. W zasięgu działania nadleśnictwa brak jest zakładów przemysłowych, co warunkuje jednocześnie wykorzystanie tych terenów dla prowadzenia gospodarki rolniczej i leśnej, a bezpośrednie sąsiedztwo wybrzeża Bałtyku, powoduje iż tereny te są bardzo atrakcyjne pod względem turystycznym co sprzyja rozwojowi bazy uzdrowiskowej i turystycznej w regionie. W Nadleśnictwie Gryfice występuje znaczne zróżnicowanie siedlisk z dość dużym udziałem siedlisk żyznych, przy czym godnym uwagi jest fakt występowania tutaj wszystkich typów siedlisk nizinnych.Część leśnictw w obrębie Kamień Pomorski oraz leśnictwa nadmorskie – Pobierowo i Mrzeżyno, na odcinku od Dziwnówka do Rogowa charakteryzuje się generalnie siedliskami uboższymi.Na terenie naszego nadleśnictwa przeważają siedliska borowe z dominacją sosny. Średni wiek lasów na naszym terenie to 68 lata, a przeciętna zasobność przekracza 301 m sześc./ha.Udział siedlisk leśnych

    71 proc. – lasowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków liściastych
    18 proc. - borowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków iglastych, najczęściej sosny i świerku
    11 proc. – olsy, czyli lasy porastające żyzne, bagienne tereny






niedziela, 12 stycznia 2020

NADLEŚNICTWO TRZEBIELINO







Nadleśnictwo Trzebielino jest jednym z 31 Nadleśnictw wchodzących w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinku.Położone jest w zachodniej części województwa pomorskiego, w powiatach: bytowskim i słupskim. Zgodnie z obowiązującym podziałem kraju na krainy i dzielnice przyrodniczo-leśne, Nadleśnictwo Trzebielino leży w I Krainie Bałtyckiej, dzielnicy 5 – Pojezierza Drawsko-Kaszubskiego, w mezoregionach: Wysoczyzny Polanowskiej i Pojezierza Bytowskiego. Teren Nadleśnictwa należy do obszarów nizinnych. Rzeźba terenu oraz pokrywa geologiczna obszaru Nadleśnictwa są efektem działania mas lądolodowych i jego wód roztopowych w okresie plejstocenu. W Nadleśnictwie Trzebielino przeważa teren równinny i falisty, poprzecinany dolinami i jarami płynących rzek i strumieni.Głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, panująca na 85,53% powierzchni. Ważnymi gatunkami są również: buk - 4,64% powierzchni, brzoza (4,35%), świerk (2,10%), olsza (1,43%), dąb (1,41%). Pozostałe gatunki występują sporadycznie na niewielkich powierzchniach. Lesistość całego terytorialnego zasięgu działania nadleśnictwa wynosi około 61% tworząc w zasadzie jeden zwarty kompleks leśny. 
Edukacja leśna społeczeństwa w nadleśnictwie skupia się przede wszystkim na edukowaniu dzieci i młodzieży ze szkół znajdujących się na terenie administrowanym przez nadleśnictwo. Polega na upowszechnianiu wiedzy o środowisku leśnym, wielofunkcyjnej gospodarce leśnej, podnoszeniu świadomości społeczeństwa w zakresie racjonalnego i odpowiedzialnego korzystania z wszystkich funkcji lasu, jak również budowaniu zaufania społecznego dla działalności zawodowej leśników. Podstawowym obiektem edukacji leśnej w Nadleśnictwie Trzebielino jest Leśna Wiata Edukacyjna. Zadaszona drewniana wiata przewidziana na kilkadziesiąt osób znajduje się w leśnictwie Trzebielino w oddz. 294t. Wyznaczono przy niej miejsce na ognisko i postawiono tablice edukacyjne. Całość jest ogrodzona i oznakowana. Miejsce to znajduje się przy zbiorniku wodnym "Kunica". Przy punkcie stworzono krótką ścieżkę edukacyjną wyposażoną w tablice o tematyce leśnej przedstawiające budowę i funkcjonowanie ekosystemów leśnych, produkcyjne i pozaprodukcyjne znaczenie lasu, hodowlę i ochronę lasu, a także rolę leśnika w gospodarowaniu zasobami przyrody.

Warto zobaczyć:

  * Rezerwat Przyrody "Torfowisko Zieliń Miastecki" o pow. 46,50 ha
  * torfowisko Trzebielino
  * "Ostoja Masłowiczki" - obszar skupienia torfowisk kotłowych
  * "Dolina Słupi" - obszar polodowcowy z typowymi dla tego
      jeziorami i formami ukształtowania terenu typowymi dla tego   
      krajobrazu
  *  71 pomników przyrody (drzewa oraz głazy narzutowe)





 

środa, 8 stycznia 2020

NADLEŚNICTWO SKWIERZYNA



- FILM PROMOCYJNY O NADLEŚNICTWIE i WIRTUALNY SPACER -



Nazwa Nadleśnictwa pochodzi od nazwy miasta Skwierzyna, któremu początek dała osada targowa, leżąca na szlaku wodnym z Poznania do Szczecina.

Nadleśnictwo Skwierzyna powołano w roku 1945, w miejsce wcześniejszego nadleśnictwa niemieckiego. Zostało utworzone we wschodniej części dużego kompleksu leśnego na linii wieś Trzebiszewo- Bledzew, wzdłuż koryt rzeki Warty i Obry. Powierzchnia wynosiła wówczas 6184,70 ha. Do chwili obecnej przeszło ono szereg zmian terytorialnych, administracyjnych i gospodarczych. Przez kolejne lata były przyłączane tereny sąsiadujące i ostateczna wielkość Nadleśnictwa wg stanu na dzień 1.01.2015 r. wynosi 24247,5371 ha.

Aktualnie w skład nadleśnictwa wchodzi trzynaście leśnictw:
Brzozowiec, Glinik, Trzebiszewo, Skwierzyna, Stary Dworek, Jeleniec, Pniewo, Dzików, Dąbrówka, Sokola Dąbrowa, Murzynowo, Chrobotek i Zawarcie.

Dominującym gatunkiem tut. borów jest sosna zwyczajna (do 40 m), ponadto występuje też brzoza brodawkowata (do 30 m). Piaszczysty charakter tutejszych gleb umożliwia naturalne odnowienie sosny zwyczajnej.Gospodarowanie zasobami leśnymi oparte jest o zasady zrównoważonego rozwoju, co zostało potwierdzone międzynarodowymi certyfikatami. W siedzibie Nadleśnictwa udostępniono dla celów oświatowych multimedialną Salę Edukacji Leśnej, gdzie odbywają się m.in. spotkania z leśnikami.


Warto zobaczyć:


* rezerwat przyrody Santockie Zakole z lasami łęgowymi
* Puszcza Notecka - kompleks leśny o pow. ok. 135 ha z zalesieniem 
   sosnowym oraz wydmami śródlądowymi
* niemiecka fortyfikacja Grupa Warowna Ludendorff
* Zbiornik Ekologiczny "Oczko" - zbiornik wodny z obecnością grążeli 
   żółtych, rosiczki i torfowców
* Jezioro Glinik z powierzchnią okalającą lasów 46 ha z licznymi
   żeremiami bobrów
* trasy rowerowe i Nordic Walking wokół jeziora Glinik, liczne
   dostosowane indywidualnie trasy konne oraz trasy kajakowe
* Rzeka Obra z ujściem pod Skwierzyną wraz z ruchomym fortecznym  
   mostem obrotowym (90 stopni obrotu)
* Bory Lubuskie - kompleks leśny przy Skwierzynie
* punkt widokowy na dolinę Warty



wtorek, 7 stycznia 2020

NADLEŚNICTWO SYCÓW





Nadleśnictwo Syców będące jednostką Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu obejmuje swym zasięgiem tereny pogranicza Wielkopolski, Dolnego Śląska i Opolszczyzny. Pod opieką miejscowych leśników znajduje się ponad 21 tysięcy hektarów lasów o zróżnicowanym charakterze. Przeważająca większość siedlisk to siedliska żyzne i średnio żyzne, zajmowane przez bory i lasy mieszane, w których głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna pospolita. Ekotyp sosen rosnących na terenie nadleśnictwa - sosna rychtalska - uważany jest przez naukowców i leśników za jeden z najbardziej wartościowych w kraju. Bogactwo tutejszych lasów ma swoje odzwierciedlenie w formach ochrony przyrody.  W Nadleśnictwie Syców utworzono dwa rezerwaty przyrody i trzy użytki ekologiczne. Teren znajduje się również w zasięgu Obszaru Chronionego Krajobrazu "Wzgórza Ostrzeszowskie i Kotlina Odolanowska". Około 15% drzewostanów ma status glebo- i wodochronnych.

Warte uwagi w Nadleśnictwie Syców:

* Lasy Rychtalskie - Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Rychtalskie" został utworzony 1 lipca 1996 roku. Położony jest w południowej części Wielkopolski i rozciąga się pomiędzy Ostrowem Wielkopolskim, Kluczborkiem, Oleśnicą i Wieruszowem.LKP „Lasy Rychtalskie" swoją nazwę zawdzięczają znanej i cenionej grupie populacji sosny pospolitej występującej na terenie obrębu gospodarczego Rychtal w Nadleśnictwie Syców. Tego typu populacje gatunków o swoistych cechach dzięki przystosowaniu się do specyficznych warunków siedliskowych nazywamy ekotypami. Już w okresie międzywojennym prowadzono badania nad pochodzeniem naszej sosny. Uzyskane wyniki potwierdziły jej szczególną wartość co doprowadziło do wyłączenia części terenu z użytkowania rębnego.

*Arboretum
http://www.arboretumlesne.poznan.lasy.gov.pl/
https://www.facebook.com/arboretumsycow/

Nasz obiekt powstał w 1990 roku. Najpierw miał charakter specjalistycznej szkółki leśnej, która w 1994 roku została przekształcona w arboretum.
Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu w 1995 roku ustanowił statut nadając naszej placówce oficjalną nazwę "Arboretum Leśne im. Prof. Stefana Białoboka w Sycowie". W lutym 1996 roku Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu powołał Radę Naukową Arboretum, która jest organem doradczym i opiniodawczym w kwestiach naukowych.Arboretum nadano imię Profesora Stefana Białoboka (1909-1992), wybitnego specjalisty i jednego z czołowych polskich dendrologów, pracownika Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego. Stefan Białobok w 1954 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1970 r. profesora zwyczajnego. W 1976 r. został wybrany członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Działalność arboretum dziś:
Od 1995 r. tworzymy i udostępniamy kolekcje roślin. Bierzemy czynny udział w rozwoju polskiego leśnictwa oraz chronimy i odtwarzamy leśną bioróżnorodność.


(źródło: http://www.arboretumlesne.poznan.lasy.gov.pl/krotko-o-historii#.XgtJR7hAqt8 i http://www.sycow.poznan.lasy.gov.pl/)



środa, 1 stycznia 2020

POWIAT ŻARSKI




Powiat żarski – powiat w Polsce (województwo lubuskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Żary. Powiat położony jest w następujących regionach fizycznogeograficznych: Bory Dolnośląskie, Wzniesienia Żarskie, Wzniesienia Gubińskie z Borami Zielonogórskimi oraz Obniżenie Nowosolskie, Kotlina Zasiecka i Wał Mużakowski, graniczy z niemieckimi landami Brandenburgia i Saksonia. Powiat zajmuje powierzchnię 1394 km2, zamieszkiwany jest przez około 98.300 osób. Skupia 10 gmin i jest jednym z największych na terenie województwa lubuskiego. Na północy graniczy z powiatem krośnieńskim i zielonogórskim, na wschodzie z żagańskim, na południu ze zgorzeleckim. Obszar powiatu leży w dorzeczu dwóch rzek sudeckich - Nysy Łużyckiej i Bobru, na jego terenie występują duże kompleksy leśne. Zajmują one obszar 705,4km2, co stanowi 51% ogólnej powierzchni powiatu. Powiat Żarski należy do najbardziej lesistych powiatów województwa lubuskiego. Powiat Żarski położony jest na obszarze „pomostowym” między Krajem Związkowym Brandenburgii i Krajem Związkowym Saksonii a Polską. Takie charakterystyczne usytuowanie w Europie, a także w obszarze kraju, spowodowało w swym historycznym rozwoju rozmieszczenie sieci osadniczej i ukształtowanie infrastruktury komunikacyjnej, która ma charakter tranzytowy, zarówno krajowy jak i międzynarodowy, przede wszystkim na kierunku zachód–wschód.

Warto zobaczyć:

* PARK MUŻAKOWSKI położony jest nad Nysą Łużycką, po obu stronach polsko-niemieckiej granicy. Jest to klasyczny park krajobrazowy, jedno z czołowych dzieł europejskiej sztuki ogrodowej XIX w. Inicjatorem budowy parku, jak i jego twórcą był książe Hermann von Pückler-Muskau, właściciel dóbr Muskau, literat, a zarazem propagator i teoretyk ogrodnictwa krajobrazowego.
* ŁUK MUŻAKOWA to szczególny twór geologiczny powstały podczas zlodowacenia środkowopolskiego. Ma kształt olbrzymiej podkowy, długości 40 km i szerokości od 3 do 5 km.
* Tereny "Zielonego Lasu" usytuowanego pomiędzy Żarami a wsią Łaz już w XIX wieku były zapleczem turystyczno-rekreacyjnym miasta Żary. Przez lata wiele obiektów świadczących o turystycznym charakterze tego terenu uległo całkowitemu zniszczeniu. Od niedawna ponownie cieszy się coraz większym powodzeniem, jako miejsce spacerów i wycieczek rowerowych
* Rezerwaty przyrody: NAD MŁYŃSKĄ STRUGĄ, WRZOSIEC, 
ŻURAWIE BAGNO, UROCZYSKO WĘGLIŃSKIE
(źródło: http://www.powiatzary.pl/)