marquee

☞ www.promogadzety.blogspot.com ☜

czwartek, 29 lipca 2021

NADLEŚNICTWO JAROCIN

 
 
 

 

 


Grunty Nadleśnictwa Jarocin położone są między 17º26'19", a 17º41'11" długości geograficznej wschodniej oraz 52º01'26", a 52º09'07 szerokości geograficznej północnej. Są one położone są w województwie wielkopolskim, w 5 powiatach: jarocińskim, krotoszyńskim, średzkim, śremskim i wrzesińskim; w 13 gminach: Jaraczewo, Jarocin, Kotlin, Żerków, Koźmin Wielkopolski, Dominowo, Krzykosy, Nowe Miasto nad Wartą, Środa Wielkopolska, Zaniemyśl, Książ Wielkopolski, Kołaczkowo, Miłosław.

Nadleśnictwo składa się z trzech obrębów: Czeszewo, Jarocin, Klęka. Nadleśnictwo Jarocin podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu. Siedziba Nadleśnictwa znajduje się w Jarocinie przy ulicy Kościuszki 43, w obszarze obrębu Jarocin, w oddz. 241 a.

Odległości od siedziby Nadleśnictwa do poszczególnych urzędów wynoszą:

-  Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu – 78 km,

-  RDLP w Poznaniu – 78 km,

-  Starostwa w Śremie – 48 km,

-  Starostwa w Środzie Wielkopolskiej – 35 km,

-  Starostwa w Krotoszynie – 31 km,

-  Starostwa we Wrześni – 50 km,

Obszar Nadleśnictwa Jarocin charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem geomorfologicznym. Jestona wynikiem działalności lodowca podczas zlodowacenia środkowopolskiego stadiału Mazowiecko- Podlaskiego oraz zlodowacenia bałtyckiego stadiału głównego (piaski dolin rzecznych), a także procesów rzeźbotwórczych działających po ustąpieniu lądolodu.

Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej (Zielony, Kliczkowska 2012), lasy Nadleśnictwa Jarocin leżą w KRAINIE WIELKOPOLSKO - POMORSKIEJ w mezoregionach: Doliny Środkowej Warty, Kotliny Śremskiej, Krotoszyńskim, Równiny Opalenicko-Wrzesińskiej, Wysoczyzny Leszczyńskiej.


ZARYS HISTORYCZNY:

Nadleśnictwo Jarocin w obecnych granicach utworzono 1.04.1972 r. z połączenia dawnych nadleśnictw Czeszewo, Jarocin i Klęka na podstawie Zarządzenia nr 12 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 20.03.1972 r Okres do 1945 r. Lasy obecnego Nadleśnictwa Jarocin przed II wojną światową stanowiły głównie własność wielkich majątków ziemskich. Tylko około 2850 ha lasów ze znaczną powierzchnią użytków rolnych należało do przedwojennego Nadleśnictwa Czeszewo. Lasy majątkowe były w stanie dobrego zagospodarowania, majątki prowadziły gospodarkę leśną w oparciu o plany urządzeniowe. W czasie wojny użytkowanie rębne i przedrębne odbywało się pod kątem potrzeb eksploatacyjnych okupanta. Okres od 1945 r. do początku okresu planów prowizorycznego u.l. W 1945 r na mocy dekretu PKWN z dnia 12.12.1944 r. upaństwowiono wszystkie lasy majątkowe i lasy drobnej własności niemieckiej. Utworzono z nich wraz z byłymi lasami państwowymi nadleśnictwa Czeszewo, Jarocin i Klęka, odpowiadające w przybliżeniu swym zasięgiem obecnym obrębom o tej samej nazwie. Lata 1945 - 1950 to okres organizacji gospodarki leśnej. W okresie tym rozmiary użytkowania zostały ustalone przez Oddział Urządzania Lasu Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu, na podstawie przybliżonej tabeli klas wieku, sporządzonej przez nadleśnictwa, zgodnie z zarządzeniem z dnia 10.04.1945 r. Stan sanitarny lasu w omawianym okresie był zadowalający. W latach 1945-1946 zarejestrowano szkody wyrządzone przez huragany. W 1952 r. zgodnie z ,,Zarządzeniem nr 109" Ministra Leśnictwa ograniczono stosowanie rębni przerębowych i gniazdowych. Od 1953 r. zaniechano zupełnie stosowania tych rębni. W zasadzie stosowano zręby zupełne do 6 i do 4 ha z nawrotami 3-5 letnimi. Z powodu zmian sposobów użytkowania rębnego opracowano międzyokresowe plany użytków rębnych, łącznie z ich lokalizacją na gruncie na okresy 3 i 5 letnie, kolejno na lata 1952 - 1955, 1956 - 1960, 1961 - 1965. W roku 1954 przeprowadzono jednorazową rewizję użytkowania przedrębnego, w wyniku której ustalono rozmiar użytkowania przedrębnego na okresy 1955-1959 i 1960-1964.



LASY NADLEŚNICTWA:


W zarządzie Nadleśnictwa Jarocin znajduje się ok. 23,4 tys. ha lasów.

Nadleśnictwo Jarocin sprawuje nadzór nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa o łącznej powierzchni 2298 ha na podstawie corocznie aneksowanych umów/porozumień.


Powierzchnia nadzorowanych lasów przedstawia się następująco:
- w powiecie jarocińskim 761 ha,
- w powiecie średzkim 1092 ha,
- w powiecie krotoszyńskim 178 ha,
- w powiecie wrzesińskim 267 ha.

Starosta Śremski sprawuje nadzór nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa we własnym zakresie. Obszar Nadleśnictwa Jarocin graniczy z następującymi jednostkami LP: od północy z nadleśnictwami Czerniejewo i Gniezno, od zachodu z nadleśnictwami Babki i Piaski, od południa z nadleśnictwem Krotoszyn, od wschodu z nadleśnictwami Grodziec i Taczanów.

Drzewostany Nadleśnictwa Jarocin odznaczają się znacznym zróżnicowaniem wiekowym. Powierzchniowo i miąższościowo przeważają drzewostany IIIb klasy wieku. W skali całego nadleśnictwa struktura wiekowa drzewostanów z dominacją IIIb i IVa klas wieku, jest korzystna w kontekście stosowanych sposobów zagospodarowania rębniami złożonymi ze średnim i długim okresem odnowienia. Rozkład zapasu w klasach i podklasach wieku oraz duży udział drzewostanów w klasie odnowienia zapewnia trwałość lasu i ciągłość użytkowania drzewostanów. W stosunku do IV rewizji urządzania lasu nastąpiły istotne zmiany dotyczycące: powierzchni leśnej, zasobów drzewnych i przeciętnego wieku:
- wzrost powierzchni leśnej o 51,90 ha (0,24%),
- spadek zapasu o 75184 m3 brutto (-1,43%),
- spadek przeciętnej zasobności o 1,66%.
- spadek przeciętnego wieku drzewostanów 60 lata (61 lat w poprzednim planie)


OŚRODEK EDUKACJI LEŚNEJ W CZESZEWIE "Centrum Zarządzania Łęgami":

Obiekt ten mieści się w zabytkowym, historycznym budynku. W XIX pełnił rolę składu soli na Warcie. Następnie mieściło się tu biuro nadleśniczego skarbu pruskiego, a od 1918 roku biuro i siedziba Państwowego Nadleśnictwa w Czeszewie. Obiekt posiada sale wystaw czasowych oraz ekspozycji stałej. Ponadto mieszczą się tu sale multimedialno/prezentacyjne oraz warsztatowe. W obejściu ośrodka wiele atrakcji pod chmurką, m.in. instalacja edukacyjna "Rzeka" oraz najnowsza atrakcja plac łączący fitness  z nauką "Zwierzo-fit".  Na chwilę obecną edukacja w ośrodku prowadzona jest jedynie w jego obejściu w piątki każdego tygodnia.


"WIEŚCI Z LASU"

Pod auspicjami Nadleśnictwa Jarocin cyklicznie wydawany jest dodatek specjalny do Gazety Jarocińskiej pt. Wieści z lasu; numery bieżące dostępne są pod linkiem:

https://jarocin.poznan.lasy.gov.pl/wiesci-z-lasu

 

źródło: www.jarocin.poznan.lasy.gov.pl

 


 


środa, 28 lipca 2021

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA IM. ANGELUSA SILESIUSA W WAŁBRZYCHU

 
 
 
 

 


FILM PROMOCYJNY O UCZELNI:

https://www.pwsz.com.pl/film-promocyjny/


Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Angelusa Silesiusa w Wałbrzychu (PWSZ im. Angelusa Silesiusa w Wałbrzychu) – polska publiczna uczelnia zawodowa w Wałbrzychu.

Uczelnia finansowana jest przez dotację z budżetu Państwa oraz przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Działalność edukacyjna placówki skoncentrowana jest na umożliwieniu studiowania na poziomie wyższym osobom, które nie mają możliwości nauki w oddalonych ośrodkach akademickich. W latach 2016-2020 rektorem uczelni był dr hab. Piotr Jurek. W latach 2008–2016 funkcję tę pełniła Elżbieta Lonc, która na stanowisku rektora zastąpiła Czesława Dutkę[3] pełniącego tę funkcję od 1999 roku. Obecnie rektorem PWSZ w Wałbrzychu jest prof. dr hab. Robert Wiszniowski (kadencja 2020-2024).

ZARYS HISTORYCZNY:

Uczelnia została utworzona na mocy rozporządzenia Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 czerwca 1999 roku. Jest pierwszą samodzielną uczelnią państwową w Wałbrzychu. Na mocy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 stycznia 2006 roku patronem Uczelni stał się Angelus Silesius.Uczelnia jest partnerem w programie Erasmus+, dzięki któremu studenci oraz pracownicy mogą realizować część studiów poza granicami kraju w tzw. uczelniach partnerskich. Oprócz wyjazdów na semestr lub rok, możliwe są wyjazdy na 2–3 miesięczne praktyki zawodowe.


Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Wałbrzychu to:

    największa wałbrzyska publiczna Uczelnia,
    około 2 tys. studentów,
    trzy Instytuty: Społeczno-Prawny, Przyrodniczo-Techniczny, Zdrowia,
    pozytywna ocena jakości kształcenia Państwowej Komisji Akredytacyjnej
    studia pierwszego stopnia (licencjackie i inżynieryjne) w trybie stacjonarnym i niestacjonarnym oraz studia drugiego stopnia w trybie stacjonarnym oraz niestacjonarnym,
    studia podyplomowe,
    Wałbrzyski Uniwersytet Trzeciego Wieku,
    nauka języków obcych,
    konferencje naukowe,
    możliwość uzyskania stypendium socjalnego oraz stypendium Rektora dla najlepszych studentów,
    współpraca z uczelniami w kraju i za granicą,
    ścisła współpraca z otoczeniem społeczno-gospodarczym w regionie,
    Biblioteka i Wydawnictwo Uczelniane,
    studenckie koła naukowe


KIERUNKI KSZTAŁCENIA:

Studia licencjackie

    Administracja
    Architektura wnętrz
    Dietetyka
    Filologia
    Grafika użytkowa z reklamą
    Kosmetologia
    Pedagogika
    Pielęgniarstwo
    Techniki dentystyczne
    Zarządzanie

Studia inżynierskie

    Logistyka
    Ochrona klimatu i środowiska

Studia magisterskie

    Administracja
    Logistyka
    Ochrona klimatu i środowiska
 

źródło: www.pwsz.com.pl

 


 

wtorek, 27 lipca 2021

GMINA MIELEC

 

 
 
 

 

ELEKTRONICZNA PUBLIKACJA PROMOCYJNA O GMINIE MIELEC:

https://www.gmina.mielec.pl/publikacja-o-gminie-mielec

 

Mielec – gmina wiejska w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie rzeszowskim.

Siedziba gminy to Mielec. Obszar gminy przedzielony jest południkowo przez miasto Mielec i rzekę Wisłokę.

Gmina Mielec - jeden z najpiękniejszych, najbardziej malowniczych zakątków powiatu mieleckiego, położona jest w północno-zachodniej części województwa podkarpackiego, w Kotlinie Sandomierskiej, w północnej części "Doliny Dolnej Wisłoki", po obu stronach rzeki. Sąsiaduje z trzema formacjami geologicznymi: Płaskowyżem Tarnowskim, Płaskowyżem Kolbuszowskim oraz Pradoliną Podkarpacką. Graniczy z Gminą Miejską Mielec, tworząc swoim obszarem pierścień wokół miasta Mielca oraz z 9 sąsiednimi gminami: Radomyśl Wielki, Wadowice Górne, Czermin, Borowa, Gawłuszowice, Tuszów Narodowy, Cmolas, Niwiska, Przecław.

Jest jedną z największych gmin w regionie. W jej skład wchodzi 13 sołectw: Boża Wola, Chorzelów, Chrząstów, Goleszów, Książnice, Podleszany, Rydzów, Rzędzianowice, Szydłowiec, Trześń, Wola Chorzelowska, Wola Mielecka, Złotniki, które ze względu na wspaniałe walory rekreacyjno - przyrodnicze, klimatyczne oraz dynamicznie rozbudowującą się infrastrukturę komunalną stają się zapleczem osiedlowym miasta Mielca.

Gmina to miejsce ulokowania wielu przedsiębiorstw. Korzystne położenie gminy tuż przy Specjalnej Strefie Przemysłowej Europark w Mielcu, dobre uzbrojenie terenu i dostępność szlaków komunikacyjnych, a nade wszystko doskonała znajomość potrzeb przedsiębiorców przez nowe władze gminy, otwartość i wola współpracy oraz niesienia pomocy przy pokonywaniu barier to atuty, które gwarantują sukces inwestorom. W gminie dominują firmy związane z obróbką metali, produkcją stolarki i mebli, budownictwem, robotami ziemnymi, transportem międzynarodowym, a także duzi wykonawcy instalacji sieciowych (komunalnych, gazowych, elektrycznych), dealerzy znanych marek samochodowych. Gmina Mielec to także ujęcia głębinowe doskonałej jakości wód (Szydłowiec, Rzędzianowice) oraz jedyny w okolicy hotel czterogwiazdkowy. Oprócz nowoczesności na najwyższym poziomie dumą gminy są znakomite piekarnie i masarnie produkujące tradycyjne wyroby o najwyższej jakości, ekologicznie czyste, bez polepszaczy i konserwantów. W gminie ma też siedzibę zoologiczny zakład doświadczalny. Miejscowe rolnictwo obejmuje całe spektrum gospodarstw; począwszy od niewielkich przydomowych, kończąc na dużych specjalistycznych gospodarstwach, które głównie specjalizują się w hodowli świń. Nie brak też gospodarstw ekologicznych. Okoliczne lasy objęte są programem Natura 2000 i stanowią ostoję dzikiej zwierzyny, oraz znakomite miejsca do rekreacji i wypoczynku. Dzięki nim w doskonałej formie jest miejscowe łowiectwo i pszczelarstwo.
Siedziba władz gminnych znajduje się w mieście Mielec przy ul. Głowackiego 5, w którym zlokalizowane są również władze samorządowe miasta Mielca i powiatu mieleckiego. Takie położenie gminy ułatwia jej mieszkańcom dostęp do: organów decyzyjnych szczebla gminnego, powiatowego i wojewódzkiego, rynku pracy, opieki zdrowotnej, szkół ponadgimnazjalnych i szkoły wyższej.

Powierzchnia gminy to 12 212 ha, z czego około 41% stanowią lasy (pozostałość prastarej Puszczy Sandomierskiej). Największe obszary leśne występują we wschodniej części gminy. Dominują tutaj zbiorowiska kontynentalnego boru mieszanego oraz śródlądowego boru wilgotnego. Wiek drzewostanów jest dosyć zróżnicowany, przeważają drzewa w wieku powyżej 40 lat. Na szczególną uwagę zasługuje rzadkie zbiorowisko roślinne żyznej buczyny karpackiej, w formie podgórskiej - Rezerwat "Buczyna" im. Władysława Szafera, który leży na północno-zachodnim krańcu Płaskowyżu Kolbuszowskiego, w Leśnictwie Przyłęk, obrębie i Nadleśnictwie Tuszyma. Występują tu leśne zbiorowiska typu przejściowego między ubogą formą buczyny karpackiej a lasem dębowo-grabowym. Na tym terenie znajduje się około 60 gatunków roślin naczyniowych, typowych dla niżowych lasów liściastych.


WARTO ZOBACZYĆ:


    Boża Wola
    - domy pochodzące z 1887 r.
    - drewniana kapliczka z 1831 r.
    

    Chorzelów
    - kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych z 1566 r., plebania
      wzniesiona  w 1855 r. ze zbiorami muzealnymi i dokumentami
      parafialnymi od 1637 r.
    - zespół pałacowy i park dworski
    

    Chrząstów
    - kapliczka z pierwszej połowy XIX w. z obrazem św. Stanisława
      namalowanym przez nieznanego, krakowskiego malarza
    

    Książnice
    - ślady prehistorycznego osadnictwa i wczesnośredniowiecznej
      osady
    - kościół parafialny pw. Jana Chrzciciela, neogotycki, z obrazem
      Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej, z rzeźbą Chrystusa
      Zmartwychwstałego z pierwszej polowy XVIII w., relikwiarzem
      z 1808 r. oraz dzwonami: jeden z XVI w., drugi z datą "1617 r."
      oraz herbami Leliwa i Tarnawa
    

    Podleszany

    - kapliczki wzniesione w pierwszej połowie XVIII w.

    Rzędzianowice
    - kościół parafialny pw. św. Józefa Robotnika z 1928 r.
    - kapliczki wzniesione w 1902 r.

    Leśnictwo Przyłęk - rezerwat "Buczyna" im. Władysława Szafera w    Cyrance

 

źródło: www.gmina.mielec.pl;www.gmina.mielec.pl/old

 


 

 

niedziela, 25 lipca 2021

WSZECHNICA POLSKA - SZKOŁA WYŻSZA W WARSZAWIE

 

 

 
 


Wszechnica Polska Szkoła Wyższa w Warszawie (dawniej Wszechnica Polska – Szkoła Wyższa Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Warszawie z siedzibą w Warszawie) – uczelnia niepubliczna z siedzibą w Warszawie, wpisana do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych pod nr 195, prowadzonego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Uczelnia kształci w zakresie nauk społecznych i humanistycznych na dwóch poziomach studiów, oferuje studia I stopnia – licencjackie i inżynierskie w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym oraz studia II stopnia – uzupełniające magisterskie w systemie niestacjonarnym.


Wszechnica Polska jest szkołą otwartą, przyjazną dla studentów. Studia we Wszechnicy gwarantują znakomite przygotowanie do wykonywania przyszłego zawodu i dalszego rozwoju profesjonalnego i osobistego. Od 2007 roku Wszechnica Polska jako uczestnik Europejskiego Systemu Kształcenia stosuje Europejski System Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS). Stanowi to ułatwienie w wymianie zagranicznej studentów w ramach programów Erasmus+ i Funduszu Stypendialnego i Szkoleniowego (FSS), a także umożliwia rozpoczęcie przez naszych absolwentów studiów za granicą i kształcenie studentów zagranicznych w naszej Uczelni.

Dlaczego warto u nas studiować?

W opinii absolwentów i aktualnie studiujących Wszechnica Polska jest Uczelnią otwartą, przyjazną dla studentów. Studia we Wszechnicy gwarantują znakomite przygotowanie do wykonywania przyszłego zawodu i dalszego rozwoju profesjonalnego i osobistego

Życzliwa, niezwykle zaangażowana i oddana studentom kadra dydaktyczna uzyskuje najwyższe notowania w anonimowych badaniach opinii, prowadzonych wśród studentów i absolwentów co kilka lat

Atutem Uczelni jest bogata i różnorodna oferta programowa na studiach licencjackich i magisterskich oraz podyplomowych, obejmująca atrakcyjne kierunki i specjalności, które przygotowują do pracy w zawodach najbardziej poszukiwanych na rynku pracy

Niskie czesne, płatne w systemie ratalnym, umożliwia podjęcie studiów również osobom o niezbyt wysokich dochodach

System stypendialny przewiduje pomoc dla studentów z rodzin o niskich dochodach oraz – dla najlepszych – studia bezpłatne

Nowoczesne programy nauczania dają możliwość wirtualnego udziału w zajęciach; część programów jest realizowana metodą e-learningu

Wszystkim studiującym gwarantujemy naukę języka obcego i informatyki przez cały okres studiów

Każdy student może wyjechać na praktyki lub odbyć część studiów za granicą w ramach programu Erasmus+. Wyjazdy zagraniczne finansowane są z funduszy Unii Europejskiej

Usytuowanie Uczelni w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie – w samym centrum miasta – stwarza dogodne warunki studiowania. W pobliżu znajdują się stacje metra i dworce kolejowe, liczne kina, teatry, baseny, muzea i inne atrakcje.


KIERUNKI KSZTAŁCENIA:



Studia I stopnia (licencjat)

    Zarządzanie - NOWOŚĆ!
    Administracja
    Bezpieczeństwo wewnętrzne
    Finanse i rachunkowość
    Finanse i rachunkowość w języku angielskim
    Pedagogika
    Filologia angielska (Anglistyka)
    Filologia angielska (Anglistyka) od podstaw
    Filologia francuska (Romanistyka)
    Filologia francuska (Romanistyka) od podstaw
    Filologia hiszpańska (Iberystyka)
    Filologia hiszpańska (Iberystyka) od podstaw
    Filologia niderlandzka od podstaw
    Filologia niemiecka (Germanistyka)
    Filologia niemiecka (Germanistyka) od podstaw
    Filologia rosyjska (Rusycystyka)
    Filologia rosyjska (Rusycystyka) od podstaw
    Filologia szwedzka (Skandynawistyka)
    Filologia szwedzka (Skandynawistyka) od podstaw
    Filologia włoska (Italianistyka)
    Filologia włoska (Italianistyka) od podstaw


Studia II stopnia (magisterskie)

    Administracja
    Bezpieczeństwo wewnętrzne
    Finanse i rachunkowość
    Finanse i rachunkowość w języku angielskim
    Pedagogika
    Filologia angielska (Anglistyka)
    Filologia niemiecka (Germanistyka)
    Filologia hiszpańska (Iberystyka)
    Filologia rosyjska (Rusycystyka)


Studia podyplomowe



    Zarządzanie szkodami łowieckimi
    Administrowanie zasobami łowieckimi i środowiskiem
    Bezpieczeństwo i higiena pracy
    Ekonomika i organizacja turystyki, hotelarstwa i gastronomii
    Glottodydaktyka
    Pedagogika opiekuńczo-socjalna
    Terapia pedagogiczna
    Technika i informatyka dla nauczycieli
    Wycena nieruchomości
    KURS dla kandydatów na członków rad nadzorczych w spółkach Skarbu Państwa



WYDAWNICTWO

Wszechnica Polska od kilku lat wydaje ZESZYTY NAUKOWE o tematyce związanej z jedną dziedziną wiedzy, merytorycznie przygotowywane przez poszczególne katedry i zakłady Uczelni. Nauczyciele akademiccy publikują w ZESZYTACH wyniki swoich badań i przemyśleń. Materiały te są często wykorzystywane przez studentów w procesie dydaktycznym.

źródło: www.wszechnicapolska.edu.pl

 


 


UNIWERSYTET EKONOMICZNY W KRAKOWIE

 

 

 

 

 


Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie (UEK) - państwowa wyższa szkoła ekonomiczna, jest drugą najstarszą w Polsce państwową uczelnią ekonomiczną. Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie to nowoczesna uczelnia z tradycjami sięgającymi 1925 roku. Prowadząc liczne badania naukowe oraz kształcąc obecnie 15 tys. studentów, Uniwersytet należy do największych ośrodków naukowo-badawczych o profilu ekonomicznym w Polsce. Nasi studenci zdobywają wiedzę w trzech kolegiach: Ekonomii, Finansów i Prawa, Gospodarki i Administracji Publicznej oraz Nauk o Zarządzaniu i Jakości.

Uczelnia, nieprzerwanie od blisko stu lat, wiernie realizuje misję wskazaną przez swoich założycieli: Rerum cognoscere causas et valorem (Poznawać przyczyny i wartości rzeczy), kształcąc serca i umysły kolejnych pokoleń znakomitych specjalistów. Aktualnie UEK oferuje studia na 30 kierunkach w języku polskim i angielskim, studia podyplomowe oraz prestiżowe studia MBA.

MISJA UCZELNI:

Przyjętą już od 1925 roku dewizą Uczelni jest maksyma: Poznawać przyczyny i wartości rzeczy, dać uniwersalne wykształcenie, łączyć wiedzę zawodową z wiedzą ogólną o charakterze metodologicznym i teoretycznym. Trwałość tego zobowiązania potwierdza 95-letnia historia Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

ZARYS HISTORYCZNY:


Uczelnia powstała 28 maja 1925 roku jako państwowe Wyższe Studium Handlowe. W 1937 roku została przekształcona w Akademię Handlową, otrzymując tym samym uprawnienia szkoły akademickiej. Po wybuchu wojny Akademia, podobnie jak inne polskie uczelnie, została zamknięta, zaś jej profesorowie – razem z wykładowcami Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Górniczej – aresztowani i wywiezieni do obozu koncentracyjnego. Podjęto wówczas potajemne nauczanie, z którego skorzystała część dotychczasowych studentów. W 1950 roku przywróconą po wojnie Akademię przekształcono w Wyższą Szkołę Ekonomiczną z trzema wydziałami. W 1974 roku uczelnia uzyskała nazwę Akademia Ekonomiczna w Krakowie, zaś rok później uroczyście obchodzono jej 50-lecie. Po transformacji ustrojowej w 1989 roku  uruchomiono nowe kierunki studiów. Gwałtownie wzrosła też liczba studiujących. Na mocy ustawy z dnia 6 lipca 2007 roku przyznano obecnie obowiązującą nazwę – Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie (nazwa obowiązuje od 25 sierpnia 2007 roku).


KSZTAŁCENIE:


Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie to pierwsza pod względem wielkości uczelnia ekonomiczna w Polsce. Biorąc pod uwagę wszystkie typy dostępnych studiów liczy około 15 000 studentów. Od momentu powstania mury UEK opuściło już ponad 100 000 absolwentów. Uniwersytet współpracuje z ponad 200 uczelniami z całego świata, dzięki czemu studenci mogą wybierać spośród licznych programów wymian, staży i praktyk zagranicznych oraz zdobywać podwójne dyplomy. Wizytówką Uczelni jest szeroka oferta kierunków i specjalności, która wychodzi naprzeciw zapotrzebowaniom rynku pracy. Jak wynika z badań losów studentów i absolwentów, prowadzonych od 2010 roku przez Akademickie Centrum Kariery, aż 85% studentów UEK znajduje pracę już w trakcie studiów. Na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie prowadzone jest kształcenie w formie stacjonarnej i niestacjonarnej na ponad 30 kierunkach. W bogatej ofercie znajdują się nie tylko studia w języku polskim, ale także programy kształcenia w języku angielskim na wszystkich stopniach studiów i w różnorodnej formule.

UEK proponuje kształcenie w następujących profilach:

    Studia wyższe
    Studia podyplomowe
    Studia MBA
    Studia doktoranckie
    Szkoła Doktorska
    Uniwersytet Dziecięcy
    Uniwersytet Trzeciego Wieku

 

KIERUNKI KSZTAŁCENIA:


Kierunek Administracja

Specjalność Finanse i Zamówienia Publiczne
Specjalność Gospodarka Komunalna
Specjalność Kadry w Administracji
Specjalność Public Administration: A Comparative Perspective

Kierunek Analityka Gospodarcza

Specjalność Analityka Makroekonomiczna
Specjalność Analityka Mikroekonomiczna
Specjalność Analityka Instytucji Finansowych i Ubezpieczeniowych
Kierunek Applied Informatics
Kierunek Audyt Finansowy
Kierunek Bankowość i Zarządzanie Ryzykiem

Specjalność Bankowość Zaawansowana
Specjalność Zarządzanie Ryzykiem na Rynku
Bankowym i Ubezpieczeniowym

Kierunek Doradztwo Inwestycyjno-Gospodarcze

Kierunek Ekonomia

Specjalność Analityka Ekonomiczno-Finansowa
Specjalność Ekonomia Menedżerska
Specjalność Gospodarowanie Kapitałem Ludzkim
Specjalność Konsulting Gospodarczy
Specjalność Nieruchomości i Inwestycje
Specjalność Przedsiębiorczość i Innowacje
Specjalność Przedsiębiorczość i Finansowanie Biznesu
Specjalność Strategie Rozwoju Biznesu
Kierunek Europeistyka

Specjalność Biznes i Współpraca na Rynku Europejskim
Specjalność Menedżer Projektów Europejskich

Kierunek Finanse i Rachunkowość

Specjalność Bankowość
Specjalność Doradztwo Podatkowe
Specjalność Finanse i Administracja Publiczna
Specjalność Finanse Przedsiębiorstw
Specjalność Rachunkowość i Rewizja Finansowa
Specjalność Rynki Finansowe
Specjalność Corporate Finance & Accounting
Specjalność Prawo Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Specjalność Rachunkowość Menedżerska
Specjalność Doradztwo Biznesowe
Specjalność Doradztwo Inwestycyjne
Specjalność Zarządzanie Bankiem
WISE

Kierunek Finanse i Rachunkowość (PONE)

Kierunek Global Business Services

Kierunek Gospodarka i Administracja Publiczna

Kierunek Gospodarka Przestrzenna

Specjalność Planowanie i Inżynieria Przestrzenna (inż.)
Magisterskie 3- semestralne

Kierunek Informatyka Stosowana

Specjalność Inżynieria Oprogramowania
Specjalność Systemy Informacyjne
Specjalność Systemy Inteligentne

Kierunek Innowacje w Biznesie

Specjalność Instytucjonalne Formy Rozwoju Innowacji
Specjalność Menedżer Innowacji
Specjalność Zarządzanie Innowacjami
Specjalność Zarządzanie Start-upem

Kierunek Innowacyjność Produktu

Specjalność Projektowanie i Doskonalenie Produktu
Specjalność Rozwój i Komercjalizacja Produktu

Kierunek Inżynieria Organizacji i Zarządzania

Specjalność Audyt Wewnętrzny i Kontroling Zarządczy
Specjalność Zarządzanie Rozwojem Biznesu

Kierunek Logistyka

Specjalność Business Logistics
Specjalność Menedżer Logistyki
Specjalność Logistyka Przedsiębiorstw Międzynarodowych

Kierunek Logistyka Międzynarodowa

Kierunek Marketing i Komunikacja Rynkowa

Specjalność Analityka Rynku
Specjalność E-Marketing
Specjalność Handel Elektroniczny
Specjalność Handel i Budowanie Relacji z Nabywcami
Specjalność Marketing Miast i Regionów
Specjalność Marketing Międzynarodowy
Specjalność Reklama i Public Relations
Specjalność Zarządzanie Produktem

Kierunek Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze

Specjalność Ekonomia Biznesu Międzynarodowego
Specjalność Handel Zagraniczny
Specjalność International Business

Kierunek Modern Business Management

Kierunek Organizacja i Zarządzanie – studia menedżerskie

Specjalność Projektowanie Systemów Zarządzania
Specjalność Zintegrowane Zarządzanie Korporacyjne

Kierunek Prawo

Kierunek Przedsiębiorczość i innowacje w gospodarce

Specjalność Innowacje w gospodarce
Specjalność Konsulting gospodarczy
Specjalność Przedsiębiorczość i finansowanie biznesu
Specjalność Przedsiębiorczość i nowe technologie

Kierunek Rachunkowość i Controlling

Specjalność Controlling
Specjalność Rachunkowość
Specjalność Rachunkowość według MSR i MSSF

Kierunek Rynki Finansowe

Specjalność Doradztwo Inwestycyjne
Specjalność Zarządzanie Ryzykiem Finansowym

Kierunek Stosunki Międzynarodowe

Specjalność Euroazja – Polityka i Gospodarka
Specjalność Międzynarodowe Polityki Rozwoju
Specjalność Polityka i Komunikacja Międzynarodowa
Specjalność Studia Euroazjatyckie

Kierunek Studia miejskie

Specjalność Analityka Procesów Przestrzennych
Specjalność Zarządzanie Zasobami Miasta

Kierunek Towaroznawstwo

Specjalność Handlowo-Celna
Specjalność Menedżer Produktu
Specjalność Transport i Spedycja
Specjalność Zarządzanie Jakością Wyrobów

Kierunek Turystyka i Rekreacja

Specjalność Animacja Czasu Wolnego
Specjalność Hotelarstwo i Gastronomia
Specjalność International Tourism Management (in English)
Specjalność Menedżer Zdrowego Stylu Życia
Specjalność Obsługa Kulturowych Form Turystyki
Specjalność Turystyka Międzynarodowa
Specjalność Zarządzanie Kongresami i Dużymi Wydarzeniami

Kierunek Zarządzanie

Specjalność Kooperacja w Biznesie
Specjalność Logistyka i Zarządzanie Łańcuchem Dostaw
Specjalność Zarządzanie Firmą
Specjalność Zarządzanie Small Businessem
Specjalność Zarządzanie Sprzedażą w Produkcji i Handlu
Specjalność Zarządzanie Wiedzą i Informacjami
Specjalność Zarządzanie Zasobami Niematerialnymi

Kierunek Zarządzanie Finansami Państwa i Samorządu Terytorialnego

Kierunek Zarządzanie i Inżynieria Produkcji

Specjalność Projakościowe Zarządzanie Produkcją
Specjalność Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Żywności
Specjalność Zarządzanie Projektami w Produkcji

Kierunek Zarządzanie Międzynarodowe

Specjalność Globalne Systemy Logistyczne
Specjalność Zarządzanie w Projektach Międzynarodowych

Kierunek Zarządzanie projektami

Kierunek Zarządzanie Zasobami Ludzkimi

źródło: https://uek.krakow.pl/

 


 











niedziela, 18 lipca 2021

GMINA SADKI

 

 

 

 


WIRTUALNY SPACER

 https://zwiedzajkraj.pl/gminasadki


Sadki – gmina wiejska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim.

W latach 1975–1998 gmina administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Siedzibą gminy są Sadki.


Gmina Sadki leży w środkowo - zachodniej części województwa kujawsko - pomorskiego, w powiecie nakielskim, bezpośrednio przy drodze krajowej nr 10 stanowiącej główne połączenie między Szczecinem a Warszawą. Od północnego zachodu graniczy z województwem wielkopolskim, gminą Wyrzysk i gminą Łobżenica, od północy z gminą Mrocza, od wschodu z gminą Nakło, a od południa wspólną granicę
z gminą Kcynia stanowi rzeka Noteć.


Całkowita powierzchnia Gminy Sadki wynosi 153,75 km2, co stanowi 13,7% całkowitej powierzchni powiatu nakielskiego i 0,86% całkowitej powierzchni województwa. Obecnie gminę zamieszkuje ok. 7 tys. osób.
W jej skład wchodzi 17 miejscowości: Glinki, Machowo i Ostrówiec oraz sołectwa: Anieliny, Bnin, Broniewo, Dębionek, Dębowo, Jadwiżyn, Kraczki, Liszkówko, Łodzia, Mrozowo, Radzicz, Sadki, Samostrzel i Śmielin.


Przez Gminę przyływają trzy rzeki; prócz wspomnianej Noteci, Rokitka i Orla.
W Samostrzelu, Anielinach i Jadwiżynie znajdują się stacje kolejowe położone przy jednej z najstarszych linii kolejowych w Polsce, zbudowanej w czasach zaboru pruskiego w XIX wieku z Berlina do Bydgoszczy.

Zgodnie z fizyczno-geograficznym podziałem według J. Kondrackiego gmina Sadki wchodzi w skład takich jednostek, jak:

    Makroregion Pojezierze Południowopomorskie, Mezoregion Pojezierze Krajeńskie, który obejmuje większą północno-środkową część gminy,
    Makroregion Pradolina Toruńsko-Ebestrwaldzka, Mezoregion Dolina Środkowej Noteci. Obejmuje on południową część gminy, której granicę stanowi rzeka Noteć.

Większą część obszaru gminy obejmuje płaska i niskofalista wysoczyzna morenowa Pojezierza Krajeńskiego, położona na wysokości ca 90-100 m n.p.m. Rzeźbę terenu powstałą w wyniku ostatniego zlodowacenia charakteryzują deniwelacje rzędu 10-15 m oraz liczne dolinki i zagłębienia – pozostałość po wodach roztopowych i bryłach martwego lodu.

W pradolinie można wyróżnić cztery poziomy teras:

    terasa zalewowa na poziomie – 50–55 m n.p.m.
    terasa dolinna – 55–60 m n.p.m.
    terasa środkowa – 60–70 m n.p.m.
    terasa górna – 70–77 m n.p.m.

Na granicy wysoczyzny morenowej i Pradoliny Noteci ukształtowała się stromo opadająca krawędź o deniwelacji 20–40 m. Nachylenie tej krawędzi w wielu miejscach przekracza 20°. Cały obszar gminy pokrywają utwory czwartorzędowe, jako pozostałość dwóch ostatnich zlodowaceń – środkowopolskiego i bałtyckiego.

Na obszarze wysoczyzny występują głównie gliny zwałowe przedzielone utworami fluwioglacajnymi, piaskami, iłami i mułkami z okresu międzylodowcowego. Obszar Doliny Noteci budują głównie utwory pochodzenia organicznego – torfy i gytia – podścielone głębiej piaskami akumulacji rzecznej i wodnolodowcowej. Miąższość utworów plejstoceńskich waha się w granicach 40–80 m, miejscami przekracza 100 m.


Klimat


Gmina Sadki należy, według podziału na dzielnice rolniczo-klimatyczne R. Gumińskiego, do dzielnicy nadnoteckiej. Dzielnica ta charakteryzuje się optymalnymi warunkami klimatycznymi. Średnia roczna temperatura wynosi 8 °C, lipca 17,6 °C, stycznia -3 °C. Dni z temperaturą poniżej 0 °C jest w roku 117–120, z temperaturą powyżej 25 °C ok. 28. Opady atmosferyczne należą do najniższych w kraju i wynoszą ok. 475 mm. Największa ilość opadów przypada na okres od maja do września (293 mm). Specyficznym mikroklimatem cechuje się obszar pradoliny, gdzie temperatury minimalne przy gruncie, jak również powietrza były o 2,3 °C niższe niż na wysoczyźnie. Wielkość opadów w pradolinie i na wysoczyźnie jest zbliżona, natomiast wilgotność powietrza jest w pradolinie wyższa. Klimat charakteryzuje się w tym rejonie występowaniem dość silnych wiatrów, zwłaszcza zimą i wczesną wiosną. Największy udział mają wiatry z kierunków zachodnich i południowych. Klimat na terenie gminy można zaliczyć do klimatu przejściowego od dzielnicy „pomorskiej” (chłodnej i wilgotnej) do dzielnicy „środkowej” (ciepłej i suchej).

Gleby


Na obszarze wysoczyzny morenowej pojezierza krajeńskiego w występującej mozaice gleb przewagę mają wytworzone z glin i piasków zwałowych gleby pseudobielicowe i brunatne. Gleby te wytworzone najczęściej z piasków całkowitych naglinowych i glin spiaszczonych zajmują niewielki procent powierzchni – ok. 3%. Występują one głównie na terenach równinnych, wzdłuż dolin cieków, na zalegających wzdłuż nich piaskach – utworach fluwioglacyjnych. Największy udział mają gleby brunatne właściwe i wyługowane – ok. 80% – wytworzone z glin i piasków naglinowych. Obszary obniżeń terenowych i zabagnionych dolinek zajmują czarne ziemie reprezentowane przez czarne ziemie właściwe oraz czarne ziemie zdegradowane. Gleby te budują utwory o składzie piasków glinistych lekkich na glinie, piasków gliniastych mocnych lub glin lekkich całkowitych. Gleby te zajmują ogółem 4,2% powierzchni. W bardzo małej ilości spotyka się na tym obszarze mady (0,1%), o składzie glin lekkich całkowitych. W dolinie Noteci zalegają gleby hydrogeniczne wchodzące w skład takich typów, jak: gleby torfowe i murszowo-torfowo, gleby mułowo-torfowe, gleby murszowo-mineralne i murszaste. Zajmują one ogółem ok. 13,0% powierzchni użytków rolnych i stanowią głównie użytki zielone.

Lasy

Według rejonizacji przyrodniczo-leśnej lasy gminy Sadki położone są w zasięgu Wielkopolsko-Pomorskiej, Dzielnicy Pojezierza Krajeńskiego – mezoregionie Wysoczyzny Krajeńskiej – w północnej i środkowej części gminy oraz w dzielnicy Niziny Wielkopolsko-Kujawskiej, mezoregionie Doliny Środkowej Noteci – na południu gminy. Lasy gminy charakteryzują się znacznym rozdrobnieniem obszarowym oraz dużą różnorodnością siedlisk leśnych. Dominującym typem siedliskowym jest las mieszany i las liściasty ze znacznym udziałem olesów.

Struktura gatunkowa drzewostanów w gminie Sadki przedstawia się następująco:

    sosna pospolita – 48%
    dąb szypułkowy – 21%
    jesion wyniosły – 5%
    olsza czarna – 14%
    brzoza brodawkowata – 12%

Wśród gatunków domieszkowych najliczniej występują: świerk pospolity, dąb bezszypułkowy, klon pospolity, klon jawor, buk pospolity, lipa drobnolistna, modrzew europejski, grab pospolity, topola osika. Lasy są też ostoją licznie reprezentowanych tu gatunków zwierząt łownych, z których do zwierzyny grubej zalicza się: łoś, jeleń europejski, sarna, daniel, muflon oraz zwierzyny drobnej i ptactwa łownego m.in.: zając szarak, lis, jenot, piżmak amerykański, bażant łowny, kuropatwa, gęś gęgawa, kaczka krzyżówka.

Komunikacja


Przez gminę przebiega droga krajowa nr 10, stanowiąca główne połączenie między Szczecinem a Warszawą, oraz linia kolejowa Piła – Bydgoszcz. Przez gminę przepływa rzeka Noteć, która wraz z Kanałem Bydgoskim stanowi część ważnego szlaku wodnego Wschód – Zachód, łączącego Wisłę z Odrą oraz przez system kanałów z Europą Zachodnią. Dostępność komunikacyjną gminy podnosi także bliskość międzynarodowego portu lotniczego w Bydgoszczy, odległego od Sadek o ok. 45 km. 

 


 

 






czwartek, 15 lipca 2021

MIASTO DĘBICA

 



Dębica – miasto w województwie podkarpackim, siedziba powiatu dębickiego, położone nad rzeką Wisłoką, przy autostradzie A4 i drodze krajowej 94 w Rynnie Podkarpackiej, na północnym skraju Pogórza Strzyżowskiego. Przed 1945 r. Dębica należała do województwa krakowskiego, po zakończeniu II wojny światowej weszła w skład nowo utworzonego województwa rzeszowskiego.

Leży w historycznej Małopolsce, w dawnej ziemi sandomierskiej. Dębica uzyskała niezrealizowaną lokację miejską w 1358 roku, lokowana w 1372 roku, zdegradowana do kategorii miasteczka w 1785 roku. Prawa miejskie ponowne nadane w 1912 roku. W 1927 roku do Dębicy włączono zdegradowane miasto Kawęczyn. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa tarnowskiego.


DĘBICA W LICZBACH:


Mieszkańcy

44 433 (liczba mieszkańców Dębicy – stan na 31 grudnia 2019 r.)

    Kobiety – 23 057
    Mężczyźni  – 21 376

Powierzchnia - 33,83 km2
 

Budżet - 240 mln (budżet wydatków bieżących i majątkowych w 2019 roku)
 

Edukacja i wychowanie - 3967 (liczba uczniów szkół podstawowych – stan na 31 grudnia 2019 r.) 1807 (liczba dzieci w przedszkolach – stan na 31 grudnia 2019 r.)
 

Aktywność obywatelska - 69,32% (frekwencja w drugiej turze wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w 2020 r.)


Miasto Dębica
położone jest w zachodniej części województwa podkarpackiego. Odległość miasta od Rzeszowa (stolicy województwa) wynosi 46 km. Dębica jest jednym z ważniejszych miast i ośrodków gospodarczych w regionie. Miasto jest stolicą powiatu dębickiego, a także siedzibą władz gminy wiejskiej, która obejmuje okoliczne miejscowości. Przez miasto przepływa rzeka Wisłoka. Granice południowe miasta wyznaczają malownicze, częściowo zalesione pasma wzgórz, poprzecinane dolinami potoków, jarami oraz wąwozami. Na północy natomiast występuje szeroka, płaska równina z niewielkimi wzniesieniami. Położenie geograficzne wyznaczają współrzędne 50º03´ północnej szerokości geograficznej, 21º24´ wschodniej długości geograficznej. Średnia wysokość miasta wynosi 205 m n.p.m. Różnica wysokości między północną, a południową częścią miasta, wynosi ok. 190 m, co świadczy o osobliwym położeniu Dębicy na pograniczu dwóch jednostek fizyczno-geograficznych – Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego. W skład Kotliny na obszarze miasta wchodzą: Rynna Podkarpacka i Dolina Dolnej Wisłoki. Południowa część Dębicy obejmuje fragment Pogórza Strzyżowsko-Dynowskiego. Obszar objęty granicami administracyjnymi miasta zajmuje 33,83 km². Przez Dębicę od wieków prowadziły ważne szlaki komunikacyjne i handlowe. Doliną Wisłoki wiódł trakt z Węgier przez Dębicę do Sandomierza oraz równoleżnikowy szlak komunikacyjny wyznaczony obniżeniem terenu wzdłuż Pogórza Karpackiego z Krakowa do Lwowa. Dębica położona jest przy najdłuższej polskiej autostradzie, tj. autostradzie A4, będącej częścią drogi międzynarodowej E40. Miasto posiada dwa zjazdy autostradowe (Dębica – Wschód) oraz (Dębica –Zachód). Ponadto przez miasto przebiega droga krajowa 94, która stanowi niepłatną trasę alternatywną dla autostrady A4.Miasto znajduje się w bliskim położeniu lotnisk w: Rzeszowie (Port Lotniczy Jasionka) – 55 km oraz w Krakowie (Kraków Airport) – 135 km. Dębica jest także ważnym węzłem kolejowym. Od 1856 r. przez miasto wiedzie linia kolejowa Kraków – Lwów. Dębica jest także stacją początkową modernizowanej linii kolejowej 25 Dębica – Łódź Kaliska.

GOSPODARKA

Dębica jest jednym z najważniejszych ośrodków przemysłowych Polski południowo-wschodniej. W samym mieście i jego najbliższych okolicach mocno rozwinięty jest przemysł gumowy oraz chemiczny (m.in.: Firma Oponiarska „Dębica” SA, Tikkurilla Beckers-Polifarb Dębica, Fabryka Farb i Lakierów „Śnieżka”) oraz spożywczy (Zakłady Mięsne Dębica, Iglomeat-Sokołów, Animex Południe, Olimp Laboratories). Dość prężnie rozwija się również branża transportowa (Omega Pilzno) oraz produkcji materiałów budowlanych (m.in.: Igloobud, Zakład Obróbki Marmuru „Jabo – Marmi”). W mieście siedzibę ma znany producent rowerów Arkus & Romet Group. Znajduje się tu również Wytwórnia Urządzeń Chłodniczych „PZL Dębica” S.A. działająca na rynku od 1938 roku. Ponadto na terenie miasta funkcjonuje Obszar Przemysłowy Specjalnej Strefy Ekonomicznej „Euro-Park” Mielec. Dębica została uhonorowana tytułami „Gmina Fair Play” 2004, 2005 i 2006 – Certyfikowana Lokalizacja Inwestycji, przyznawanymi przez Fundację Instytut Badań nad Demokracją i Przedsiębiorstwem Prywatnym.

HANDEL

Znaczną część miejskiej gospodarki stanowi sektor handlowy. W Dębicy funkcjonują: 2 hipermarkety (Carrefour, Kaufland), 5 galerii handlowych („Raj”, „Galeria Dębicka”, „Czerwona Torebka”, „Galeria Panorama”, „Galeria Portius”) i kilkanaście innych sklepów sieci handlowych: Jubilatka, Biedronka (5), Delikatesy Centrum (5), Lidl, Społem (8),; markety budowlane Majster, Merkury Market; sklepy: Neonet, Media Expert, RTV Euro AGD, Mix Electronics oraz restauracja McDonald’s (24h).

TRANSPORT


Dębica leży przy Autostradzie A4 oraz drodze krajowej nr 94 pomiędzy Krakowem a Rzeszowem. Ma 2 węzły zjazdowe z autostrady: Dębica Zachód (Żyraków) oraz Dębica Wschód (Pustynia) przy drodze wojewódzkiej nr 985 z Dębicy do Tarnobrzega. 30 października 2013 r. został oddany odcinek Dębica – Rzeszów, a 30 października 2014 r. otwarty został brakujący fragment autostrady pomiędzy Tarnowem a Dębicą, umożliwiając przejazd autostradą na trasie Kraków – Rzeszów.

Miasto jest ważnym węzłem kolejowym, przebiega tędy międzynarodowa trasa kolejowa E30. Dębica posiada bezpośrednie połączenia m.in. ze Lwowem, Krakowem, Szczecinem, Gdańskiem, Poznaniem, Katowicami, Warszawą, Wrocławiem oraz Zieloną Górą. W Dębicy zatrzymują się pociągi kategorii: EIP, IC, TLK, Regio oraz międzynarodowe. Poza stacją w centrum pociągi zatrzymują się również na przystanku Dębica Wschodnia.

Przez Dębicę przebiegają 2 szlaki kolejowe:

    25 Łódź Kaliska – Dębica
    91 Kraków Główny – Medyka



WARTO ZOBACZYĆ:

> Kościół pw. Św. Jadwigi z XV wieku - Kościół został wybudowany w XVI w., odnowiony w latach 1705-1702, przebudowany końcem XIX w i poszerzony w 1962 r. Gotycki, o zatartych częściowo cechach stylowych. Murowany, jednonawowy, z węższym prezbiterium (XV w.) zakończonym trójbocznie, przy którym znajduje się zakrystia ze składzikiem na pięterku. Przy nawie od pn. kaplica, od pd. kruchta, od zach. wieża z przedsionkiem w przyziemiu. W prezbiterium sklepienie kolebkowe z lunetami, w zakrystii i pod wieżą krzyżowe. W pozostałych częściach kościoła stropy płaskie. Wyposażenie wnętrza z XVIII-XIX w. Ściany zewnętrzne oszkarpowane. Dach siodłowy z wieżyczką na sygnaturkę. Świątynia otoczona jest murem, osłonięta drzewami , stojąca przy skrzyżowaniu bocznych ulic stanowi najstarszy i najlepiej utrzymany zabytek w mieście.

> Synagoga z drugiej połowy XVIII wieku - Dawna synagoga stoi przy głównej przelotowej arterii, po lewej stronie drogi do Krakowa. Wybudowana w XVIII w., spalona w 1939 r. , po wojnie zaadoptowana na dom towarowy. Zniszczona i zaniedbana zachowała świątynny charakter wyróżniający ja spośród otoczenia. Listwowe obramienia ścian i półkoliście zamknięte okna są jedynymi ozdobnymi akcentami starej budowli. Wzniesiona na planie prostokąta, poprzedzona od zachodu węższym przedsionkiem, od południa opięta przybudówkami. Wnętrze pozbawione wszelkich śladów pierwotnego wyposażenia dzielą cztery masywne, wieloboczne filary tworząc dziewięć pól zapełnionych dzisiaj przez stoiska handlowe. Jako obiekt handlowy funkcjonuje od lat 60 ubiegłego wieku. Obecnie jest własnością Gminy Żydowskiej w Krakowie.

> Kaplica grobowa Raczyńskich - Na cmentarzu parafialnym, w otoczeniu starych nagrobków, wśród których nie brak oryginalnych i pięknych przykładów kunsztu kamieniarskiego stoi kaplica grobowa Raczyńskich. Neogotycka budowla, wzniesiona około 1880 roku zamyka główną aleję obsadzoną drzewami. Prostokątną budowlę z dwoma transeptowymi ryzalitami po bokach wieńczy wysoka, kamienna ,ażurowa wieżyczka na sygnaturkę nakryta stożkowym hełmem. Zewnętrzne elewacje zdobi szczegółowo opracowana , neogotycka dekoracja, wykonana częściowo w piaskowcu, częściowo w cegle :obramowania naroży ścian, gzymsy, obramienia okien, blendy, ostrołukowe okna z maswerkami , sterczyny nad dachami i trójkątne frontowe ścian szczytowych. Piękno eleganckiej, niewielkiej kaplicy nie ma nic z surowości, ciężaru i powagi budowli grobowych.

> Kościół klasztorny Sióstr Służebniczek  - Wzniesiony w 1932 r. według projektu S. Polleka w stylu neorenesansowym. Wewnątrz najcenniejszy jest posąg NMP Niepokalanie Poczętej z początków XX wieku.

> Cmentarz wojskowy - Założony został podczas I wojny światowej. Na jego terenie znajduje się 298 mogił indywidualnych i 7 zbiorowych. Kryją one szczątki nie tylko ofiar wojny, lecz także osób zmarłych w innych okresach historycznych. Mogiły mają przeważnie formę obramowania wypełnionego ziemią. Na szczycie poduszka z niewysokim, ozdobnym metalowym krzyżem. Większość stanowią groby bezimienne. Na niektórych grobach ustawione są pełne betonowe nagrobki, czasem o wysokiej wartości artystycznej.Spoczywają na nim m.in. żołnierze polscy polegli w walkach na kresach wschodnich w latach 1918-1920, żołnierze kampanii wrześniowej 1939 r., więźniowie zamordowani przez hitlerowców 27 czerwca 1940 r. w lesie koło Lubziny, partyzanci zamordowani w 1943 r., więźniowie rozstrzelani 2 lutego 1944 r. oraz żołnierze Armii Krajowej polegli w czasie wojny.

> Dwór na przedmieściu Wolica z drugiej połowy XIX wieku - Dwór w przeszłości należał m.in. do Raczyńskich, Christianich i Płockich. Wzniesiony z początkiem XIX wieku, pod koniec wieku przebudowany prezentuje lekką, pogodną architekturę w typie podmiejskiej willi. Budowla murowana, składająca się z trzech części: północnej – prostokątnej, piętrowej, z dachami o krzyżujących się kalenicach; środkowej -parterowej, za zadaszoną galerią od frontu, wspartą na żeliwnych kolumienkach, z tarasem od wsch.; południowej – parterowej w formie pawilonu ogrodowego o dużych półkoliście przesklepionych otwartych oknach. Brak tej budowli monumentalności i powagi charakterystycznej dla siedzib szlacheckich, przypomina raczej dom przeznaczony na letnie mieszkanie. Parkowe otoczenie, zredukowane do wąskiego, dookolnego pasa drzew i trawników otaczającego ogrodzenie wyznaczające współczesne, skromne rozmiary dworu. Czasy świetności przypomina piękna aleja dojazdowa wysadzona wiekowymi lipami tworzącymi z drogą zielony, cienisty tunel.

> Dom Kultury „Śnieżka” - Budynek „Sokoła” powstał w 1912 r. z inicjatywy prof. Stanisława Wiśniewskiego, prezesa Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Równolegle z budową siedziby Towarzystwa przystąpiono do zagospodarowania otaczającego terenu, gdzie założono park z kręgielnią, kortem tenisowym i podium dla orkiestry.

> Wodociągowa wieża ciśnień (1904 r.)

> Cmentarz żydowski (przełom XVII/XVIII w.

> Muzeum Lalek

> Miniaturowa wieś Lipce

> Muzeum Regionalne

> Replika obozu hitlerowskiego

 

źródło: www.debica.pl; Wikipedia

 


 







poniedziałek, 12 lipca 2021

KŁODZKA SZKOŁA PRZEDSIĘBIORCZOŚCI

 

 

https://www.youtube.com/channel/UCBXIXNk88khmBE79yXJBseg/videos


Kłodzka Szkoła Przedsiębiorczości (zwana Czerwoną Szkołą) – jedna z największych szkół średnich w powiecie kłodzkim, kształcąca blisko 1290 uczniów w 2 typach szkół: zasadniczej szkole zawodowej i technikum. Mieści się w Kłodzku, przy ul. Szkolnej 8.Nauka w niej trwa w zależności od typu szkoły: dwa, trzy, cztery lub pięć lat i kończy się uzyskaniem kwalifikacji zawodowych lub egzaminem maturalnym, po którego zdaniu uczniowie mogą podjąć studia w szkole wyższej.

Na bazę szkolną składają się:

    > Gmach główny – powstały na przełomie XIX i XX w. jako koszary wojskowe, zaadaptowany na potrzeby szkolne w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Jest to budynek czterokondygnacyjny o dwóch skrzydłach, które odchodzącą symetrycznie od znajdującego się w środkowej części skromnego ryzalitu. Cechuje go surowość wystroju i charakterystyczna czerwona cegła, od której pochodzi potoczna nazwa szkoły – Czerwona Szkoła. Mieści się w nim również biblioteka dysponująca 26 tys. księgozbiorem, stołówka szkolna, świetlica i bar szkolny. W lewym jego skrzydle znajduje się internat żeński, w którym znajduje się 56 miejsc noclegowych.
    > Duża sala gimnastyczna – powstała w 2002 r. po przebudowie jednego z budynków mieszczących dawniej pracownie warsztatowe.
    > Warsztaty szkolne – mieszczą się przy bramie wjazdowej do KSP i przy Młynówce.


ZARYS HISTORYCZNY:


Dzisiejsza Kłodzka Szkoła Przedsiębiorczości powstała w drodze ewolucji i łączenia się ze sobą poszczególnych szkół średnich:
Zasadnicza Szkoła Metalowo-Elektryczna

Przechodziła wiele reorganizacji i występowała pod różnymi nazwami podlegając Dyrekcji Okręgowej Szkolnictwa Zawodowego we Wrocławiu. 1 września 1945 roku zostały zorganizowane tzw. Kursy Rzemieślnicze. W następnym roku szkolnym zorganizowano Publiczną Średnią Szkołę Zawodową zlokalizowaną przy ul. Kościelnej 4. Szkoła miała warsztaty przy ul. Słowackiego 10, posiadając działy: ogólnozawodowy, krawiecki, mechaniczny, elektryczny i handlowy. Ze względu na złe warunki lokalowe od września 1949 roku szkołę przeniesiono do gmachu przy ul. Janka Krasickiego nr 8 (od 1995 roku ul. Szkolna 8) wchłaniając przy tym bardzo małą Szkołę Przemysłową Maszyn i Odlewni Żeliwa, liczącą 100 uczniów.

Nowe pomieszczenia nie były przystosowane do celów szkolnych. Wymagały przeróbek adaptacyjnych i dużych nakładów na remonty, które w dużej mierze wykonywano we własnym zakresie. W 1951 roku Publiczną Średnią Szkołę Zawodową przekształcono w Zasadniczą Szkołę Metalowo-Elektryczną z oddziałami:

    metalowym – tokarz, ślusarz i kowal
    elektryczny – instalacje nawojowe

W roku szkolnym 1952/53 zorganizowano pierwsze gabinety przedmiotowe: fizyczny, elektrotechniczny, języka polskiego, rosyjskiego, pracownię rysunkowo-techniczną. W 1958 roku połączono Zasadniczą Szkołę Zawodową z Technikum Mechanicznym
Technikum Mechaniczne

Powstało 17 kwietnia 1946 roku jako Gimnazjum Mechaniczne, na którego cele zaadaptowano budynek przy ul. Aliantów (Bohaterów Getta) 22. Szkoła przechodziła częste zmiany organizacyjne. W 1950 roku przyjęła nazwę Państwowego Gimnazjum i Liceum Mechanicznego I stopnia, by następnie rok później w roku 1951 zmienić ją na Technikum Mechaniczne.

W roku 1957/58 cała szkoła żyła przygotowaniem do połączenia się z Zasadniczą Szkołą Zawodową. W czerwcu 1958 roku młodzież pomagała w przenoszeniu sprzętu i pomocy naukowych do gmachu przy ulicy Janka Krasickiego (Szkolnej) 8.
Technikum Mechaniczne i Zasadnicza Szkoła Zawodowa Nr 2

Szkoła pozostawiła bez zmian kierunki kształcenia odziedziczone po obu jednostkach. Szkoła żyła realizacją budowę niezbędnej sali gimnastycznej i wymianą centralnego ogrzewania. W tym czasie poprawiły się także warunki lokalowe w internacie. W latach 60. XX wieku dzięki wybudowaniu nowych i odrestaurowaniu starych warsztatów polepszyła się baza szkoleniowa i produkcyjna. Warsztaty szkolne w skali Kłodzka stały się znaczącym już zakładem pracy. Produkcję swoją opierały na kooperacji z Paczkowskim Zakładem Sprzętu Pożarniczego, Jelczańskim Zakładem Samochodowym, Śląskimi Zakładami Aparatury Przemysłowej, Kombinatem Górniczo-Hurtowniczym Miedzi w Lubinie i wielu innymi.

W 1972 roku nadano szkole imię Janka Krasickiego. W szkole kształciło się 1056 uczniów w następujących specjalnościach:

    zasadnicza szkoła zawodowa: ślusarz, tokarz, elektromonter, elektromechanik, mechanik samochodowy, kierowca mechanik
    technikum: obróbka skrawaniem i technologia budowy maszyn.

Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca

W 1959 roku w budynku przy ul. Krasickiego utworzono Zasadniczą Szkołę Zawodową Dokształcającą o 3-letnim okresie nauki jako samodzielną jednostkę szkolną. Nauka odbywała się w godzinach popołudniowych. W 1966 roku przy jednostce tej otwarto Filię Szkoły w Dusznikach Zdroju, w której kształcono ślusarzy-mechaników dla potrzeb Zakładów Elektrotechniki Motoryzacyjnej w Dusznikach Zdr. W szkole macierzystej kształcono w następujących zawodach: mechanik pojazdów samochodowych, tokarz, elektromonter, ślusarz-mechanik, masarz, piekarz i innych – w klasach wielozawodowych. W 1973 roku Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca została włączona do Technikum Mechanicznego i ZSZ nr 2.
Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 1

Powstała w 1958 roku jako Zasadnicza Szkoła Gospodarcza. W nowo otwartej szkole istniały następujące oddziały i kierunki kształcenia: krawiecki – krawiectwo damskie lekkie, handlowy – sprzedawca sklepowy, gospodarczy – gospodarstwo domowe i zbiorowe. W roku 1966 powołano przy tej szkole Technikum Ekonomiczne na podbudowie ZSZ dla Pracujących o pięcioletnim i trzyletnim okresie nauki. W kolejnych latach przy szkole utworzono:

    Technikum Gastronomiczne dla Pracujących
    Policealne Studium Ekonomiczne
    Liceum Zawodowe o specjalności: sprzedawca magazynier i kelner bufetowy.

Wobec powstawania coraz to nowych typów szkół o różnych poziomach nauczania oficjalne nazwy tej szkoły: Zasadnicza Szkoła Gospodarcza czy Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 1 nie były już adekwatne do wytworzonej rzeczywistości. W tym czasie w resorcie oświaty dojrzewały już zamysły o łączeniu szkół zawodowych w większe zespoły pod jednolitym kierownictwem.
Zespół Szkół Zawodowych

19 czerwca 1974 roku odbyło się zebranie połączonych Rad Pedagogicznych Technikum Mechanicznego i ZSZ nr 2 oraz Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 1, podczas którego utworzono Zespół Szkół Zawodowych.
Kłodzka Szkoła Przedsiębiorczości

W 2002 roku szkołę przemianowano na Kłodzką Szkołę Przedsiębiorczości, przyłączając do niej rok później II Liceum Ogólnokształcące, przeniesione z ul. Łukasińskiego. W 2010 r. szkoła podpisała umowę partnerską ze czeską Szkołą Przemysłową w Rychnowie nad Knieżną.

Zgodnie z ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 roku o zmianie ustawy o systemie oświaty, z dniem 1 września 2012 roku zlikwidowano klasę pierwszą liceum profilowanego, a w latach następnych zlikwidowane zostaną kolejne klasy liceum profilowanego. Szkoły tego typu przestaną funkcjonować ostatecznie 1 września 2014 roku[11]. W związku z powyższym ze struktur Kłodzkiej Szkoły Przedsiębiorczości wycofano działające w niej od 2002 roku Liceum Profilowane nr 2 oraz II Liceum Ogólnokształcące.


OFERTA EDUKACYJNA NA ROK SZKOLNY 2021/2022


TECHNIKUM – czas nauki 5 lat
zawody:

    technik ekonomista (współpraca z Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Nysie),
    technik informatyk (współpraca z Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Nysie),
    technik pojazdów samochodowych,
    technik programista,
    technik rachunkowości,
    technik reklamy,
    technik usług fryzjerskich – NOWOŚĆ!!!
    technik żywienia i usług gastronomicznych (współpraca z Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Nysie oraz z UZDROWISKAMI KŁODZKIMI S.A. – GRUPA PGU).

SZKOŁA BRANŻOWA I STOPNIA – czas nauki 3 lata
zawody:

    kucharz,
    pracownik obsługi hotelowej – NOWOŚĆ!!!
    oddział dla pracowników młodocianych (tzw. oddział wielozawodowy):
        blacharz samochodowy (współpraca z firmą AUTO BLACHA&LAKIER KALINA),
        cukiernik (współpraca z Przedsiębiorstwem Piekarsko-Cukierniczym MACHELA Sp. z o.o.),
        elektromechanik pojazdów samochodowych,
        elektryk,
        fryzjer,
        kucharz (AGROTURYSTKA KOWALOWE WZGÓRZE),
        lakiernik samochodowy (współpraca z firmą AUTO BLACHA&LAKIER KALINA),
        mechanik pojazdów samochodowych,
        piekarz (współpraca z Przedsiębiorstwem Piekarsko-Cukierniczym MACHELA Sp. z o.o.),
        pracownik obsługi hotelowej (AGROTURYSTKA KOWALOWE WZGÓRZE),
        rolnik,
        sprzedawca,
        ślusarz (współpraca z Zakładem Elektrotechniki Motoryzacyjnej Sp. z o.o.),
        złotnik-jubiler i inne


źródło: www.ksp.klodzko.pl

 


 




czwartek, 8 lipca 2021

POWIAT STRZYŻOWSKI

 
 

 

https://www.strzyzowski.pl/#


Powiat strzyżowski – powiat w Polsce (zachodnia część województwa podkarpackiego), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Strzyżów, będące jedynym miastem w powiecie.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku[2] powiat zamieszkiwało 61 386 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 61 295 osób.

W skład powiatu wchodzą:

Miasta

    Strzyżów

Gminy miejsko-wiejskie

    Strzyżów
   

Gminy wiejskie

    Czudec
    Frysztak
    Niebylec
    Wiśniowa

Powiat strzyżowski
położony jest w południowo-wschodniej Polsce, w środkowej części województwa podkarpackiego, 30 km od Rzeszowa – stolicy województwa podkarpackiego, 120 km od granicy Rzeczypospolitej Polskiej z Ukrainą i niecałe 50 km od granicy Polski ze Słowacją. Sąsiaduje od zachodu z powiatami jasielskim i dębickim, od północy z ropczycko-sędziszowskim i rzeszowskim, od południa natomiast z brzozowskim i krośnieńskim. Zajmuje 279 miejsce pod względem powierzchni i 193 miejsce pod względem liczby ludności wśród wszystkich powiatów w Polsce.Obszar powiatu przecina rzeka Wisłok, a także biegnące jej doliną: linia kolejowa nr 106 Rzeszów – Jasło i droga wojewódzka nr 988 Babica - Warzyce. W części wschodniej ważnym szlakiem komunikacyjnym jest przebiegająca przez teren gmin Czudec, Niebylec, częściowo Strzyżów droga krajowa nr 19, łącząca centralną i wschodnią część kraju poprzez Rzeszów z Bieszczadami i przejściem granicznym ze Słowacją w Barwinku, a dalej z krajami południa Europy. Największą powierzchniowo gminą powiatu strzyżowskiego jest gmina Strzyżów (28% powierzchni powiatu), najmniejszą zaś gmina Wiśniowa (16% powierzchni powiatu). Pozostałe gminy: Czudec, Frysztak i Niebylec zajmują odpowiednio 17%, 18% i 21% powierzchni powiatu.Powiat strzyżowski położony jest na pograniczu dwóch mezoregionów fizyczno-geograficznych: Pogórza Strzyżowskiego i Pogórza Dynowskiego, rozdzielonych doliną rzeki Wisłok, która przedzierając się przez ciągi poprzecznie usytuowanych do jej biegu wzniesień, tworzy pod Frysztakiem niezwykle malowniczy odcinek przełomowy zwany Bramą Frysztacką. Silnie meandrująca rzeka pokonuje tutaj najwyższe pasma obu pogórzy: pasmo Klonowej Góry, w obrębie którego położone jest najwyższe wzniesienie powiatu i Pogórza Strzyżowskiego (Bardo 534 m n.p.m.) oraz pasmo Jazowej i Królewskiej Góry (Czarnówka 491 m n.p.m.). Równolegle do ciągu wzniesień, z północno-zachodniego na południowy - wschód przebiegają kolejne pasma i izolowane masywy, m.in. Czarnego Działu (Kiczora 516), Brzeżanki (477), Białej Góry (412), Wielkiego Działu (404) i Patrii (506 m n.p.m.), przedzielone dolinami kolejnych dopływów Wisłoka (m.in. Stobnicy, Gwoźnicy, Różanki, Pstrągówki, Stępinki). Falisty krajobraz regionu urozmaica mozaika pól uprawnych, wypełniających dna i zbocza dolin oraz płaty lasów zachowane głównie w zwartych kompleksach na wysoczyznach. O skali wartości przyrodniczej tego terenu świadczy fakt, że 46% powierzchni powiatu strzyżowskiego, tj. 23433 ha to tereny cenne przyrodniczo. Obszary o najwyższych wartościach krajobrazowych i ekologicznych objęte ochroną prawną to: Czarnorzecko-Strzyżowski Park Krajobrazowy, Strzyżowsko-Sędziszowski Obszar Chronionego Krajobrazu, Hyżnieńsko-Gwoźnicki Obszar Chronionego Krajobrazu położony w granicach gminy Niebylec, rezerwaty przyrody: Góra Chełm i Herby na pograniczu gmin Frysztak i Wiśniowa oraz Wielki Las w gminie Czudec, a także włączone do Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 obszary – „Klonówka” (Góra Chełm oraz fragment pasma Klonowej Góry) i „Wisłok Środkowy z Dopływami”.Namacalnymi śladami historycznej przeszłości są liczne w powiecie strzyżowskim zabytki kultury materialnej. Należą do nich charakterystyczne dla tej części Polski układy urbanistyczne, w tym m.in. w Czudcu z drewnianą zabudową i zachowanymi fragmentami XIX–wiecznej pierzei rynkowej, przykłady drewnianego budownictwa mieszkalnego m.in. XIX w. Zagroda Pogórzańska w Gwoźnicy Górnej, w której do 2010 r. mieściło się muzeum biograficzne poety Juliana Przybosia, ziemiańskie zespoły dworsko-parkowe w różnych miejscowościach, w tym w Wiśniowej z urokliwą zwłaszcza jesienią aleją grabową i 650-letnim drzewem dąb „Józef” z tytułami: Polskie Drzewo Roku 2016 i Europejskie Drzewo Roku 2017, zabytki sakralne: dawne cerkwie, synagogi i wielowiekowe kościoły katolickie, w tym należące do sakralnej architektury drewnianej w Lutczy, Lubli, Gogołowie i Bonarówce, historyczne pozostałości po przedsięwzięciach gospodarczych (cegielnie, kamieniołomy, zabytki związane z infrastrukturą komunikacyjną, wiatraki z oryginalnym wyposażeniem i in.), a także duża liczba zabytków ruchomych. Urokliwy krajobraz Pogórzy urozmaicają różnego rodzaju kapliczki i krzyże przydrożne rozrzucone po całym terenie. Znaczenie ponadregionalne w dziedzinie fortyfikacji mają potężne obiekty militarne z okresu II wojny światowej zbudowane przez okupantów niemieckich, tj. tunele schronowe: naziemny, żelbetowy, najdłuższy w Europie, położony na pograniczu Stępiny i Cieszyny oraz podziemny, pod Żarnowską Górą w Strzyżowie. Wartości przyrodnicze i kulturowe powiatu podziwiać można m.in. poprzez umiejscowione na jego terenie szlaki turystyki pieszej: szlak niebieski z Dębicy poprzez pasmo Klonowej Góry, grzbiet Barda (534 m n.p.m.) i Chełmu (532 m n.p.m.), dalej Stępinę, Jazową (pasmo Herby 469 m n.p.m.), Rzepnik do ruin zamku Kamieniec, szlak zielony ze Strzyżowa poprzez pasmo Brzeżanki, Bonarówkę, pasmo Czarnego Działu, Węglówkę, wzgórza Kamieniec i Korona aż do Krosna, szlak żółty z Kołaczyc poprzez Gogołów, Hutę Gogołowską, Bardo w kierunku Czudca, szlak zielony z Frysztaka poprzez góry Kamienna i Bardo, Brzeziny do Ropczyc, szlak czarny z Czudca poprzez Babicę, Połomię, Godową na grzbiet Brzeżanki, gdzie łączy się ze szlakiem zielonym. Przy dobrej przejrzystości powietrza ze zlokalizowanych na terenie wszystkich gmin powiatu punktów widokowych można podziwiać pasmo Tatr.

Stale rozbudowywana jest sieć ścieżek rowerowych, przyrodniczo – rekreacyjnych, a w związku z funkcjonowaniem coraz większej liczby ośrodków jeździeckich szlaków do jazdy konnej. W 2017 r. do użytku pasjonatów wodnej przygody oddano 22 km Szlak Wodny Rzeki Wisłok, który prowadzi z Wojkówki (gmina Wojaszówka, powiat krośnieński) poprzez Twierdzę, Frysztak, Kobyle (gmina Frysztak) do Markuszowej w gminie Wiśniowa. Niewątpliwą atrakcją naszego terenu jest także dynamicznie rozwijająca się i ciesząca się dużym powodzeniem infrastruktura turystyczno-rekreacyjna, na którą składają się m.in.: otwarte kąpieliska wraz z przyległym kompleksem rekreacyjno-sportowym we Frysztaku, Kryta Pływalnia „Otylia” w Strzyżowie oraz coraz większa liczba kompleksów sportowych różnej wielkości, w tym m.in. korty tenisowe, boiska wielofunkcyjne typu „Orlik” oraz wyciągi narciarskie w Strzyżowie i Gogołowie.

Żywą tradycją w powiecie strzyżowskim jest amatorska działalność kulturalna, którą realizują liczne chóry i zespoły muzyczne, w tym folklorystyczne, rozwija się twórczość malarzy i rzeźbiarzy, a także twórczość literacka. Z roku na rok pojawia się coraz więcej wydarzeń kulturalnych, sportowych, imprez turystycznych organizowanych przez różne podmioty, które wzbogacają ofertę turystyczno-rekreacyjną tego terenu, m.in. pomagając w kultywowaniu i promowaniu tradycji, rękodzieła artystycznego czy lokalnej kuchni. Ciekawe i aktywne formy spędzania czasu, w tym m.in. wczasy lub weekend w siodle, zdobywanie szczytów na szlaku „Małe Bieszczady”, udział w procesie przerobu win oferują rozsiane po naszym terenie liczne gospodarstwa agroturystyczne i ekologiczne, ośrodki wypoczynkowe, noclegowe i winnice.

WARTO ZOBACZYĆ:


Zespół dworsko - parkowy w Babicy

Zespół dworsko - parkowy w Czudcu

Zespół dworski w Pstrągowej

Pozostałości zamku „Czudec" zw. Górą Zamkową w Przedmieściu Czudeckim

Zabytkowy układ urbanistyczny w Czudcu

Kościół pw. Św. Trójcy w Czudcu, Sanktuarium Matki Bożej Czudeckiej

Kościół Św. Marcina w Czudcu

Synagoga w Czudcu

Główna Kwatera Dowodzenia „Południe" - niemieckie fortyfikacje z okresu II wojny światowej w Stępinie - Cieszynie

Kościół p.w. Św. Mikołaja w Lubli

Kościół p.w. Św. Katarzyny w Gogołowie

Zespół cmentarza z klasycystyczną kaplicą - mauzoleum Denkerów, XIX w. nagrobkami kamiennymi i grobowcami otoczonymi starodrzewiem

Kościół p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny we Frysztaku

Kirkuty we Frysztaku i Twierdzy

Dwór w Kobylu

Dawna apteka we Frysztaku

Dwór obronny w Niebylcu

Dwór w Baryczce

Kościół p. w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lutczy

Kościół p.w. Świętego Antoniego Padewskiego w Gwoźnicy Górnej

Kościół p.w. Znalezienia Krzyża Św. w Niebylcu

Kościół p. w. Św. Mikołaja w Połomi

Cerkiew p.w. Świętych Kosmy i Damiana w Gwoździance

Cerkiew p.w. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Bliziance

Synagoga w Niebylcu

Tunel schronowy z okresu II wojny światowej w Strzyżowie

Pałac Wołkowickich - Konopków w Strzyżowie

Zespół parkowo - pałacowy Bylickich w Żyznowie

Dwór Dydyńskich w Strzyżowie

Kościół p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i Bożego Ciała w Strzyżowie

Kościół p.w. św. Stanisława Biskupa w Dobrzechowie

Kościół p.w. św. Józefa w Wysokiej Strzyżowskiej

Zespół klasztorny Sióstr Serafitek w Strzyżowie

Cerkiew greckokatolicka p.w. Opieki Matki Bożej w Bonarówce

Synagoga w Strzyżowie

Cmentarz żydowski w Strzyżowie

Zabytkowy układ urbanistyczny w Strzyżowie

Cegielnia w Dobrzechowie

Zespół Parkowo - Dworski i Folwarczny w Wiśniowej

Kaplica grobowa Mycielskich w Wiśniowej

Cerkiew greckokatolicka p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Oparówce

Kościół filialny p.w. św. Doroty w Kozłówku

Kościół p.w. Św. Anny w Niewodnej

Wiatraki w Różance

ŹRÓDŁO: WWW.STRZYZOWSKI.PL