źródło: https://www.blaszki.pl
Błaszki – gmina miejsko-wiejska w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie sieradzkim.
Siedziba gminy to Błaszki (dawniej Borysławice).
Gmina w liczbach:
Powierzchnia Gminy Błaszki: ok. 20 000 ha (200 km2)
w tym:
Powierzchnia Miasta Błaszki: ok. 161 ha (1,61 km2)
Liczba Mieszkańców Gminy Błaszki: 14 386
w tym:
Liczba Mieszkańców Miasta Błaszki: 2007
SYMBOLIKA HERBU:
Barwy herbu wzorowane są na barwach herbu Błaszek z Miast polskich w tysiącleciu, ale zmieniono barwę rycerza na srebrną, tj. bardziej zbliżoną do naturalnej barwy zbroi rycerskiej. Barwy herbu mają też pewną ogólniejszą symbolikę. Oznaczają m.in.: srebro – bogactwo, pokorę, uczciwość, niewinność, czystość, prawdę, czerwień – chwałę, odwagę, waleczność. Niezależnie od tego, znaczenie mają też konfiguracje barw: srebrna z czerwoną oznaczają odwagę. Wreszcie czerwone pole i srebrne (białe) godła herbowe odpowiadają polskim barwom narodowym. Dopuszcza się, na potrzeby poligrafii i grafiki komputerowej, wyrażanie tynktury srebrnej przez kolor biały. Jednakże wszędzie tam, gdzie jest to technicznie możliwe bez uzyskania barwy wizualnie odbiegającej od srebra, należy używać barwy srebrnej. W szczególności przy wyjątkowo uroczystych realizacjach herbu, np. na sztandarze (wówczas do wykonania godła herbu należy użyć nici srebrnej), albo ozdobnych futerałach (srebrna farba).
ZARYS HISTORYCZNY:
Wg legendy o pochodzeniu miejscowości nieopodal płynącego tu strumienia stała pogańska gontyna, a następnie rósł święty gaj. W nim to pustelnie założył niejaki rycerz Blasko, od imienia którego miejscowość wzięła swą nazwę. Najstarszy dokument opisujący Błaszki pochodzi z 1437 r. i dotyczy przyznania beneficjum błaszkowskiego przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Wincentego Kota plebanowi Potworowskiemu. Pierwsza wzmianka z 1386 r. dotyczy plebana z Blascowicz i świadczy o istnieniu tutaj parafii. Fundatorami kościoła byli Błaszkowscy. Formalnym usankcjonowaniem Błaszek jako miejscowości o charakterze targowym było nadanie przez króla Jana Kazimierza 1 marca 1652 przywileju na targi niedzielne. W 1729 r. Błaszki zwane są po raz pierwszy miastem, stanowiły wówczas własność Lipskich h. Grabie i szczyciły się rozwojem rzemiosła, głównie sukiennictwa i garbarstwa. Dalsze ożywienie gospodarcze nastąpiło w czasach Królestwa Kongresowego (głównie tkactwo i szewstwo). Obok rzemiosła rozwijał się handel, a o jego roli w mieście świadczy olbrzymi rynek, dziś podzielony na dwa place. Przed II wojną św. Błaszki liczyły 5700 mieszkańców, z czego prawie 50% stanowili Żydzi, wymordowani przez Niemców. Cmentarz żydowski był usytuowany przy ul. XXX-lecia PRL, teraz jest to teren zabudowany. Ok. 20 nagrobków z tego cmentarza zostało wywiezionych na cmentarz w Kaliszu. Po wojnie rozwinął się tu przemysł skórzany i usługi dla rolnictwa. Większość sołectw lokowana była w okresie średniowiecza.
Siedziba gminy to Błaszki (dawniej Borysławice).
Gmina w liczbach:
Powierzchnia Gminy Błaszki: ok. 20 000 ha (200 km2)
w tym:
Powierzchnia Miasta Błaszki: ok. 161 ha (1,61 km2)
Liczba Mieszkańców Gminy Błaszki: 14 386
w tym:
Liczba Mieszkańców Miasta Błaszki: 2007
SYMBOLIKA HERBU:
Barwy herbu wzorowane są na barwach herbu Błaszek z Miast polskich w tysiącleciu, ale zmieniono barwę rycerza na srebrną, tj. bardziej zbliżoną do naturalnej barwy zbroi rycerskiej. Barwy herbu mają też pewną ogólniejszą symbolikę. Oznaczają m.in.: srebro – bogactwo, pokorę, uczciwość, niewinność, czystość, prawdę, czerwień – chwałę, odwagę, waleczność. Niezależnie od tego, znaczenie mają też konfiguracje barw: srebrna z czerwoną oznaczają odwagę. Wreszcie czerwone pole i srebrne (białe) godła herbowe odpowiadają polskim barwom narodowym. Dopuszcza się, na potrzeby poligrafii i grafiki komputerowej, wyrażanie tynktury srebrnej przez kolor biały. Jednakże wszędzie tam, gdzie jest to technicznie możliwe bez uzyskania barwy wizualnie odbiegającej od srebra, należy używać barwy srebrnej. W szczególności przy wyjątkowo uroczystych realizacjach herbu, np. na sztandarze (wówczas do wykonania godła herbu należy użyć nici srebrnej), albo ozdobnych futerałach (srebrna farba).
ZARYS HISTORYCZNY:
Wg legendy o pochodzeniu miejscowości nieopodal płynącego tu strumienia stała pogańska gontyna, a następnie rósł święty gaj. W nim to pustelnie założył niejaki rycerz Blasko, od imienia którego miejscowość wzięła swą nazwę. Najstarszy dokument opisujący Błaszki pochodzi z 1437 r. i dotyczy przyznania beneficjum błaszkowskiego przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Wincentego Kota plebanowi Potworowskiemu. Pierwsza wzmianka z 1386 r. dotyczy plebana z Blascowicz i świadczy o istnieniu tutaj parafii. Fundatorami kościoła byli Błaszkowscy. Formalnym usankcjonowaniem Błaszek jako miejscowości o charakterze targowym było nadanie przez króla Jana Kazimierza 1 marca 1652 przywileju na targi niedzielne. W 1729 r. Błaszki zwane są po raz pierwszy miastem, stanowiły wówczas własność Lipskich h. Grabie i szczyciły się rozwojem rzemiosła, głównie sukiennictwa i garbarstwa. Dalsze ożywienie gospodarcze nastąpiło w czasach Królestwa Kongresowego (głównie tkactwo i szewstwo). Obok rzemiosła rozwijał się handel, a o jego roli w mieście świadczy olbrzymi rynek, dziś podzielony na dwa place. Przed II wojną św. Błaszki liczyły 5700 mieszkańców, z czego prawie 50% stanowili Żydzi, wymordowani przez Niemców. Cmentarz żydowski był usytuowany przy ul. XXX-lecia PRL, teraz jest to teren zabudowany. Ok. 20 nagrobków z tego cmentarza zostało wywiezionych na cmentarz w Kaliszu. Po wojnie rozwinął się tu przemysł skórzany i usługi dla rolnictwa. Większość sołectw lokowana była w okresie średniowiecza.
WARTE ZAINTERESOWANIA:
Błaszki
kościół par. p.w. św. Anny, 1770, nr rej.: 415/A z 3.06.1954
dom społeczny „Błaszkowianka”, XIX/XX, nr rej.: 13 z 24.08.1977 oraz 285/A z 24.10.1994
łaźnia miejska, pocz. XX w., nr rej.: 12 z 24.08.1977oraz 286/A z 24.10.1994
dworzec PKP, pocz. XX, w. nr rej.: 355 z 5.01.1988
Brończyn
kaplica p.w. Najśw. Marii Panny, 1754, nr rej.: kl.IV-73/75/54 z 3.06.1954
park dworski, w. XVIII, XIX, nr rej.: 372/A z 31.12.1990
Domaniew
dwór, pocz. XX w., nr rej.: 357/A z 8.01.1988
Garbów
park, nr rej.: 289 z 8.02.1979
Gruszczyce
kościół par. p.w. św. Stanisława, drewn., 1790, nr rej.: 813 z 28.12.1967 oraz 17/A z 31.08.1994
Jasionna
zespół dworski, w. XVIII-XX:
dwór, nr rej.: 814 z 28.12.1967 oraz 18/A z 11.05.1994
park, nr rej.: 371 z 31.12.1990
Kalinowa
kościół par. p.w. św. Marii Magdaleny, 1465, nr rej.: kl.IV-73-81/54 z 6.06.1954
zespół dworski, 1 poł. XIX w., 1916, nr rej.: kl.IV-73/100/54 z 12.06.1954:
dwór
park, nr rej.: 377 z 31.12.1990
Kamienna
kościół fil. p.w. Świętej Trójcy, drewn., 1595, 1770, 1890, nr rej.: kl.IV-73/99/54 z 12.06.1954
Kobylniki
zespół dworski, XIX, pocz. XX w.:
dwór, nr rej.: 363 z 29.06.1988
park, nr rej.: 369 z 31.12.1990
Kociołki
park, XIX/XX w., nr rej.: 374 z 31.12.1990
Równa
park dworski, nr rej.: 368/A z 31.12.1990 i z 30.12.1997
Sędzimirowice
dwór, pocz. XIX w., nr rej.: 478/A z 3.02.1969
Włocin
wiatrak, ok. 1920, nr rej.: 330/9/86 z 1.10.1986
Wojków
kościół par. p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP, 1904-1908, nr rej.: 354/A z 5.01.1988
Wrząca
zespół dworski, 1 poł. XIX w.:
dwór, nr rej.: 96/299 z 28.12.1967
park z aleją dojazdową od szosy Gruszczyce-Wojków, nr rej.: 874 z 28.12.1967
aleja Wrząca-Gruszczyce, nr rej.: 1154 z 14.06.1974
SZLAKI TURYSTYCZNE:
> Szlaki piesze
Szlak dworków Ziemi Sieradzkiej – kolor niebieski, długość 47 km;
przebieg: Sieradz – Jeziory – Dąbrówka – Dąbrowa Wielka – Kozy – Dębołęka – Tumidaj – Złotowizna – Kliczków Wielki – Kliczków Mały – Orzeł Biały – Jasionna (dwór, park) – Wrząca (dwór, park, rezerwat przyrody) – Gzików – Błaszki (dom społeczny „Błaszkowianka, kościół p.w. Św. Anny, łaźnia);
Szlak powstańców 1863 r. – kolor czerwony, długość 50 km;
przebieg: Warta – Socha – Poprężniki – Poniatów – Poniatówek – Goszczanów – Rzężawy – Stojanów – Modła – Chlewo – Morawki – Sędzimirowice (dwór) – Skalmierz – Suliszewice – Błaszki (dom społeczny „Błaszkowianka, kościół p.w. Św. Anny, łaźnia)- Żelisław – Sarny – Gruszczyce (kościół par. p.w. św. Stanisława)- Wrząca (zespół dworski, dwór, park) – Wojków (kościół par. p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP).
> Szlaki rowerowe
Sieradzka eSka – szlak rowerowy, kolor żółty, długość (wraz ze szlakiem łącznikowym) 132 km;
przebieg: Warta – Tubądzin – Błaszki (dom społeczny „Błaszkowianka, kościół p.w. Św. Anny, łaźnia) – Wojków (kościół par. p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP) – Jasionna (dwór, park)- Kliczków Mały – Oraczew – Charłupia Wielka – Smardzew – Charłupia Mała – Sieradz – Dąbrowa Wielka – Zbiornik „Próba” – parking Potok – Złoczew – Kuźnica – Klonowa – i dalej szlakiem czerwonym w powiecie wieruszowskim
Szlak łącznikowy Sieradzkiej eSki – szlak rowerowy, kolor czarny, długość 23 km;
przebieg: Wojków (kościół parafia p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP) – Brąszewice – Kuźnica
Łódzka Magistrala Rowerowa Łódź – Berlin – szlak rowerowy, kolor czerwony;
przebieg w granicach powiatu sieradzkiego: Rożdżały – Włyń – Warta (tu szlak łączy się z żółtym szlakiem Sieradzka eSka) – Kalinowa (kościół par. p.w. św. Marii Magdaleny, dwór) – Skalmierz – i dalej w powiecie kaliskim.
kościół par. p.w. św. Anny, 1770, nr rej.: 415/A z 3.06.1954
dom społeczny „Błaszkowianka”, XIX/XX, nr rej.: 13 z 24.08.1977 oraz 285/A z 24.10.1994
łaźnia miejska, pocz. XX w., nr rej.: 12 z 24.08.1977oraz 286/A z 24.10.1994
dworzec PKP, pocz. XX, w. nr rej.: 355 z 5.01.1988
Brończyn
kaplica p.w. Najśw. Marii Panny, 1754, nr rej.: kl.IV-73/75/54 z 3.06.1954
park dworski, w. XVIII, XIX, nr rej.: 372/A z 31.12.1990
Domaniew
dwór, pocz. XX w., nr rej.: 357/A z 8.01.1988
Garbów
park, nr rej.: 289 z 8.02.1979
Gruszczyce
kościół par. p.w. św. Stanisława, drewn., 1790, nr rej.: 813 z 28.12.1967 oraz 17/A z 31.08.1994
Jasionna
zespół dworski, w. XVIII-XX:
dwór, nr rej.: 814 z 28.12.1967 oraz 18/A z 11.05.1994
park, nr rej.: 371 z 31.12.1990
Kalinowa
kościół par. p.w. św. Marii Magdaleny, 1465, nr rej.: kl.IV-73-81/54 z 6.06.1954
zespół dworski, 1 poł. XIX w., 1916, nr rej.: kl.IV-73/100/54 z 12.06.1954:
dwór
park, nr rej.: 377 z 31.12.1990
Kamienna
kościół fil. p.w. Świętej Trójcy, drewn., 1595, 1770, 1890, nr rej.: kl.IV-73/99/54 z 12.06.1954
Kobylniki
zespół dworski, XIX, pocz. XX w.:
dwór, nr rej.: 363 z 29.06.1988
park, nr rej.: 369 z 31.12.1990
Kociołki
park, XIX/XX w., nr rej.: 374 z 31.12.1990
Równa
park dworski, nr rej.: 368/A z 31.12.1990 i z 30.12.1997
Sędzimirowice
dwór, pocz. XIX w., nr rej.: 478/A z 3.02.1969
Włocin
wiatrak, ok. 1920, nr rej.: 330/9/86 z 1.10.1986
Wojków
kościół par. p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP, 1904-1908, nr rej.: 354/A z 5.01.1988
Wrząca
zespół dworski, 1 poł. XIX w.:
dwór, nr rej.: 96/299 z 28.12.1967
park z aleją dojazdową od szosy Gruszczyce-Wojków, nr rej.: 874 z 28.12.1967
aleja Wrząca-Gruszczyce, nr rej.: 1154 z 14.06.1974
SZLAKI TURYSTYCZNE:
> Szlaki piesze
Szlak dworków Ziemi Sieradzkiej – kolor niebieski, długość 47 km;
przebieg: Sieradz – Jeziory – Dąbrówka – Dąbrowa Wielka – Kozy – Dębołęka – Tumidaj – Złotowizna – Kliczków Wielki – Kliczków Mały – Orzeł Biały – Jasionna (dwór, park) – Wrząca (dwór, park, rezerwat przyrody) – Gzików – Błaszki (dom społeczny „Błaszkowianka, kościół p.w. Św. Anny, łaźnia);
Szlak powstańców 1863 r. – kolor czerwony, długość 50 km;
przebieg: Warta – Socha – Poprężniki – Poniatów – Poniatówek – Goszczanów – Rzężawy – Stojanów – Modła – Chlewo – Morawki – Sędzimirowice (dwór) – Skalmierz – Suliszewice – Błaszki (dom społeczny „Błaszkowianka, kościół p.w. Św. Anny, łaźnia)- Żelisław – Sarny – Gruszczyce (kościół par. p.w. św. Stanisława)- Wrząca (zespół dworski, dwór, park) – Wojków (kościół par. p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP).
> Szlaki rowerowe
Sieradzka eSka – szlak rowerowy, kolor żółty, długość (wraz ze szlakiem łącznikowym) 132 km;
przebieg: Warta – Tubądzin – Błaszki (dom społeczny „Błaszkowianka, kościół p.w. Św. Anny, łaźnia) – Wojków (kościół par. p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP) – Jasionna (dwór, park)- Kliczków Mały – Oraczew – Charłupia Wielka – Smardzew – Charłupia Mała – Sieradz – Dąbrowa Wielka – Zbiornik „Próba” – parking Potok – Złoczew – Kuźnica – Klonowa – i dalej szlakiem czerwonym w powiecie wieruszowskim
Szlak łącznikowy Sieradzkiej eSki – szlak rowerowy, kolor czarny, długość 23 km;
przebieg: Wojków (kościół parafia p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP) – Brąszewice – Kuźnica
Łódzka Magistrala Rowerowa Łódź – Berlin – szlak rowerowy, kolor czerwony;
przebieg w granicach powiatu sieradzkiego: Rożdżały – Włyń – Warta (tu szlak łączy się z żółtym szlakiem Sieradzka eSka) – Kalinowa (kościół par. p.w. św. Marii Magdaleny, dwór) – Skalmierz – i dalej w powiecie kaliskim.
źródło: https://www.blaszki.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz