Nadleśnictwo Świdwin powstało w 1945 r. i początkowo prowadziło gospodarkę leśną na terenie obecnego obrębu Świdwin. Zasięg administracyjny zbliżony do obecnego został określony w 1975 r. Z okresu przedwojennego nie zachowały się żadne materiały mówiące o sposobach, organizacji i stopniu intensywności gospodarki leśnej. Zdecydowana większość lasów należała wcześniej do dużych majątków rolno-leśnych lub stanowiła drobną własność chłopską. Pozostałe drzewostany to historyczne lasy miejskie miasta Świdwin oraz dawne lasy państwowe.
Nadleśnictwo Świdwin wchodzi w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinku. Znajduje się w centralnej części województwa zachodniopomorskiego, na terenie powiatów: świdwińskiego, białogardzkiego, drawskiego i w niewielkim fragmencie - łobeskiego. Nadleśnictwo administruje lasami Skarbu Państwa na terenie miasta Świdwina oraz gmin: Białogard, Brzeżno, Drawsko Pomorskie, Łobez, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Sławoborze i Świdwin.
Ogólna powierzchnia nadleśnictwa wynosi 24782,06 ha, z czego powierzchnia leśna stanowi 23774,16 ha. W skład nad leśnictwa wchodzą trzy obręby leśne: Klęcko, Podwilcze oraz Świdwin. Nadleśnictwo składa się z 17 leśnictw i gospodarstwa szkółkarskiego Kartlewo. W zasięgu administracyjnym nadleśnictwa znajdują się jeziora: Oparzno, Bystrzyno Wielkie i Małe, Klęckie, Resko, Przytoń, Gągnowo, Słonowice oraz Lekowo. Obfitują one w ryby oraz są miejscem bytowania wielu gatunków ptaków, w tym tak rzadkich, jak żuraw, gągoł czy bielik.
Lasy Nadleśnictwa Świdwin pełnią różne funkcje. Nowoczesna gospodarka leśna, potwierdzona międzynarodowym certyfikatem FSC, godzi ochronę środowiska, możliwość wypoczynku i rekreacji ze spełnianiem produkcyjnych funkcji lasu. Obszar obejmujący 20% powierzchni nadleśnictwa stanowią lasy ochronne. Spełniają one rolę ochronną dla gleb i wód.
Lesistość terenu nadleśnictwa wynosi 32,2%. Głównym gatunkiem jest sosna, zajmująca 55% powierzchni. Z innych gatunków największą powierzchnię zajmują: buk - 10%, dąb - 10%, świerk - 8%, Pozostały obszar porastają drzewostany olszowe, jesionowe, z domieszką gatunków wzbogacających różnorodność biologiczną siedlisk. Przeciętny wiek drzewostanu wynosi 59 lat. Najcenniejszym obiektem hodowlanym jest dzrzewostan nasienny (WDN) dębu Szypułkowego.
Las narażony jest na wpływ wielu niekorzystnych czynników. Szkodliwe owady, pasożyty grzybowe i nadmierna ilość zwierzyny mogą zniszczyć wieloletnią pracę leśników. Największe trudności pojawiają się na gruntach porolnych (szkody wyrządzane przez gryzonie i grzyby takie jak opieńka czy huba korzeniowa), które zajmują 37% powierzchni nadleśnictwa. Zagrożenia te na bieżąco śledzone są przez nadleśnictwo i analizowane przez specjalistów z Zespołu Ochrony Lasu w Szczecinku. Największym niebezpieczeństwem jest jednak ogień. Kiedy wybuchnie pożar, najważniejsza jest jego szybka lokalizacja, w czym pomoc ne są wieże przeciwpożarowe. Nieocenione są także zgłoszenia ludzi - czasem zwykły człowiek może pomóc ocalić hektary lasu.
Przyroda nadleśnictwa podlega rozmaitym formom ochrony. Utworzono tu m. in. obszar specjalnej ochrony ptaków "Ostoja Drawska”, a miejsca gniazdowania rzadkich gatunków, jak bielik, orlik krzykliwy oraz bocian czarny, znalazły się w strefach ochronnych, wyłączonych z gospodarczego użytkowania. Natomiast istniejące od lat formy ochrony wielkoobszarowej: Obszar Chronionego Krajobrazu "Pojezierze Drawskie", Drawski Park Krajobrazowy a także unikatowy kompleks torfowisk bałtyckich w Leśnictwie Karsibór, zostały wchłonięte przez specjalne obszary ochrony siedlisk: "Dorzecze Parsęty', "Jeziora Czaplineckie" oraz Karsibórz Świdwiński', stanowiące korytarze ekologiczne o ponadregionalnym znaczeniu. Łącznie w sieci Natura 2000 znalazł się obszar nadleśnictwa o powierzchni 7580,68 ha.
Na terenie nadleśnictwa nie brakuje również innych form ochrony
przyrody takich jak użytki ekologiczne (15 obszarów o łącznej powierzchni 70,88 ha). Większość z nich to torfowiska i oczka wodne. Pojedyncze obiekty, takie jak wiekowe drzewa, aleje i okazałe głazy narzutowe, objęte są ochroną jako pomniki przyrody. Pojedyncze obiekty, takie jak wiekowe drzewa, aleje i okazałe głazy narzutowe, objęte są ochroną jako pomniki przyrody.
Bogactwo naturalne ziemi świdwińskiej przekłada się na liczbę gatunków roślin, grzybów i zwierząt podlegających prawnej ochronie. Spośród grzybów najbardziej charakterystyczne to sromotnik bezwstydny i szmaciak gałęzisty, zwany kozią brodą. Najciekawszymi przedstawicielami flory są rosiczki, storczyki i inne rośliny torfowisk. Ze zwierząt, oprócz wspomnianych już ptaków, występują tu: zaskroniec, żmija zygzakowata, wydra, gronostaj, nietoperze i liczne gatunki owadów. W lasach i na polach często spotyka się jelenie, dziki, daniele, a od niedawna również żubry.
W południowej części Nadleśnictwa Świdwin funkcjonuje Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy "Karsibór" o pow. 585 ha, w którego
granicach znalazły się cenne torfowiska wysokie typu bałtyckiego.
Kilkusethektarowe torfowisko 200 lat temu znane było jako Fehner
Moose (Bagienne Mszary) i miało postać kopuły, porośniętej zbiorowiskami torfowców z luźno występującą, karłowatą sosną. Na
przełomie XIX i XX wieku zostało odwodnione i zalesione. Spowodowało to zanik mszarów torfowcowych, które jednak zostały zastąpione równie cennym kompleksem borów i brzezin bagiennych.
Nadleśnictwo Świdwin propaguje wiedzę na temat biologii i ekologiilasu. Oprócz zielonych klas i edukacji prowadzonej w izbie leśnej na terenie szkółki w Kariewie, duże walory dydaktyczne posiadają ścieżki przyrodnicze, gdzie teoria nabiera wymiaru praktycznego. Najistotniejsze jest zaszczepienie miłości do lasu wśród dzieci i
młodzieży. Nadleśnictwo stale współpracuje z przedszkolami z terenu
powiatu świdwińskiego i jest otwarte na propozycje ze strony innych
placówek oświatowych.
Poznawaniu przyrody sprzyjają znakowane szlaki turystyczne. Piechurom
polecamy zielony Szlak Kotła Świdwińskiego, prowadzący przez zalesione tereny gmin Świdwin i Brzeźno, a także kilkunastokilometrową trasę nordic walking z Ostrowic nad Jezioro Klęckie. Dla rowerzystów utworzono czarny Szlak Architektury i Techniki, łączący nadleśnictwa Świdwin i Łobez. Miłośnikom długich dystansów warto polecić Stary Kolejowy Szlak, częściowo pokrywający się z przebiegiem ścieżki rowerowej z Połczyna-Zdroju do Złocieńca. Infrastrukturę turystyczną uzupełniają trzy ścieżki przyrodnicze oraz sieć leśnych szlaków konnych. Z myślą o turystach zmotoryzowanych przygotowano 30 miejsc postoju oraz udostępniono dla ruchu publicznego 11 dróg leśnych.
źródło: mapa Nadleśnictwa Świdwin, wyd. EKO-MAP, 2021
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz