MAPY GMINY TRZEBNICA:
https://trzebnica.pl/49/48/mapy.html
Trzebnica – gmina miejsko-wiejska w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie wrocławskim.
Siedziba gminy to Trzebnica.
Sołectwa - 41
Sołectwa: Będkowo, Biedaszków Mały, Biedaszków Wielki, Boleścin, Brochocin, Brzezie, Brzyków, Cerekwica, Domanowice, Droszów, Głuchów Górny, Jaszyce, Jaźwiny, Kobylice, Koczurki, Komorowo, Komorówko, Koniowo, Księginice, Kuźniczysko, Ligota, Malczów, Małuszyn, Marcinowo, Masłowiec, Masłów-Nowy Dwór, Piersno, Raszów, Rzepotowice, Skarszyn, Skoroszów, Sulisławice, Szczytkowice, Świątniki, Taczów Mały, Taczów Wielki, Ujeździec Mały, Ujeździec Wielki, Węgrzynów.
Miejscowości niesołeckie: Blizocin, Bukowiec, Janiszów, Kanice, Koniówko, Trzy Chałupy.
Ludność:
ogółem 23 445 (stan na 30.07.2021 r.)
Trzebnica - 12 589
sołectwa - 10 856
Powierzchnia: 200.2 km²
Wskaźnik gęstości zaludnienia (liczba ludności na 1 km²) w Gminie Trzebnica wynosi 117.
SYMBOLE GMINY:
Herb
Herbem miasta Trzebnicy stał się wizerunek głowy św. Piotra, patrona kościoła parafialnego. Głowa świętego otoczona jest złotą aureolą umieszczoną między dwoma złotymi, skrzyżowanymi kluczami, stanowiącymi atrybut św. Piotra. Wizerunek umieszczono na tarczy herbowej w kolorze niebieskim. Ten motyw zdobniczy został zastosowany w herbie średniowiecznej Trzebnicy i symbolizuje miasto do dzisiaj.
Dlaczego św. Piotr?
Otóż pierwszym znanym właścicielem Trzebnicy był Piotr Włost (Włast), wielmoża Śląski, wojewoda Bolesława Krzywoustego, założyciel wielu klasztorów, kościołów i kaplic. On też najpewniej, aby uczcić swego patrona ufundował w Trzebnicy przed 1138r. kaplicę pod wezwaniem św. Piotra. Około 1200r. w miejsce dawnego kościółka wzniesiono murowany kościół św. Piotra, który pełnił rolę kościoła parafialnego.
Logo
Logo Gminy Trzebnica składa się z elementu graficznego – panoramy miasta z wyróżniającymi się wieżami (Bazylika św. Jadwigi, Pocysterski Klasztor Sióstr Boromeuszek, Kościół pw. św. Piotra i Pawła oraz Ratusz) na tle Winnej Góry i hasła promocyjnego - Bogactwo historii, potencjał przyszłości. Hasło to niesie bardzo ważne przesłanie, jakie Gmina Trzebnica chce utrwalić wśród mieszkańców, turystów i inwestorów. Przedstawia bowiem Trzebnicę jako miejsce, które posiada ogromne i wielowiekowe dziedzictwo kulturowe z piękną historią i tradycją oraz jednocześnie miejsce nowoczesne, dynamicznie się rozwijające, odważne i realizujące wiele inwestycji. Miejsce, które potrafi umiejętnie połączyć obie te sfery i realizuje swoje przedsięwzięcia zgodnie z przyjętą ideą. Doskonałym przykładem takiego połączenia i przenikania może być rewitalizacja byłego terenu uzdrowiska. Z jednej strony wyeksponowana została historia, poprzez modernizację alejek spacerowych dookoła stawów oraz odtworzenie ścieżek w Lesie Bukowym zgodnie z przedwojennym planem, przy których znajdują się tablice informacyjne zawierające stare fotografie, a z drugiej strony umieszczono w tym obszarze element nowoczesności i przyszłości, jakim jest Trzebnicki Park Wodny ZDRÓJ – kompleks basenów wewnętrznych i zewnętrznych.
ZARYS HISTORYCZNY:
Dzieje Trzebnicy sięgają w zamierzchłą przeszłość. Człowiek (Homo erectus) pojawił się w okolicach współczesnej Trzebnicy już przed ok. 500 tysiącami lat – z tego bowiem okresu pochodzą paleolityczne wyroby krzemienne znalezione na stoku Winnej Góry, na wschód od miasta. W V w n.e. nad strumieniem Sąsiecznica, na południe od obecnego Rynku, znajdowała się słowiańska osada. W XII w na jej północnym krańcu wzniesiono kościół parafialny pod wezwaniem św. Piotra. Po raz pierwszy nazwa Trzebnicy pojawiła się w dokumencie z 1138r. Decydujące znaczenie dla rozwoju osady miało ufundowanie w 1202r. przez księcia Henryka Brodatego i jego małżonkę Jadwigę klasztoru i kościoła. W rok później biskup Cyprian wprowadził do klasztoru cysterki sprowadzone z Bambergu. Klasztor, którego budowę zakończono w 1218r., stał się ważnym ośrodkiem życia religijnego, kulturalnego i gospodarczego, wywierając przemożny wpływ na rozwój Trzebnicy. Opactwo trzebnickie było pierwszym cysterskim klasztorem żeńskim na ziemiach polskich. W XIII w nastąpiła rozbudowa Trzebnicy i poszerzenie jej granic. Prawa miejskie otrzymała w 1250r. W XIV w Trzebnica znalazła się w granicach księstwa oleśnickiego i wraz z nim została zhołdowana Janowi Luksemburczykowi. Okresy pomyślnego rozwoju miasta przerywały najazdy, grabieże i epidemie. W XV w miasto i klasztor splądrowali husyci (1432 i 1433r.), a następnie wojska Macieja Korwina (1474r.). Dwukrotnie nawiedziła miasto epidemia "czarnej śmierci" (dżumy).W 1526r. Śląsk przeszedł pod berło Habsburgów. W Trzebnicy wzniesiono nowe domy, wybudowano łaźnię miejską, powstały nowe cechy (najstarszy cech płócienników założono już w 1492r.). W 1605r. wzniesiono drewniany ratusz, a w 1607r. podmiejską strzelnicę. Kolejne zniszczenia i straty przyniosła wojna trzydziestoletnia (1618–1648). Liczne pożary, rabunki i kontrybucje zniszczyły miasto i zubożyły jego mieszkańców. Odbudowa miasta rozpoczęła się wraz z budową nowego budynku klasztornego w stylu późnego baroku. W 1730r. w zniesiono nowy ratusz miejski. W 1776r. Trzebnica miała 1974 mieszkańców i była znanym na Śląsku ośrodkiem przędzalniczym. W 1703r. urodziła się w Trzebnicy Maria Karolina Leszczyńska, córka króla Polski Stanisłwa Leszczyńskiego, późniejsza żona Ludwika XV i królowa Francji. W 1740r. rozpoczął się podbój Śląska przez Prusy. Trzebnica wraz z całym Śląskiem przeszła na ponad dwa stulecia pod panowanie pruskie i niemieckie. Katastrofalne były dla losów miasta tzw. wojny śląskie, a następnie wydarzenia związane z przemarszem wojsk napoleońskich – epidemie, rabunki i konfiskaty zubożyły miasto. W 1810r. władze pruskie ogłosiły dekret kasacyjny klasztorów w królestwie pruskim. Rok później zakonnice opuściły klasztor. Opustoszały budynek klasztorny przechodził różne koleje: był obozem jenieckim, wojennym lazaretem i od 1817r. przędzalnią wełny. Zniszczeniu uległo wiele barokowych elementów architektonicznych. Dalszej dewastacji budynku zapobiegli Rycerze Maltańscy (Joannici), którzy kupili w 1870r. południowa część klasztoru i urządzili tam szpital wojskowy. W tym również roku podjęły w szpitalu pracę siostry z Kongregacji Sióstr Miłosierdzia Świętego Karola Boromeusza, które przybyły do Trzebnicy w 1861r. Po długich staraniach stały się one właścicielkami całego zespołu klasztornego. W początkach XIX w. rozpoczął się pomyślny okres w dziejach miasta. Powstały: bank, biblioteka, drukarnia, rozwijało się szkolnictwo, wydawano pierwsze lokalne gazety. Epidemie cholery, które nawiedziły Wrocław w latach 1853–1856, przyczyniły się do odkrycia walorów klimatycznych Trzebnicy i okolic. W 1888r. otwarto "Zdrój św. Jadwigi". W sąsiedztwie uzdrowiska wzniesiono liczne pensjonaty i wille. W 1886r. Trzebnica uzyskała połączenie kolejowe z Wrocławiem. Dziesięć lat później oddano do użytku kolejkę wąskotorową. Duże znaczenie dla rozwoju miasta miała jego elektryfikacja w 1897r. i otwarcie gazowni w 1910r. Wojska radzieckie wkroczyły do Trzebnicy 25 stycznia 1945r. Miasto zostało w znacznym stopniu zniszczone już po jego zajęciu. Na przełomie marca i kwietnia 1945r. Trzebnica i okolice były miejscem koncentracji II Armii Wojska Polskiego, a następnie – od 20 kwietnia do początków czerwca – siedzibą władz wojewódzkich i ważnym ośrodkiem osadnictwa. W Trzebnicy zorganizowano pierwszy urząd pocztowy, szpital i drukarnię, a w pobliskim Pawłowie Trzebnickim – pierwszą polską szkołę. Lata powojenne przyniosły nie tylko usunięcie zniszczeń, ale również zdecydowaną rozbudowę miasta.
WARTO ZOBACZYĆ:
> Międzynarodowe Sanktuarium św. Jadwigi w Trzebnicy
> pocysterski klasztor
> grobowiec św. Jadwigi Śląskiej
> grobowiec księcia Henryka Brodatego
> stanowisko archeologiczne homo erectus
> rynek w Trzebnicy
> trzebnickie koty
> Kościół pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła
> kościółek leśny
> las bukowy
> budynki dawnego zdroju
> gminny Park Wodny Trzebnica-Zdrój
> stawy trzebnickie
> Kapliczka św. Jadwigi
> kolej wąskotorowa
> aleja zakochanych
> Park solidarności
> Rotunda Pięciu Stołów
> Grodzisko
> Piekielny Wąwóz
> Galeria Trzebnicka
> krzyż pokutny w Skarszynie
> wąwóz lessowy pod Taczowem Małym
> Kościół Matki bożej Królowej Polski w Koniowie
> Muzeum Klasztorne Sióstr Boromeuszek im.s. Olimpii Konopki
> Muzeum Ludowe u Kowalskich
> Izba Tradycji Młynarskich w Kużniczysku
> Muzeum Regionalne
źródło: https://trzebnica.pl/; https://turystyka.trzebnica.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz