Sławno (do 1954 gmina Janków) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie piotrkowskim.
Siedziba gminy to Sławno.
Gmina Sławno położona jest we wschodniej części województwa łódzkiego, na Wzgórzach Opoczyńskich będących północnym obszarem Wyżyny Kielecko–Sandomierskiej, w odległości 80 km od Łodzi, 20 km od Tomaszowa Mazowieckiego oraz 10 km od Opoczna. Zajmuje powierzchnię 128 km2, co klasyfikuje ją w grupie gmin średnich pod względem powierzchni. Graniczy od północy z gminą Tomaszów Mazowiecki i Inowłódz, od wschodu z gminą Opoczno, od południa z gminami Białaczów i Paradyż, od zachodu z Mniszkowem. Przez obszar gminy przebiega droga krajowa Nr 12 relacji Piotrków Trybunalski-Radom, droga wojewódzka Nr 713 Opoczno-Łódź oraz dwie linie kolejowe relacji Tomaszów Mazowiecki-Skarżysko Kamienna oraz Warszawa-Zawiercie (CMK).
Gmina Sławno to region przyjazny mieszkańcom, środowisku i inwestorom. Gmina posiada przygotowane tereny o powierzchni ok. 94,65 ha wyłączone z produkcji rolniczej z przeznaczeniem na tereny przemysłowe. Na części tego obszaru została utworzona Podstrefa Sławno w ramach Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej na powierzchni 21,5232 ha. z czego 5,1254 ha to grunty własne gminy.
Na terenie gminy występują złoża piasków kwarcowych i wapieni, w oparciu o które powstały oddziały wydobywcze kruszyw wiodących w branży producentów materiałów budowlanych.
Gmina Sławno leży w zasięgu regionu opoczyńskiego cechującego się bogatą kulturą ludową. Przejawia się ona w tradycyjnych przyśpiewkach ludowych, regionalnych tańcach i bogatym stroju ludowym. Tu przetrwało dawne budownictwo mieszkalne i gospodarskie, tu rozwija się sztuka ludowa, zwłaszcza , hafciarstwo, wycinankarstwo, pisankarstwo i nadal noszony jest ludowy strój kobiecy. Ziemia sławieńska pod względem turystyczno-krajoznawczym należy niewątpliwie do ciekawszych obszarów środkowej Polski. Warto obejrzeć Skansen „ Niebowo” w miejscowości Wincentynów w skład którego wchodzi prawie stuletnia chata, kryta strzechą, piwnica- ziemianka murowana z głazów polnych , stodółka i wiata. W chacie odtworzone zostały wnętrza: izba biała, izba czarna, kuchnia i sień. W pomieszczeniach zgromadzono wyposażenie charakterystyczne dla regionu opoczyńskiego natomiast w stodółce zgromadzone zostały eksponaty związane z rolnictwem, stolarstwem i tkactwem. Na uwagę zasługuje również zabytkowy drewniany kościół z 1785 r. p.w. Św. Michała Archanioła w Zachorzowie oraz wzniesienia sławieńskie ukształtowane w wyniku naturalnych procesów geologicznych wzbudzające zainteresowanie swym oryginalnym kształtem oraz historią powstania. Powstały krajobraz jest bowiem wynikiem starszych procesów antropogenicznych. Ponadto w 2012 r. w miejscowości Owadów odkryto istne archiwum świata pierwotnego sprzed 148 milionów lat. Archiwum, które stanowi najbliższy znany odpowiednik wiekowy najsłynniejszego stanowiska paleontologicznego na świecie - południowoniemieckiego Solnhofen. Samorząd Gminy Sławno wspólnie z naukowcami zamierzają utworzyć na tym terenie ścieżki geoturystyczne. Liczne imprezy kulturalne i sportowe integrujące społeczność lokalną i nie tylko, żywe miejscowe tradycje, obyczajowość i bogaty folklor zapewnią Państwu moc niezapomnianych wrażeń.
Gmina Sławno to region przyjazny mieszkańcom, środowisku i inwestorom. Gmina posiada przygotowane tereny o powierzchni ok. 94,65 ha wyłączone z produkcji rolniczej z przeznaczeniem na tereny przemysłowe. Na części tego obszaru została utworzona Podstrefa Sławno w ramach Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej na powierzchni 21,5232 ha. z czego 5,1254 ha to grunty własne gminy.
SKAMIENIAŁOŚCI OWADÓW Z BRZEZINKI:
POLSKIE SOLNHOFEN – HISTORIA NATURALNA ZŁOŻA OWADÓW – BRZEZINKI W SŁAWNIE
Około 148 milionów lat temu, w umiarkowanie chłodnym i niezbyt głębokim górnojurajskim morzu, bujnie rozwijały się rozmaite organizmy zasiedlające strefę dna oraz toni wodnej. Wśród najliczniejszych znajdowały się misternie ornamentowane muszle małżów, których połączone skorupki przybierały niekiedy sercowate, dachówkowate lub kopulaste kształty. Bardzo liczne były spiralnie zwinięte amonity o pięknie zdobionych drobnymi żeberkami muszlach, największe z nich swą średnicą dorównywały oponie samochodowej! Po powierzchni pradawnego dna w pobliskiej lagunie wędrowały prymitywne robakokształtne organizmy oraz rozmaite stawonogi – skrzypłocze, krewetki, langusty. W poszukiwaniu smakowitej zdobyczy (np. olbrzymiego amonita) odmęty toni wodnej dostojnie penetrowały drapieżne gady morskie oraz praprzodkowie współczesnych rekinów. W powietrzu unosiły się niewielkie latające gady – pterozaury, czyhając na zbłąkane owady (np. ważki) nadlatujące z pobliskiego lądu. Skamieniałe dowody potwierdzające powyżej przytoczony scenariusz zapisane są w miąższach skałach wapiennych, eksploatowanych przez kompanię górniczą Nordkalk w kamieniołomie Owadów – Brzezinki w Sławnie. Bogactwo i różnorodność zapisanego w wapiennych skałach pradawnego życia zachęca do bliższego przyjrzenia się naturalnej historii tej swoistej kamiennej kroniki przeszłości… W świetle najnowszych badań paleontologicznych, osady wapienne wydobywane w kamieniołomie Owadów – Brzezinki stanowią unikatową w skali świata skarbnicę wiedzy o wymarłych organizmach oraz o środowisku i ewolucji górnojurajskiego morza, pokrywającego niegdyś znaczny obszar obecnego województwa łódzkiego. Na podstawie analizy zmieniających się w czasie zespołów faunistycznych, zawartych w profilu skał węglanowych (= wapiennych) eksploatowanych w kamieniołomie Owadów – Brzezinki można przypuszczać, że reprezentują one zapis cyklu spłycania się niegdysiejszego zbiornika morskiego (tzw. cykl regresywny). Drobnoziarniste wapienie (tzw. wapienie pelitowe) występujące na najniższym poziomie kamieniołomu zawierają skamieniałości wskazujące na warunki pełnomorskie (m.in. liczne amonity), fauna w wyżej leżących gruboławicowych pelitach, wydobywanych na dwóch kolejnych poziomów eksploatacyjnych, jest już znacznie zubożona – są to niemal wyłącznie małże, ramienionogi, szkarłupnie – które mogą świadczyć o dość płytkim i spokojnym środowisku sedymentacji a także częściowej izolacji od otwartego morza (amonity są tu bardzo rzadkie). Na tej podstawie można przypuszczać, że występujące w najwyższej części kamieniołomu Owadów – Brzezinki drobnoziarniste skały wapienne (tzw. „wapienie korbulowe”), w których znalezione zostały unikalne okazy stawonogów (m.in. kości gadów, nowegatunki ważki i skrzypłocza), szczątki ryb i morskich gadów oraz latających pterozaurów, powstawały w bardzo płytkim i częściowo izolowanym zbiorniku (?lagunie) o znacznie ograniczonym połączeniu z otwartym morzem (na stałą bliskość otwartego zbiornika morskiego wskazują incydentalne znaleziska amonitów z rodzaju Zaraiskites). Wapienie korbulowe występujące w stropie stanowią jedyny znany ekwiwalent wiekowy najsłynniejszego stanowiska paleontologicznego na świecie – Solnhofen (Bawaria, Niemcy), z którego znane są doskonale zachowane skamieniałości późnojurajskich zwierząt i roślin, w tym słynnego praptaka (z rodzaju Archaeopteryx), czyli ewolucyjnego ogniwa przejściowego między gadami i ptakami. Niestety, prawdziwe środowisko powstawania tych wapieni pozostaje wciąż nierozstrzygnięte i wymaga dalszych badań – wśród bogatej fauny, zdominowanej w 95% przez maleńkie małże z rodzaju Corbula o łyżeczkowatym kształcie muszli, zupełny brak jest przedstawicieli fauny słodkowodnej świadczącej o wysłodzeniu środowiska (tzw. brakiczności) a także wskaźników mineralnych (np. kryształów gipsu), które mogłyby świadczyć o warunkach pełnego zasolenia (tzw. środowiska hipersalinarnego). W 2012 r. w miejscowości Owadów odkryto istne archiwum świata pierwotnego sprzed 148 milionów lat. Archiwum, to stanowi najbliższy znany odpowiednik wiekowy najsłynniejszego stanowiska paleontologicznego na świecie – południowoniemieckiego Solnhofen. A wszystko za sprawą odkrycia dokonanego przez dr Adriana Kina ze Stowarzyszenia Przyjaciół Nauk o Ziemi Phacops. Dr Kin zaczął bliżej przyglądać się skamielinom z kamieniołomu i szybko się przekonał, że stanowisko pod Sławnem jest bardzo bogate w różnego rodzaju skamieniałości. Wśród nich znalazły się nie tylko dziesiątki gatunków ryb nieznanych dotąd nauce, ale również skamieniałe homary, krewetki, małże, doskonale zachowane amonity, skamieliny żuków, ważek i gadów morskich, m.in. praprzodka hatterii, jaszczura występującego w Nowej Zelandii. Dr Kin znalazł również ząb i fragmenty kości pterozaura - pierwszego w Polsce oraz cenne skamieniałości skrzypłoczy. Badania nad wydobyciem skamielin z polskiego Solnhofen trwają nadal przez specjalnie powołany międzynarodowy zespół badawczy oraz Państwowym Instytutem Geologicznym. Co rocznie do kamieniołomy przyjeżdżają grupy badawcze, studenci i doktoranci z całego świata.
SKANSEN NIEBOWO:
Skansen "NIEBOWO" znajduje się we wsi Wincentynów, położonej pomiędzy Opocznem a Tomaszowem Mazowieckim, na terenie gminy Sławno.
źródło: http://www.ugslawno.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz