marquee

☞ www.promogadzety.blogspot.com ☜

poniedziałek, 30 sierpnia 2021

POWIAT ŁĘCZYCKI

 
 

 

 

 


 FILM PROMOCYJNY:

https://www.youtube.com/watch?v=8LNmbn_G4iw

 

 

Powiat łęczycki – powiat w Polsce w województwie łódzkim, utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Łęczyca. Na jego terenie znajduje się geometryczny środek Polski.
 Znajduje się w północnej części województwa łódzkiego. W skład Powiatu Łęczyckiego wchodzą następujące gminy wiejskie: Daszyna, Góra Św. Małgorzaty, Grabów, Łęczyca, Piątek, Świnice Warckie, Witonia a także gmina miejska Łęczyca. Powiat Łęczycki sąsiaduje z powiatami województwa łódzkiego: kutnowskim, łowickim, zgierskim i poddębickim oraz województwa wielkopolskiego: powiatem kolskim. Powiat zajmuje powierzchnię 773 km2.

Większa część powiatu położona jest na równinie Łowicko – Błońskiej, w makroregionie Niziny Środkowomazowieckiej w podprowincji Nizin Środkowopolskich. Według podziału geobotanicznego Szafera (1997) teren ten należy do Okręgu Warszawskiego Krainy Mazowieckiej, pododdziału Pasa Wielkich Dolin, działu Bałtyckiego.

Powiat stanowi 4,24% powierzchni województwa łódzkiego.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku powiat zamieszkiwało 49 747 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwały 49 562 osoby.


Podział administracyjny

W skład powiatu wchodzą:


    gmina miejska: Łęczyca
    gmina miejsko-wiejska: Piątek
    gminy wiejskie: Daszyna, Góra Świętej Małgorzaty, Grabów, Łęczyca, Świnice Warckie, Witonia
    miasta: Łęczyca, Piątek


FLAGA i HERB:


Herb powiatu łęczyckiego.

Uchwałą Nr XXI/4/98 Rady Powiatu Łęczyckiego z dnia 28 grudnia 1998 r. przyjęto herb powiatu łęczyckiego. Starosta Łęczycki Wojciech Zdziarski przedstawił radnym jedyny egzemplarz Herbu Powiatu Łęczyckiego, który był traktowany jako projekt. Projekt stanowił egzemplarz herbu w wydaniu K. Kuczyński, Pieczęcie i herby miasta Łęczycy oraz Ziemi Łęczyckiej, TPN Oddział w Łęczycy, Łęczyca 1984 r., s. 133 – 162. Projekt uchwały w sprawie ustanowienia Herbu Powiatu Łęczyckiego Nr 21/IV98 Rada przyjęła większością głosów przy jednym wstrzymującym się.

Projekt herbu przesłano do Komisji Heraldycznej 30 maja 2003 r. Uzyskał pozytywna opinię z uwagami na temat terminologii użytej w opisie projektów flag oraz baneru. Projektu herbu nie konsultowano z innymi instytucjami. Herb jest publicznie prezentowany m.in. na gmachu Starostwa, w sali obrad Rady Powiatu, w sali obrad Zarządu Powiatu, w gabinecie Starosty, na przydrożnych witaczach, na pieczęciach powiatu, na sztandarze.

Flaga powiatu łęczyckiego

Uchwałą nr X/77/2003 Rady Powiatu Łęczyckiego z dnia 29 października 2003 r. w sprawie ustanowienia flagi Powiatu Łęczyckiego i flagi pionowej Powiatu Łęczyckiego przyjęto flagę Powiatu Łęczyckiego. Pierwowzorem obecnej flagi powiatu łęczyckiego jest Chorągiew Ziemi Łęczyckiej z XVI w., której oryginał jest zachowany w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. 30 maja 2003 r. projekt flagi został przesłany do Komisji Heraldycznej, od której uzyskał pozytywną opinię z uwagami na temat terminologii. Flagi powiatu łęczyckiego mogą być podnoszone na maszcie, mocowane na drzewach, umieszczane na ścianach, umieszczane w postaci proporczyka gabinetowego. Podczas uroczystości i imprez na wieży Zamku Królewskiego w Łęczycy jak również mogą być używane przez szkoły i instytucje oświatowe mające siedzibę na terenie powiatu łęczyckiego, organizacje kulturalne, społeczne i spółdzielcze, podmioty gospodarcze mające siedzibę na terenie powiatu, w czasie zawodów sportowych. Flaga powiatu łęczyckiego jest prezentowana publicznie m.in. na gmach Starostwa, w sali obrad Rady Powiatu, w sali obrad Zarządu Powiatu, w gabinecie Starosty.


Środowisko naturalne


Do form ochrony przyrody na terenie powiatu łęczyckiego należą m.in.:
- Rezerwat przyrody „Błonie”
- Obszar Chronionego Krajobrazu „Dolina Bzury”
- Obszar Chronionego Krajobrazu „Dolina Warty i Neru”

Do cennych siedlisk leśnych na obszarze pradoliny należą:
Łęg wierzbowy, Wikliny nadrzeczne, Niżowy łęg jesionowo-olszowy, Grąd subkontynentalny. Do cennych siedlisk nieleśnych należą:
Śródlądowe łąki halofilne, Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe, Łąki świeże, Ekstensywne użytkowane wilgotne pastwiska,Murawy napiaskowe.Na terenie pradoliny występują także cenne siedliska związane z torfowiskami oraz cenne siedliska zbiorniki wodne: twardowodne oligo - i mezotroficzne zbiorniki z podwodnymi łąkami ramienic Charetea, starorzecza i inne naturalne eutroficzne zbiorniki wodne.Wśród gatunków zagrożonych, występujących na terenie pradoliny znajdują się:
Groszek błotny, Jaskier wielki, Kokorycz pusta, Wyka długożagiełkowa,Kropidło piszczałkowate,Ożanka czosnkowa, Rdest wężownik. Ogólnie wśród fauny można znaleźć tu:
21 gatunków ryb, 13 gatunków płazów, 5 gatunków gadów (plus prawdopodobnie żółw błotny), 249 gatunków ptaków (163 lęgowe), 38 gatunków ssaków. Wśród ornitofauny można wymienić m.in. :kulika wielkiego, wodniczkę,
rybitwę białoskrzydłą i białowąsą, derkacza, gęgawę i awifaunę przelotną.


WARTO ZOBACZYĆ:


ŁĘCZYCA zachowany średniowieczny układ urbanistyczny starego miasta i klasycystyczna zabudowa z 1 poł. XIX w.

Ratusz klasycystyczny z końca XVIII w. wg projektu architekta Jakuba Kubickiego (przebudowany XIX/XX w.).

Kościół p.w. św. Andrzeja z 1 poł. XV w. (przebudowany w XVII, XVIII i XIX w.). W latach 1637-1646 wzniesiono barokową kaplicę rodziny Szczawińskich.  www.sw-andrzej-leczyca.pl/

Klasztor oo. Bernardynów z 1 poł. XVII w.,wczesnobarokowy kościół klasztorny p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP, wystrój wnętrza z poł. XVIII w. w stylu rokoko. www.bernardyni-leczyca.pl/

Dawny klasztor oo. Dominikanów z XIV w. (przebudowany w XVII w.), pod koniec XVIII w. decyzją władz pruskich zaadaptowany na więzienie.

Dawny klasztor ss. Norbertanek z pocz. XVII w., dobudowany do miejskich murów obronnych z 2 poł. XIV w. (przebudowany w XIX w.).

Baszta z 2 poł. XIV w. należąca do średniowiecznego systemu obronnego miasta, w XVIII w. zaadaptowana na dzwonnicę kościoła p.w. św. Andrzeja..

Zamek królewski z 2 poł. XIV w., rozbudowany w poł. XVI w. („Dom Nowy"), na dziedzińcu prochownia z koń. XVIII w. z reliktami gotyckimi murów („Dom Stary"). Zamek odbudowany w 2 poł. XX w. jest siedzibą muzeum.

Kolekcja rzeźb diabła Boruty - jedyna w swoim rodzaju w Polsce.

Cmentarz wojskowy przy ul. Kaliskiej z grobami 642  żołnierzy polskich poległych w 1939 r. podczas Bitwy nad Bzurą oraz mogiły żołnierzy z I wojny światowej.

Dawny szpital przy ulicy Kilińskiego - zaprojektowany przez Henrego Marconiego,oddany do użytku w 1844 r. było w nim 35 łóżek.

Pamiątkowa tablica związana z domem św. Urszuli Ledóchowskiej na ulicy Poznańskiej -

w latach 1930-1939 Urszula Ledóchowska wraz z Siostrami Urszulankami SKJ mieszkały na ulicy Poznańskiej 6, gdzie została umieszczona tablica upamiętniająca jej pobyt.

Kopalnia żelaza w Łęczycy- nieczynna, w latach 1952-1990 eksploatowała syderytowe rudy żelaza, na chwilę obecną chodniki kopalni są zalane, pozostała po niej jedynie wieża szybowa, (która została wykorzystana, jako ujęcie wody pitnej) i dwie hałdy na ulicy Ozorkowskie Przedmieście 4.

Wieża Szybowa -kopalnia  rudy żelaza mieszcząca się na ulicy Górniczej 4 lata powstania 1955 - 1960

Cmentarz ewangelicko-augsburski przy ulicy Górniczej - został założony prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX w. Jego powierzchnia wynosi około 1000 metrów kwadratowych, otacza go ceglany mur. Na cmentarzu pochowano wiele ważnych ówczesnych postaci życia publicznego.
 
Zabytkowe domy wpisane na listę zabytków.

Park Miejski.
   
Wieża szybowa „Łęczyca I „ kopalnia rudy żelaza, ul. Ozorkowskie Przedmieście 4.
   
Stała wystawa macew (nagrobki żydowskie) w Archiwum Państwowym Płockim Oddział Łęczyca.
   
Pamiątkowa tablica Benedykta Polaka na Zamku w Łęczycy (ul. Zamkowa 1), została odsłonięta w 2010 r.

Borki - Park.

Błonie - Kościół p.w. Najświętszego Serca Jezusowego. Zbudowany w latach 1913-1916 w stylu narodowym wg. projektu Józefa Dziekońskiego. http://parafiablonie.com/, Kościół filialny p. w. Wszystkich Świętych, Cmentarz przykościelny, Zespół parkowo-dworski z 1923 r.

Leźnica Mała - drewniany kościół p.w. Marii Magdaleny z 1784 r., w wyposażeniu kościoła elementy przeniesione z Archikolegiaty w Tumie.  www.diecezja.lowicz.pl/serwis/index.php?id=55&idd=54

Prądzew - drewniany dwór z pocz. XX w. gruntownie zrekonstruowany pod koniec XX w. www.zamkilodzkie.pl/pliki/pradzew.htm

Topola Królewska - drewniany kościół p.w. św. Bartłomieja z pocz. XVIII w. z murowaną fasadą z kon. XIX w. Na cmentarzu drewniana kaplica p.w. św. Rocha ok. poł. XIX w. www.kosciolydrewniane.pl/pages/drewniane/topokr1.html
Zawada  - Wiatrak typu kozłowego (przeniesiony do Skansenu Łęczycka Zagroda Chłopska w Kwiatkówku.

Siedlec - kościół zbudowany w latach 1922-30 w stylu narodowym, wg projektu architekta  Zdzisława Mączeńskiego. www.diecezja.lowicz.pl/parafia/sw-marcina-w-siedlcu/

Cmentarz przykościelny, Zespół dworsko-parkowy XIX w.

DASZYNA - drewniany dwór z pocz. XIX w. otoczony parkiem krajobrazowym.  www.zamkilodzkie.pl/pliki/daszyna.htm, Dwór murowany, Park dworsko-krajobrazowy, Założenie dworsko-parkowo-folwarczne.

Goszczynno - Dwór, Park podworski.

Łubno - Dwór, Park dworski krajobrazowy +150 m strefa

Mazew - klasycystyczny kościół oraz dzwonnica z 1 poł. XIX w. https://dziedzictwo.ekai.pl/@@mazew_kosciol

Dawny cmentarz ewangelicki, Dzwonnica, Cmentarz grzebalny.

Siedlew - Park dworski z połowy XIX w.+ 150 m strefa.

Sławoszew - kaplica drewniana wzniesiona w 1 poł. XIX w. z elementów dawnego kościoła oraz pozostałości dworu z 1864 r. www.zamkilodzkie.pl/pliki/slawoszew_stary.htm, Dzwonnica, Założenie dworsko-parkowo-folwarczne, Dwór.

Miroszewice - Zespół dworsko-parkowy

Koryta - Zespół folwarczny.

Przestrzenny Układ Komunikacyjny Krośniewickiej Kolei Dojazdowej PKP wzdłuż Drogi Krajowej nr 1.

GÓRA ŚW. MAŁGORZATY- na szczycie wzgórza (25 m. wysokości względnej, 136 m. n.p.m.) znajduje się kościół, którego początki sięgają 1 poł. XII w. oraz plebania i dzwonnica z 1 poł. XIX wieku.

Tum- początki historii Łęczycy wiążą się z wczesnośredniowiecznym grodziskiem i Archikolegiatą w Tumie. Pierwszy gród łęczycki powstał prawdopodobnie w VI w.n.e., okres swej świetności przeżywał w czasach rozbicia dzielnicowego (XII-XIV w.). Obok grodu powstał około 1000 r. jeden z najstarszych w Polsce klasztorów benedyktyńskich - opactwo Świętej Marii. Na jego miejscu wybudowano w latach 1140-1161 nową bazylikę. Jest to największa dziś w Polsce budowla romańska z XII wieku, jeden z najpiękniejszych i najlepiej zachowanych tego rodzaju zabytków. Obecnie Sanktuarium św. Wojciecha. Obok archikolegiaty znajduje się kościółek drewniany z 1761 r.

Kwiatkówek: znajduje się tam zagroda chłopska. www.maie.lodz.pl/pl/skansen/

Skansen „Łęczycka Zagroda Chłopska” jest jednym z trzech elementów projektu „Tum – perła romańskiego szlaku”. Zagroda to gliniany dom mieszkalny z dwoma izbami: kuchnią i pokojem oraz przelotową sienią pełniącą też rolę pomieszczenia schówkowego. Na podwórku wybudowano, także z gliny budynek inwentarski / obora, stajnia i chlew / z charakterystyczną dla łęczyckiego drewnianą szopą na torf, który  w tych stronach był głównym surowcem opałowym. Zagrodę zamyka stodoła  z ekspozycją narzędzi i maszyn rolniczych. Skansen wzbogacają wiejskie obiekty przemysłowe z wiatrakiem kozłowym, kuźnią, olejarnią i piecem chlebowym.
”Łęczycka Zagroda Chłopska” odtwarza warunki życia na wsi w okresie odrodzenia polskiej państwowości po 1918 roku.

RABÓW - klasycystyczny kościół parafialny p.w. św. Stanisława, z 1838 r. oraz jedyny w powiecie łęczyckim zachowany budynek dawnej synagogi oraz zabytkowy park dworski z XIX w. https://dziedzictwo.ekai.pl/@@grabow_kosciol,   http://www.zamkilodzkie.pl/pliki/grabow.htm

Jastrzębia - Zespół dworski, powstał około 1880 r., Spichlerz, Park.

Pieczew - Drewniany kościół pw. św. Stanisława Bpa, zbudowany w 1747 r.

Srebrna - Zespół parkowo- dworski z drugiej połowy XIX w.

Stara Sobótka - Kościół p. w. św. Mateusza.

Besiekiery - ruiny niewielkiego zamku, zbudowanego ok. 1500 r. przez wojewodę łęczyckiego Wawrzyńca, przebudowanego w kon. XVI w. przez kardynała Andrzeja Batorego.  www.zamkipolskie.com/besiek/besiek.html

Byszew - dwór nawiązujący do stylu romantycznego z 2 poł. XIX w. oraz park z pocz. XIX w. http://www.zamkilodzkie.pl/pliki/byszew.htm

Kurzjama - gospodarstwo agroturystyczne: Pani Alina Jóźwiak, 99-150 Grabów, tel. 0692880878, pokoje gościnne w dworku z 1928 r., wokół piękny park, obiady domowe z produktów z własnego gospodarstwa.. Najlepsze gospodarstwo agroturystyczne w województwie łódzkim w roku 2002.  http://www.kultura.lodz.pl/pl/poi/3274122

Smolice- ruiny dworu z przełomu XIX i XX w., w którym urodziła się i mieszkała znana pisarka, Maria z Zieleniewskich Ginter. http://www.zamkilodzkie.pl/pliki/smolice.htm

Nowa Sobótka

- zespół kościelny mariawitów z początku XX wieku. Miejscowa parafia starokatolicka jest pierwszą, która opowiedziała się za mariawityzmem w 1906 roku. Jej pierwszym proboszczem był o. Jan M. Michał Kowalski, późniejszy arcybiskup i reformator mariawityzmu, który zginął w obozie w Dachau w 1942 roku.

- neogotycki, trójnawowy kościół pw. św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty i św. Rocha na planie krzyża łacińskiego z 1907 roku. Posiada dwa chóry: dla orkiestry dętej i śpiewaczy. Zyskał on miano jednego z najpiękniejszych w parafiach mariawickich. We wnętrzu do ciekawszych zabytków należą: ołtarz główny z konfesją, żeliwna ambona oraz freski dwunastu apostołów namalowane na sklepieniu nawy głównej. W czasie II wojny światowej w kościele mariawitów odprawiane były nabożeństwa ewangelickie.

- dom parafialny z 1908, w którym miejscowe Zgromadzenie Sióstr Mariawitek w różnych okresach czasu prowadziło: szkołę, ochronkę, przytułek, dom starców i sierociniec. Obecnie wykorzystywany do celów parafialnych.

- cmentarz mariawicki, na którym pochowani są m.in. kapłani, w tym proboszczowe parafii oraz siostry zakonne.

Kadzidłowa

- neogotycki kościół mariawitów pw. Przenajświętszego Sakramentu z 1928 roku. Świątynia częściowo zbudowana na pozostałościach dawnego dworu Koszutskich, w którym mieszkała m.in. Wera Kostrzewa, działaczka społeczna organizująca dla miejscowej ludności tajne nauczanie. Do niedawna w kościele odprawiane były nabożeństwa ewangelickie.

- dom parafialny z 1924 roku, w którym siostry mariawitki prowadziły ochronę. W okresie Polski Ludowej pomieszczenia budynku wykorzystywano jako szkołę podstawową.

- kaplica rzymskokatolicka pw. Matki Bożej Częstochowskiej wybudowana w latach 1986-1988, w miejscu dawniejszej drewnianej z 1932 roku.

PIĄTEK -geometryczny środek Polski (pomnik w centrum rynku).

Kościół parafialny z XV w., przebudowany w XVII w., gotycki w bryle, orientowany, murowany z cegły, otynkowany, jednonawowy z węższym prostokątnym prezbiterium. Od południa przy nawie kruchta, od północy zakrystia duża i ministrancka (sklepione kolebkowo) oraz kaplica NMP o stropie płaskim, belkowanym. W nawie i prezbiterium stropy płaskie, otwór tęczowy - ostrołukowy. Ołtarz główny późnobarokowy z obrazem Świętej Trójcy pędzla Józefa Buchbindera. W kaplicy ołtarz barokowy z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Przy kościele kapliczka z rzeźbą przedstawiającą siedzącego na ławeczce Św. Jana Pawła II.

Na cmentarzu drewniany kościół p.w. Przemienienia Pańskiego (dawniej św. Wawrzyńca) z poł. XVIII w., obok dzwonnica drewniana z poł. XVIII w.,

Kościół starokatolicki mariawitów p.w. Trójcy Przenajświętszej z pocz. XX w.

Zabytkowy park miejski z XIX w.

Pomnik "Krzyż" przy ul. Łowickiej wzniesiony na miejscu zamordowanych w dniu 14 września 1939 roku mieszkańców Piątku i uchodźców z okolic Poznania.

Pomnik Chwały 14 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty Armii "Poznań", odsłonięty 8 września 1989 roku w 50. rocznicę Bitwy nad Bzurą.

Ciechosławice. http://www.kosciolydrewniane.pl/pages/drewniane/ciechos.html

Drewniany kościółek p.w. Matki Boskiej Łaskawej pochodzący z XVIII w. jednonawowy, z węższym, wielobocznie zamkniętym prezbiterium, przy którym  od strony północnej znajduje się zakrystia, a przy nawie od zachodu - kruchta. Otwór tęczowy półkolisty z nisko osadzoną belka tęczowa z rokokowym krucyfiksem.
W ołtarzu obraz przedstawiający Matkę Boską Łaskawą z Dzieciątkiem.

Balków

Dwór z 1926 roku i zabytkowy park z początku XIX w. w stylu naturalistyczno-krajobrazowym.

Goślub
Pałac klasycystyczny z kon. XVIII w. położony pośrodku starego parku. http://www.zamkilodzkie.pl/pliki/goslub.htm

Konarzew

Zachowało się tu w stanie szczątkowym grodzisko stożkowe, otoczone fosą, przechodzące w części zachodniej w staw. Podobne grodzisko zwane przez miejscową ludność „Łysą Górą" znajduje się w Oreniczkach nad rzeką Maliną ok. 6 km na północ od Konarzewa. W Konarzewie - gospodarstwo agroturystyczne oraz plantacja wikliny, gdzie od ponad 10 lat odbywają się plenery z wikliną.

Łęka - Podworski park krajobrazowy z początku XIX w.

Orenice - Modrzewiowy dwór z połowy XIX w. kryty tzw. dachem polskim z gankiem ozdobionym kolumnami, otoczony pozostałością parku krajobrazowego z końca XIX w.
Janowice - Zespół parkowo- dworski z drugiej połowy XIX w, pomnik Ofiar Faszyzmu.

Piekary - Zabytkowy park dworski z czterema stawami oraz ponad 150letnimi okazami drzew oraz murowanym dworkiem  1 połowy XIX w. W Piekarach nakręcano sceny  do pierwszej, przedwojennej wersji filmu "Znachor".

Sułkowice - Klasycystyczny murowany dworek z połowy XIX w. z parkiem, w którym zachowała się kapliczka z figurą św. Antoniego z 1917 r. wystawiona przez dziedzica Niedziałkowskiego na cześć urodzin syna.


Dworek klasycystyczny z 1 poł. XIX w. W odległości około 2 km na zachód, w głębi lasu, znajduje się projektowany rezerwat „Silne błota". Jest to torfowisko  z zanikającym jeziorem oraz las z wydmami. Niedostępne torfowiska są siedliskiem rzadkiej roślinności i oazą dla ptactwa. Prowadzone tu badania pozwoliły określić wiek wydm, odtworzyć historię klimatu i roślinności od chwili ustąpienia lodowca z tego terenu oraz czas pojawienia się na wydmach ludzi i ich kulturę (ślady kultury łowców reniferów 11-10 tys. lat temu), stąd Witów jest jednym z najważniejszych stanowisk archeologicznych Polski Środkowej.

 Gmina Świnice Warckie(.www.swinicewarckie.com.pl/)

ŚWINICE WARCKIE-.www.swinicewarckie.com.pl/

Kościół Parafialny w Świnicach Warckich z około.1859 r. - Sanktuarium Urodzin  i Chrztu Świętej Siostry Faustyny.

https://www.facebook.com/sanktuariumswinicewarckie/

Dzwonnica drewniana przy Sanktuarium Urodzin i Chrztu Świętej Siostry Faustyny.

Cmentarz Przykościelny przy Sanktuarium Urodzin i Chrztu Świętej Siostry Faustyny.

Ołtarz polowy przy Sanktuarium Urodzin i Chrztu Świętej Siostry Faustyny.

Grota przy Sanktuarium Urodzin i Chrztu Świętej Siostry Faustyny.

Plebania.

Cmentarz Parafii Rzymskokatolickiej w Świnicach Warckich.

 

Chwalborzyce - Cmentarz Grzebalny Parafii Rzymskokatolickiej w Chwalborzycach.

Głogowiec - miejsce pielgrzymek do rodzinnego domu Heleny Kowalskiej - św. Faustyny. (obecnie muzeum)..http://www.swinicewarckie.com.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&menu=54&strona=1&sub=5

Dom narodzin Świętej Siostry Faustyny z ok.1900 r. Głogowiec 11

Grodzisko - kościół p.w. Świętych Apostołów Piotra i Pawła z pocz. XVII w.  http://www.grodzisko.tnb.pl/news.php

Dzwonnica przy Kościele Parafii Rzymskokatolickiej w Grodzisku z 1612 r., Cmentarz przykościelny Parafii Rzymskokatolickiej w Grodzisku, Cmentarz Grzebalny Parafii Rzymskokatolickiej w Grodzisku, Kaplica na cmentarzu grzebalnym w Grodzisku.

Gusin - Dwór z I poł. XIX w którym mieszkała Maria Konopnicka w latach 1872 -1877

Kosew - Dom mieszkalny nr 12 drewniany zbudowany ok. 1920 r. wł. prywatna,

Dom mieszkalny nr 14 drewniany zbudowany bez gwoździ ok. 1878 wł. prywatna,

Dom mieszkalny nr 27 drewniany zbudowany ok. 1920 r. wł. prywatna.

Kozanki Podleśne

Dwór z I. poł. XIX w.

Park dworski z poł. XIX w.

Parski

Dwór z 1809 r.

Park naturalistyczno - krajobrazowy z I poł XIX w z elem. regu. z I i II poł.

Gorzelnia z II poł. XIX w.

Kapliczka zlokalizowana naprzeciw dworu z ok.1920 r.

Magazyn spirytusu z II poł. XIX w.

Witonia - Kościół parafialny p. w. św. Katarzyny.

 Kaplica na cmentarzu rzymsko-katolickim.

 Dworzec kolejowy.

 Cmentarz grzebalny rzymsko-katolicki.

 Cmentarz przykościelny.

Nędrzew - Park dworski.

Gledzianówek - Fragmenty parku dworskiego z XVIII/XIX w., ponadto grupa stanowisk archeologicznych: cmentarzysko ciałopalne z epoki żelaza, kurhan (ok. 22 m. średnicy i 3 m. wysokości) z nasypem kamienno - ziemnym z okresu wpływów późnorzymskich, prawdopodobnie z III w. n.e.

Gledzianów- Park dwór

źródło: www.leczycki.pl

 

 


 



 



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz