Powiat poddębicki – powiat w Polsce (województwo łódzkie), reaktywowany w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Poddębice.
Według danych z 31 grudnia 2019 roku[2] powiat zamieszkiwało 41 108 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 41 037 osób.
Powiat jak i miasto Poddębice położone jest w centralnej Polsce, stosunkowo blisko geometrycznego środka naszego kraju znajdującego się w Piątku. Pod względem administracyjnym leży w północno-zachodniej części województwa łódzkiego. Pod względem geograficznym powiat leży na Niżu Polskim, który rozpada się na mniejsze regiony i krainy, a w naszym przypadku na Wysoczyznę Łaską, która z kolei jest częścią Niziny Południowo - Wielkopolskiej.
Jest to makroregion nizinny o starej rzeźbie polodowcowej, pochodzącej z czasów zlodowacenia środkowopolskiego i później złagodzonej przez procesy erozyjne. Jest to krajobraz równin i wysoczyzn położonych na ogół na wysokości od 100 do 200 metrów n.p.m., pomiędzy którymi na osi głównych rzek makroregionu – Warty i Prosny oraz ich zbiegu z większymi dopływami występują bardziej zagłębione, płaskie i często podmokłe kotliny.
Osią powiatu jest rzeka Ner, która wpada do Warty koło wsi Majadany. Sama rzeka Warta jest rzeką graniczną Powiatu Poddębickiego. Ner przepływa przez dwa województwa: łódzkie i wielkopolskie i dwie krainy geograficzne: Wysoczyznę Łaską i Kotlinę Kolską. Jest to rzeka o długości 125,9 km i powierzchni dorzecza 1866 km2. Maksymalna rozpiętość wahań stanów wody w dolnym biegu wynosi 3,5 metra, a średni przepływ powyżej ujścia wynosi 10,0 m3/s. Jej źródła znajdują się w pobliżu Wiśniowej Góry, położonej na południowy - zachód od Łodzi. Dzisiaj rzeka ta integruje powiat, chociaż przez ostatnie 700 lat była rzeką graniczną. Płynie pradoliną, która była kiedyś bagnista, dzisiaj została w większej części uregulowana i te tereny są użytkowane jako łąki. Pod względem budowy morfologicznej i geologicznej teren jest posadowiony na stabilnej pod względem tektonicznym platformie paleozoicznej z domieszką margli, wapienia i piaskowców, które pochodzą z czasów mezozoicznych. W regionie pod cienką warstwą utworów polodowcowych występują margle kredowe. Podstawowym znaczeniem dla formowania się czwartorzędowej budowy tego regionu jak i rzeźby powierzchni miało nasunięcie się zlodowacenia środkowopolskiego, które nastąpiło około 280-230 tyś lat temu. Inny lądolód datowany na ok. 200-180 tyś. lat temu był już ostatnim lądolodem, którego pobyt zaznaczył się na tym obszarze. W latach ok. 110-80 tys. lat temu klimat był zbliżony do dzisiejszego i nie dochodziło do poważniejszych zmian geologicznych. Poważne zmiany nastąpiły ok. 80-11 tys. lat temu. Czoło lądolodu dotarło do linii Leszno - Pyzdry – Gostynin i w ten sposób okolice Poddębic i Uniejowa znalazły się blisko czoła lodowca.
Ostateczne ukształtowanie regionu pod względem geologicznym i rzeźby terenu nastąpiły około 10-12 tys. lat temu. W krajobrazie dominują utwory polodowcowe takie jak wysoczyzny, wzgórza ostańcowe oraz płaskie i faliste równiny. Ostatnie 115 tys. lat miało wpływ na ukształtowanie się wewnętrznej struktury gleb. Dzisiaj te gleby są klasyfikowane najwyżej do klasy III i IV, a pod względem wykorzystania rolniczego nadają się tylko do upraw żytnich i ziemniaczanych. Użytki rolne zajmują 666219 ha, a średnia powierzchnia gospodarstwa wynosi 8,5 ha.
Powiat ma charakter rolniczo-turystyczny.
Głównymi atutami Powiatu są: Zbiornik Jeziorsko zbudowany jako zbiornik wody pitnej dla aglomeracji łódzkiej, a teraz jako cel wypraw weekendowych i wakacyjnych dla spragnionych świeżego powietrza łodzian. Atutem powiatu są jego przepiękne lasy.
OPIS HERBU POWIATU PODDĘBICKIEGO
W polu czerwonym - tarczy złoty dąb o sześciu korzeniach, sześciu ulistnionych konarach z sześcioma żołędziami. Trzy srebrne lilie: dwie po bokach dębu, jedna pod korzeniami.
Dąb i lilie symbolizują miasta na terenie Powiatu Poddębickiego, a liczba konarów, żołędzi, korzeni symbolizuje sześć gmin stanowiące Powiat Poddębicki.
W odtwarzaniu seryjnym herbu dwa metale: złoty i srebrny zastępuje odpowiednio kolor żółty i biały.
Powiat Poddębicki jest powiatem bogatym w tereny leśne obejmujące ponad 16 tys. ha, na których dominują takie gatunki drzew jak sosna pospolita, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, brzoza brodawkowa, olsza czarna, modrzew europejski, świerk pospolity, jodła pospolita, sosna banksa, sosna czarna, sosna smołowa, sosna wejmutka, buk zwyczajny, dąb czerwony, klon zwyczajny, klon jawor, jesion wyniosły, grab zwyczajny, topola czarna, topola osika, lipa pospolita, robinia akacjowa i wierzba iwa.
Na jego terenie utworzono trzy rezerwaty przyrody chroniące cenne fragmenty lasów.
WARTO ZOBACZYĆ:
Kościół neogotycki p.w.św.Mateusza w Dalikowie wzniesiony w latach 1908-1913 według projektu warszawskiego architekta Apoloniusza Niniewskiego
Drewniany Kościół parafialny p.w. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Budzynku, wzniesiony jako kaplica myśliwska w latach 1710-1711, rozbudowany w XVII w. przebudowany w XX wieku, siedziba parafii od 1926 r.
Gotycko-renesansowy kościół p.w. św. Floriana z początku XVI w. w Domaniewie, ufundowany przez chorążego łęczyckiego Stanisława Zalewskiego
Wyposażenie kaplicy cmentarnej św. Rocha w Dalikowie
Park zabytkowy założony w połowie XIX w. przez rodzinę Węderskich ówczesnych właścicieli majątku Dalików w stylu naturalistycznym (naśladownictwo angielskich parków krajobrazowych z piękną aleją grabową i jesionową).
Kościół p.w. św. Stanisława w Drużbinie zbudowany w 1630 r. - styl późnorenesansowy
Kościół p.w. św. Katarzyny w Pęczniewie - drewniany zbudowany w miejscu wcześniejszego w 1761 r. z fundacji Tomasza z Głogowa Kossowskiego, rozbudowany w XIX wiekuKościół p.w. św. Marka w Siedlątkowie, stoi na sztucznie usypanym półwyspie, otoczony wysokim wałem od zalewu „Jeziorsko", wzniesiony w 1683 r. - styl późnorenesansowy
Kościół p.w. św. Stanisława w Brodni, drewniany zbudowany około 1556 r.
Park krajobrazowy o pow. 3,3 ha w Brodni
Rezerwat przyrody obejmujący południową część zbiornika wodnego „Jeziorsko" do granicy strefy ciszy, mający na celu ochronę ptactwa.
Zabytkowy park późnobarokowy o pow. 3.90 ha w Starym Gostkowie oraz zespół pałacowy z 1802 r. - obecnie siedziba Urzędu Gminy. W parku występują cenne gatunki drzew, takie jak: modrzew europejski, modrzew japoński, akacja biała, jawor, grab
Dworek klasycystyczny z XIX w. zlokalizowany w Bronowie wraz z parkiem o pow. 7,60 ha.
W latach 1862 - 1872 w dworku żyła i tworzyła Maria Konopnicka. Obecnie siedziba Muzeum Oświatowego.
Park dworski o pow. 5,10 ha z ruinami pałacowymi i spichlerzem w Biernacicach
Kościół parafialny p.w. św. Piotra i Pawła w Turze - wzniesiony w 1745 r. o drewnianej konstrukcji zrębowej oraz barokowych ołtarzach z rzeźbami z XVIII w.
Zespół dworsko-pałacowy w Zadzimiu z XIX w. założony przez Karola Dąbskiego pułkownika wojsk koronnych z pomnikowymi drzewami
Park z XIX w. w Woli Flaszczynej o pow. 2,50 ha.
Park z XVIII w. w Zadzimiu o pow. 6,30 ha.
Późnorenesansowy kościół parafialny p.w. św. Małgorzaty w Zadzimiu, zbudowany w latach 1640-1642 przez Aleksandra Zalewskiego
Kościół drewniany p.w. św. Wojciecha i p.w. św. Rocha w Zygrach
Drewniana świątynia parafialna p.w. św. Mikołaja w Wierzchach - obecna wzniesiona w 1727 r. restaurowana w 1785 i 1966 r.
Kaplica grobowa z I połowy XIX w. w Wierzchach
Kościół parafialny p.w. św. Andrzeja w Małyniu - zbudowany w 1752 r.
Dwory z końca XIX w. w Małyniu i Woli Flaszczyna
Renesansowy pałac z XVII w. w Poddębicach
Kościół parafialny p.w. św. Katarzyny w Poddębicach
Budynek Pijalni Wód Termalnych, kiedyś Kościół ewangelicko-augsburski w Poddębicach
Drewniany dwór w Tumusinie
Kościół p.w. św. Michała Archanioła w Niemysłowie
Pieszy szlak turystyczny im. Marii Konopnickiej biegnący z Poddębic do Bronowa - miejsca zamieszkania pisarki
Rezerwat przyrody „Dąbrowa Napoleonów" o wysokich walorach krajobrazowych i przyrodniczych
ZOO Safari w Borysewie - wyjątkowe miejsce, gdzie można stanąć twarzą w twarz z dzikimi zwierzętami z całego świata.
Zamek w Uniejowie - XIV w. budowla gotycka wzniesiona w latach 1360-1365 w miejscu starej, drewnianej fortalacji zniszczonej przez Krzyżaków, zbudowany przez arcybiskupa Jarosława Bogorię Skotnickiego. Wielokrotnie przebudowany m.in. przez arcybiskupów - Jana Wężyka i Macieja Łubieńskiego w połowie XVII w. stanowił do czasu II rozbioru Polski jedną z rezydencji biskupów gnieźnieńskich W latach 1848-1850 generał Aleksander Toll przebudował go na klasyczny pałac.
Kolegiata p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny ufundowana przez arcybiskupa Bogorię Skotnickiego w 1349 r. Wielokrotnie przebudowywana zachowała wiele elementów wystroju reprezentujących kolejne style, od gotyckiego portalu, poprzez barokowe kaplice i rokokowy ołtarz główny.
Późno klasycystyczny dworek szlachecki z 1845 r.
Cerkiewka - kaplica grobowa rodziny Tollów z 1885 r. w formie dwukondygnacyjnego mauzoleum na planie krzyża greckiego - obsadzona kręgiem dębów, umiejscowiona w lesie na obrzeżach Uniejowa.
Wieś Spycimierz w pobliżu Uniejowa 4 km na południowy zachód od miasta - z ciekawym układem zabudowy przestrzennej opartym na historycznych założeniach. Wieś ma zwartą zabudowę o nieregularnym, wielodrożnym rozmieszczeniu siedlisk, określoną jako „kupowa".
Baseny "TERMY UNIEJÓW' - nowoczesny kompleks basenowo - termalny wykorzystujący wody termalne o temperaturze 68 st. C.
źródło: www.poddebicki.pl; Wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz