Siedziba Nadleśnictwa Krotoszyn znajduje się w Krotoszynie, przy ul. Wiewiórowskiego 70. Nadleśnictwo Krotoszyn w obecnym układzie funkcjonuje od dnia 01.01.1979 roku. Administrowane lasy podzielone są na 3 obręby: Baszków, Gliśnica i Jasne Pole, które łącznie obejmują 13 leśnictw o ogólnej powierzchni 19 326 ha, z czego powierzchnia leśna stanowi 18 686 ha.
Zgodnie z obowiązującym podziałem kraju grunty nadleśnictwa położone są w województwie wielkopolskim, na terenach powiatów: gostyńskiego, krotoszyńskiego, ostrowskiego, pleszewskiego i rawickiego.
Opracowana przez regionalizacja przyrodniczo-leśna umieszcza nadleśnictwo na obszarze III Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej i Mezoregionu Krotoszyńskiego. Jedynie niewielkie, południowe fragmenty zaliczane są do Mezoregionu Kotliny Żmigrodzkiej, Milickiej i Grabowskiej.
Jeśli chodzi o klasyfikację geomorfologiczną lasy Nadleśnictwa Krotoszyn znajdują się na Nizinie Południowo-Wielkopolskiej, regionie Wysoczyzny Kaliskiej oraz w regionie Pradoliny Barycko-Głogowskiej.
Zachodzące na tych terenach procesy (w tym zwłaszcza wpływ zlodowacenia środkowopolskiego) sprawiły, że spotykamy tu całą mozaikę utworów glebowych – od glin zwałowych moren dennych po piaski dennych tarasów akumulacyjnych. Autorem stosowanego niekiedy określenia „płyta krotoszyńska" jest najprawdopodobniej profesor Feliks Terlikowski, który około roku 1930 badał przydatność rolniczą tutejszych gleb i zwrócił uwagę na specyficzne wyrównanie glin zwałowych w formie płaskowyżu.
Warunki hydrologiczne sytuują nadleśnictwo w grupie słabiej zaopatrzonych w wodę. Składają się na to: rzadka i słabo rozwinięta sieć rzeczna, nierównomiernie rozmieszczone pozostałe cieki, rowy i kanały, niewielka ilość wód stojących (stawy, glinianki) oraz brak jezior.
Ze względu na słabe zaopatrzenie w wody gruntowe decydujący wpływ na przebieg procesu wegetacyjnego i stopień uwilgotnienia siedlisk ma woda opadowa. Niestety położenie w Dzielnicy Środkowej na granicy z Dzielnicą Łódzką (według regionalizacji przyrodniczo-klimatycznej) to obszar ścierania się klimatu atlantyckiego i kontynentalnego, co przy dodatkowym, negatywnym oddziaływaniu pojezierzy pomorskich od północy i Sudetów od południa skutkuje niską średnią rocznych sum opadów (579 mm).
Stwarza to dość skomplikowany układ przyrodniczy, w którym pomimo znacznej ilości zasobnych siedlisk głównym determinantem kreującym warunki gospodarowania jest woda, a właściwie jej niedobór.
Niski poziom opadów, powtarzające się w ostatnich latach długie okresy suszy letniej oraz dodatkowo pogłębiające deficyt wody silne wiatry (wzmożona transpiracja) to istotne utrudnienia w prowadzeniu gospodarki leśnej. Efektem tego jest słaby wzrost sadzonych upraw, osłabienie kondycji pozostałych drzewostanów oraz zwiększenie zagrożenia pożarowego w lasach.
Głównym gatunkiem lasotwórczym w Nadleśnictwie Krotoszyn jest sosna zwyczajna występująca na powierzchni 8601 ha tj. 48% powierzchni leśnej Nadleśnictwa. Drugim bardzo ważnym gatunkiem - jest dąb szypułkowy, tworzący drzewostany lite i z przewagą na powierzchni ok. 7110ha, tj. 40% powierzchni leśnej Nadleśnictwa.
Użytkowanie lasu
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych.
Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Zgodnie z decyzją Ministra Środowiska, zatwierdzającą Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Krotoszyn, w latach 2018-2027 możemy pozyskać do 1 019 477m3 grubizny netto.
Surowiec z Nadleśnictwa Krotoszyn przy swoim zróżnicowaniu gatunkowym i sortymentowym znajduje zainteresowanie nie tylko na rynku lokalnym, ale i na rynku klientów krajowych i zagranicznych (przemysł celulozowo-papierniczy, przemysł meblarski).
Zasoby leśne nadleśnictwa
W zarządzie Nadleśnictwa Krotoszyn pozostaje 18 686ha gruntów leśnych, z czego prawie 83% stanowią lasy ochronne, a nieco ponad 16% lasy gospodarcze. Zapas drewna na pniu szacuje się na prawie 5,7mln m3 (stan na 1.01.2018r.).
Zasobność drzewostanów oszacowano na 313m3/ha i jest ona wyższa od średniej krajowej. Podobnie średni wiek naszych lasów jest wyższy od przeciętnego w Polsce i wynosi 78 lat. Największą powierzchnię zajmują drzewostany So, rosnące na 8,6 tys. ha. Kolejne miejsce zajmują dęby, ponad 7,1 tys. ha, z czego znakomita większość to dąb szypułkowy. Na dalszych miejscach znajdują się Ol i Brz, odpowiednio 900 i 750ha. Inne gatunki mają mniejsze znaczenie gospodarcze.
Hodowla lasu
Hodowla lasu jest dziedziną nauki zajmującą się powstawaniem i rozwojem lasów, opracowaniem sposobów odnowienia powierzchni zrębowych, pielęgnowania upraw i młodników, trzebieży oraz gospodarowania w lasach.
Wiadomości o procesach rozwoju drzewostanów, zasadach techniki, sposobach gospodarowania i ekologicznych podstawach hodowli pozwalają określić przyrodnicze i techniczne zasady nasiennictwa, szkółkarstwa, odnowienia i pielęgnowania lasu. W odniesieniu do poszczególnych typów siedlisk leśnych hodowla lasu podaje szczegółowe wytyczne dla projektowania czynności hodowlanych.
Teoria i praktyka hodowli lasu opiera się na naukach przyrodniczych - meteorologii i klimatologii, gleboznawstwie, botanice, fizjologii roślin, które dają wiedzę o siedlisku leśnym i życiu drzewostanów.
W Nadleśnictwie Krotoszyn do odnowień wykorzystuje się sadzonki wyprodukowane w szkółce nadleśnictwa. Nasiona pochodzą z wysokiej jakości materiału rozmnożeniowego, pozyskiwanego z własnych zasobów lub kupowanych w innych jednostkach Lasów Państwowych z zachowaniem regionalizacji nasiennej.
W nadleśnictwie uznano i zarejestrowano łącznie 214,50 ha wyłączonych drzewostanów nasiennych następujących gatunków drzew leśnych:
sosna zwyczajna 12,00 ha
dąb szypułkowy 202,50 ha.
Drzewostany nasienne gospodarcze obejmują powierzchnię 842,82 ha i są bazą do pozyskania nasion z takich drzew jak brzoza brodawkowata, dąb szypułkowy i sosna zwyczajna.
Na terenie nadleśnictwa zarejestrowanych jest 57 drzew matecznych dębu szypułkowego, których potomstwo generatywne zostało wykorzystane do założenia w 2003 roku plantacyjnej uprawy nasiennej.
Głównym celem hodowli lasu w naszym nadleśnictwie jest zachowanie trwałości lasów i ich wzbogacanie poprzez dążenie do osiągnięcia zgodności biocenozy leśnej z warunkami siedliskowymi, zapewnienie produkcji drewna oraz kształtowanie pozaprodukcyjnych funkcji lasów. Mając to na względzie określono perspektywiczne cele planowania hodowlanego do roku 2027 dla następujących kategorii prac: melioracje agrotechniczne na powierzchniach zrębowych, odnowienia na powierzchniach otwartych i pod osłoną drzewostanów, pielęgnowanie upraw i młodników oraz trzebieże w drzewostanach wyższych klas wieku.
Zgodnie z obowiązującym podziałem kraju grunty nadleśnictwa położone są w województwie wielkopolskim, na terenach powiatów: gostyńskiego, krotoszyńskiego, ostrowskiego, pleszewskiego i rawickiego.
Opracowana przez regionalizacja przyrodniczo-leśna umieszcza nadleśnictwo na obszarze III Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej i Mezoregionu Krotoszyńskiego. Jedynie niewielkie, południowe fragmenty zaliczane są do Mezoregionu Kotliny Żmigrodzkiej, Milickiej i Grabowskiej.
Jeśli chodzi o klasyfikację geomorfologiczną lasy Nadleśnictwa Krotoszyn znajdują się na Nizinie Południowo-Wielkopolskiej, regionie Wysoczyzny Kaliskiej oraz w regionie Pradoliny Barycko-Głogowskiej.
Zachodzące na tych terenach procesy (w tym zwłaszcza wpływ zlodowacenia środkowopolskiego) sprawiły, że spotykamy tu całą mozaikę utworów glebowych – od glin zwałowych moren dennych po piaski dennych tarasów akumulacyjnych. Autorem stosowanego niekiedy określenia „płyta krotoszyńska" jest najprawdopodobniej profesor Feliks Terlikowski, który około roku 1930 badał przydatność rolniczą tutejszych gleb i zwrócił uwagę na specyficzne wyrównanie glin zwałowych w formie płaskowyżu.
Warunki hydrologiczne sytuują nadleśnictwo w grupie słabiej zaopatrzonych w wodę. Składają się na to: rzadka i słabo rozwinięta sieć rzeczna, nierównomiernie rozmieszczone pozostałe cieki, rowy i kanały, niewielka ilość wód stojących (stawy, glinianki) oraz brak jezior.
Ze względu na słabe zaopatrzenie w wody gruntowe decydujący wpływ na przebieg procesu wegetacyjnego i stopień uwilgotnienia siedlisk ma woda opadowa. Niestety położenie w Dzielnicy Środkowej na granicy z Dzielnicą Łódzką (według regionalizacji przyrodniczo-klimatycznej) to obszar ścierania się klimatu atlantyckiego i kontynentalnego, co przy dodatkowym, negatywnym oddziaływaniu pojezierzy pomorskich od północy i Sudetów od południa skutkuje niską średnią rocznych sum opadów (579 mm).
Stwarza to dość skomplikowany układ przyrodniczy, w którym pomimo znacznej ilości zasobnych siedlisk głównym determinantem kreującym warunki gospodarowania jest woda, a właściwie jej niedobór.
Niski poziom opadów, powtarzające się w ostatnich latach długie okresy suszy letniej oraz dodatkowo pogłębiające deficyt wody silne wiatry (wzmożona transpiracja) to istotne utrudnienia w prowadzeniu gospodarki leśnej. Efektem tego jest słaby wzrost sadzonych upraw, osłabienie kondycji pozostałych drzewostanów oraz zwiększenie zagrożenia pożarowego w lasach.
Głównym gatunkiem lasotwórczym w Nadleśnictwie Krotoszyn jest sosna zwyczajna występująca na powierzchni 8601 ha tj. 48% powierzchni leśnej Nadleśnictwa. Drugim bardzo ważnym gatunkiem - jest dąb szypułkowy, tworzący drzewostany lite i z przewagą na powierzchni ok. 7110ha, tj. 40% powierzchni leśnej Nadleśnictwa.
Użytkowanie lasu
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych.
Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Zgodnie z decyzją Ministra Środowiska, zatwierdzającą Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Krotoszyn, w latach 2018-2027 możemy pozyskać do 1 019 477m3 grubizny netto.
Surowiec z Nadleśnictwa Krotoszyn przy swoim zróżnicowaniu gatunkowym i sortymentowym znajduje zainteresowanie nie tylko na rynku lokalnym, ale i na rynku klientów krajowych i zagranicznych (przemysł celulozowo-papierniczy, przemysł meblarski).
Zasoby leśne nadleśnictwa
W zarządzie Nadleśnictwa Krotoszyn pozostaje 18 686ha gruntów leśnych, z czego prawie 83% stanowią lasy ochronne, a nieco ponad 16% lasy gospodarcze. Zapas drewna na pniu szacuje się na prawie 5,7mln m3 (stan na 1.01.2018r.).
Zasobność drzewostanów oszacowano na 313m3/ha i jest ona wyższa od średniej krajowej. Podobnie średni wiek naszych lasów jest wyższy od przeciętnego w Polsce i wynosi 78 lat. Największą powierzchnię zajmują drzewostany So, rosnące na 8,6 tys. ha. Kolejne miejsce zajmują dęby, ponad 7,1 tys. ha, z czego znakomita większość to dąb szypułkowy. Na dalszych miejscach znajdują się Ol i Brz, odpowiednio 900 i 750ha. Inne gatunki mają mniejsze znaczenie gospodarcze.
Hodowla lasu
Hodowla lasu jest dziedziną nauki zajmującą się powstawaniem i rozwojem lasów, opracowaniem sposobów odnowienia powierzchni zrębowych, pielęgnowania upraw i młodników, trzebieży oraz gospodarowania w lasach.
Wiadomości o procesach rozwoju drzewostanów, zasadach techniki, sposobach gospodarowania i ekologicznych podstawach hodowli pozwalają określić przyrodnicze i techniczne zasady nasiennictwa, szkółkarstwa, odnowienia i pielęgnowania lasu. W odniesieniu do poszczególnych typów siedlisk leśnych hodowla lasu podaje szczegółowe wytyczne dla projektowania czynności hodowlanych.
Teoria i praktyka hodowli lasu opiera się na naukach przyrodniczych - meteorologii i klimatologii, gleboznawstwie, botanice, fizjologii roślin, które dają wiedzę o siedlisku leśnym i życiu drzewostanów.
W Nadleśnictwie Krotoszyn do odnowień wykorzystuje się sadzonki wyprodukowane w szkółce nadleśnictwa. Nasiona pochodzą z wysokiej jakości materiału rozmnożeniowego, pozyskiwanego z własnych zasobów lub kupowanych w innych jednostkach Lasów Państwowych z zachowaniem regionalizacji nasiennej.
W nadleśnictwie uznano i zarejestrowano łącznie 214,50 ha wyłączonych drzewostanów nasiennych następujących gatunków drzew leśnych:
sosna zwyczajna 12,00 ha
dąb szypułkowy 202,50 ha.
Drzewostany nasienne gospodarcze obejmują powierzchnię 842,82 ha i są bazą do pozyskania nasion z takich drzew jak brzoza brodawkowata, dąb szypułkowy i sosna zwyczajna.
Na terenie nadleśnictwa zarejestrowanych jest 57 drzew matecznych dębu szypułkowego, których potomstwo generatywne zostało wykorzystane do założenia w 2003 roku plantacyjnej uprawy nasiennej.
Głównym celem hodowli lasu w naszym nadleśnictwie jest zachowanie trwałości lasów i ich wzbogacanie poprzez dążenie do osiągnięcia zgodności biocenozy leśnej z warunkami siedliskowymi, zapewnienie produkcji drewna oraz kształtowanie pozaprodukcyjnych funkcji lasów. Mając to na względzie określono perspektywiczne cele planowania hodowlanego do roku 2027 dla następujących kategorii prac: melioracje agrotechniczne na powierzchniach zrębowych, odnowienia na powierzchniach otwartych i pod osłoną drzewostanów, pielęgnowanie upraw i młodników oraz trzebieże w drzewostanach wyższych klas wieku.
źródło: www.krotoszyn.poznan.lasy.gov.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz