Mosina – gmina miejsko-wiejska w województwie wielkopolskim, w południowej części powiatu poznańskiego. Jest ona częścią aglomeracji poznańskiej. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie poznańskim.
W skład gminy wchodzi 21 sołectw: Babki, Baranówko, Borkowice, Czapury, Daszewice, Drużyna, Dymaczewo Nowe, Dymaczewo Stare, Krajkowo, Krosno, Krosinko, Mieczewo, Pecna, Radzewice, Rogalin, Rogalinek, Sasinowo, Sowinki, Świątniki, Wiórek, Żabinko.Siedzibą gminy jest miasto Mosina. Według danych z roku 2002 gmina Mosina ma obszar 170,87 km², w tym:
użytki rolne: 49%
użytki leśne: 38%
Gmina stanowi 9% powierzchni powiatu. Miasto położone 18 km od Poznania, przy szlaku kolejowym do Wrocławia jest miejscem często odwiedzanym przez turystów. Na jego skraju rozciągają się wielkie kompleksy zieleni: Wielkopolski Park Narodowy oraz Rogaliński Park Krajobrazowy.
W skład gminy wchodzi 21 sołectw: Babki, Baranówko, Borkowice, Czapury, Daszewice, Drużyna, Dymaczewo Nowe, Dymaczewo Stare, Krajkowo, Krosno, Krosinko, Mieczewo, Pecna, Radzewice, Rogalin, Rogalinek, Sasinowo, Sowinki, Świątniki, Wiórek, Żabinko.Siedzibą gminy jest miasto Mosina. Według danych z roku 2002 gmina Mosina ma obszar 170,87 km², w tym:
użytki rolne: 49%
użytki leśne: 38%
Gmina stanowi 9% powierzchni powiatu. Miasto położone 18 km od Poznania, przy szlaku kolejowym do Wrocławia jest miejscem często odwiedzanym przez turystów. Na jego skraju rozciągają się wielkie kompleksy zieleni: Wielkopolski Park Narodowy oraz Rogaliński Park Krajobrazowy.
Warto zobaczyć:
- Pałac w Rogalinie (zespół pałacowo-parkowy) - Historia pałacu rogalińskiego sięga 2 poł. XVIII wieku, kiedy właścicielem dóbr stał się Kazimierz Raczyński, późniejszy marszałek koronny na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego. W latach 1768-1774 zbudowano dla niego późnobarokowe założenie pałacowe wg projektów nieznanego architekta, pochodzącego najprawdopodobniej z kręgu saskiego.
- Wielkopolski Park Narodowy - Wielkopolski Park Narodowy utworzony został na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 kwietnia 1957 roku, a jego granice objęły powierzchnię 9600 ha, z czego pod zarządem parku znalazło się ok. 5100 ha. W 1996 roku nowe rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie WPN zmienia jego powierzchnię na 7584 ha oraz tworzy wokół Parku strefę ochronną tzw. otulinę, której powierzchnia razem z terenem Parku wynosi 14840 ha. Z Parku zostają wyłączone tereny miejskie Puszczykowa, Mosiny oraz Stęszewa.W parku utworzono 18 obszarów ochrony ścisłej o łącznej powierzchni 260 ha.
- Dęby Rogalińskie - Wzdłuż Warty na odcinku od Świątnik do Rogalinka rośnie duże skupisko dębów szypułkowych będących pozostałością po lasach grądowych porastających w przeszłości dolinę Warty. Obecnie rośnie tutaj ok. 1400 dębów, stanowiąc tym samym największe w Europie skupisko drzew tego gatunku, z czego ponad 60% zostało objętych ochroną jako pomniki przyrody.
- Wieża widokowa w Mosinie - Drewniana wieża widokowa w Mosinie na Pożegowie została wybudowana na przełomie roku 2011/2012 w ramach realizacji projektu pod nazwą "Turystyka na terenach chronionych Mikroregionu WPN - budowa miejsc wypoczynku i edukacji ekologicznej".Obiekt o wysokości 16,97 m, położony 140,5 m n.pm. zlokalizowany jest na terenie tzw. glinianek, znajdujących się w obszarze chronionym NATURA 2000 oraz w Wielkopolskim Parku Narodowym.
- Wieża widokowa w Mosinie - Drewniana wieża widokowa w Mosinie na Pożegowie została wybudowana na przełomie roku 2011/2012 w ramach realizacji projektu pod nazwą "Turystyka na terenach chronionych Mikroregionu WPN - budowa miejsc wypoczynku i edukacji ekologicznej".Obiekt o wysokości 16,97 m, położony 140,5 m n.pm. zlokalizowany jest na terenie tzw. glinianek, znajdujących się w obszarze chronionym NATURA 2000 oraz w Wielkopolskim Parku Narodowym.
- Studnia Napoleona - Studnia Napoleona jest jednym z najciekawszych punktów na ścieżce dydaktycznej im. prof. Adama Wodziczki w Wielkopolskim Parku Narodowym, rozpoczynającej swój bieg przy głazie Zamoyskiego. Źródło to przez wiele lat było ujęciem wody dla osady leśnej WPN w Osowej Górze. Legenda głosi, że w 1812 roku Napoleon wraz ze swoją armią zatrzymał się tutaj przed wyprawą na Moskwę, by zaczerpnąć wody do picia. Zgodnie z legendą, raz w roku woda w studni zamienia się w szampana.
- Elegant z Mosiny - Skąd się wzięła nazwa "Elegant z Mosiny"? jak piszą w księgach i dokumentach, Mosina w czasie wojen szwedzkich była ośrodkiem rozwiniętego rzemiosła. Działały warsztaty garncarskie, piwowarskie, a także krawieckie. Te ostatnie jak głosi legenda były źródłem powstania "eleganta z Mosiny".
Z pamiętnika Jana Chryzostoma Paska dowiadujemy się, że w zimie 1659/60 roku w Mosinie zimowały/kwaterowały oddziały wojska hetmana Czarnieckiego. Oddział zimujący w Mosinie został przez miejscowych krawców obszyty w nowe eleganckie mundury krojone na modę szwedzką i kiedy zjawił się na wiosnę na koncentrację wojsk królewskich od razu zyskał imię "elegantów z Mosiny". Inna legenda głosi, że swój rodowód popularne w całej Wielkopolsce powiedzenie "elegant z Mosiny" bierze się również z czasu pobytu w Mosinie oddziału wojska hetmana Czarnieckiego. Dworni i okazale przedstawiający się towarzysze chorągwi kwaterującej w Mosinie, jak się na owe czasy mówiło kawalerowie, zdobyli sobie sławę w całej okolicy. Kawaler, towarzysz chorągwi stał się wzorem polotu i dworskości.Z czasem "kawaler z Mosiny" przeszło w powiedzenie "elegant z Mosiny" i w tej formie do naszych czasów przetrwało.
Z pamiętnika Jana Chryzostoma Paska dowiadujemy się, że w zimie 1659/60 roku w Mosinie zimowały/kwaterowały oddziały wojska hetmana Czarnieckiego. Oddział zimujący w Mosinie został przez miejscowych krawców obszyty w nowe eleganckie mundury krojone na modę szwedzką i kiedy zjawił się na wiosnę na koncentrację wojsk królewskich od razu zyskał imię "elegantów z Mosiny". Inna legenda głosi, że swój rodowód popularne w całej Wielkopolsce powiedzenie "elegant z Mosiny" bierze się również z czasu pobytu w Mosinie oddziału wojska hetmana Czarnieckiego. Dworni i okazale przedstawiający się towarzysze chorągwi kwaterującej w Mosinie, jak się na owe czasy mówiło kawalerowie, zdobyli sobie sławę w całej okolicy. Kawaler, towarzysz chorągwi stał się wzorem polotu i dworskości.Z czasem "kawaler z Mosiny" przeszło w powiedzenie "elegant z Mosiny" i w tej formie do naszych czasów przetrwało.
(źródło: za: www.mosina.pl)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz