FILM PROMOCYJNY:
https://miasto.reda.pl/category/aktualnosci/filmy/#
MIEJSKI BIULETYN INFORMACYJNY:
https://miasto.reda.pl/wp-content/uploads/2022/09/um_reda_wrzesien_2022_popr3.pdf
Reda (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Réda, niem. Rheda) – kaszubskie miasto w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, położona w Pradolinie Redy-Łeby nad rzeką Redą. Stanowi jedno z miast Małego Trójmiasta Kaszubskiego oraz jest częścią aglomeracji Trójmiasta.
HERB MIASTA:
Herb miasta Redy przedstawia w polu błękitnym, na trójwzgórzu żółtym (złotym), kościół biały (srebrny), obramowanie czarne. Herb przedstawia kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, którego strzelista wieża stanowi charakterystyczny element w krajobrazie miasta. Trójwzgórze symbolizuje wzniesienia znajdujące się w okolicach miasta, w okresie jesiennym wyglądające w barwach złotych wyjątkowo malowniczo. Jednocześnie trzy wzgórza symbolizują trzy części miasta: Redę, Ciechocino i Pieleszewo. Rzeka w dolnej części herbu to rzeka Reda, od której pochodzi nazwa miasta i z którą miasto związane jest od wieków.
*******
Rok 2022 jest rokiem jubileuszowym dla miasta Redy - obchodzi ono swoje 55-lecie.
********Wieś królewska w starostwie puckim w powiecie puckim województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI wieku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa gdańskiego, obszar bezpośrednio przylegający do niego tworzy gminę wiejską. Jako jedna z gmin wchodzi w skład Komunalnego Związku Gmin „Dolina Redy i Chylonki”.
Reda to spokojne i ciche miasteczko, które wraz z Rumią i Wejherowem tworzy Małe Trójmiasto Kaszubskie. Miasto położone pośród pagórków i lasów w pradolinie rzeki Redy i Łeby posiada znakomite walory wypoczynkowe, a ponad połowa jego powierzchni to lasy.
Północno-zachodnie obszary Redy są porośnięte lasami, w których rosną sosny, świerki, graby, buki, a rzadziej modrzew, brzozy i klony. Podobne lasy, pokrywające południowo-zachodnie obszary miasta, mieszczą się w granicach chronionego Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Tereny położone na wschodniej części zajmują łąki torfowe, porośnięte gdzieniegdzie drobnymi zagajnikami, urozmaicającymi krajobraz.
Przez miasto przepływa wijąca się urokliwie rzeka Reda, do której wpada rzeka Bolszewka z dopływem Gościny, rzeka Cedron (zwana dawniej rzeką Białą) z dopływami: Strużką, Grzebnicą oraz Potok Pętkowicki. Wypływa ona pod wsią Strzebielino Morskie, a następnie meandruje dnem obniżenia nazywanego Pradoliną Redy-Łeby do Zatoki Puckiej. Długość jej wynosi ok. 48km, a powierzchnia dorzecza 510km kwadratowych. Wspomniane obniżenie wyżłobiły pod koniec epoki plejstoceńskiej spływające tędy ku zachodowi wody topniejącego lodowca. W późniejszych okresach, po utworzeniu się pod Strzebielinem progu przedzielającego w poprzek pradolinę, rzeka Reda skierowała się ku wschodowi, podczas gdy płynące w zachodniej części pradoliny wody rzeki Łeby zachowały kierunek biegu strumienia polodowcowego.
Wysoki stan czystości wód rzeki Redy stwarza warunki do życia wielu gatunkom ryb, a w tym szczególnie pstrągom potokowym, trociom wędrownym, lipieniom. Wzdłuż brzegów rzeki występują stanowiska ciekawych zarośli halofilnego arcydzięgla nadbrzeżnego, osiągającego wysokość 2m oraz półhalofilnych szuwar z sitowcem nadmorskim.
Rzeka Reda ma ustrój deszczowo-oceaniczny, dlatego też cechują ją dość wysokie stany wód zimą i wczesną wiosną, powodujące wylewy. Szerokość rzeki na poziomie zwierciadła wody, przy średnim stanie, w środkowym odcinku jej biegu, wynosi 10-12m. Na wschód od miasta Redy rzeka kończy swój bieg skanalizowanym korytem i wpada do Zatoki Puckiej między Rewą a Osłoninem. Dawniej była wykorzystywana do celów transportowych, a obecnie służy rekreacji (spływy kajakowe).
Reda
Zwiedzanie Redy można rozpocząć od dworca kolejowego przy ul. Gdańskiej. Dworzec jest jednym z elementów tzw. „zespołu dworca i osiedla kolejowego”. Warto wstąpić też do Miejskiej Biblioteki Publicznej przy ulicy Derdowskiego, w której znajduje się stała ekspozycja ciekawych rzeźb w drewnie, znanych kolorowych ptaszków, figur o charakterze sakralnym i świeckim, twórcy ludowego Izajasza Rzepy. Obok rzeźb na ścianach wiszą obrazy olejne lokalnych twórców. Na końcu ulicy Jarej znajduje się punkt widokowy o wysokości ok. 70 m n.p.m. z którego przy dobrej pogodzie, można zobaczyć Zatokę Pucką i Półwysep Helski. Po obejrzeniu panoramy miasta, z punktu widokowego można zejść schodami, które liczą 204 stopnie i ulicą Gniewowską dotrzeć do ulicy Ogrodowej. Niektóre ze znajdujących się przy tej ulicy budynki liczą ponad 200 lat. Następnie można udać się do kościoła rzymsko-katolickiego pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Katarzyny Aleksandryjskiej, Panny i Męczennicy przy ul. Gdańskiej, którego strzelistej wieży nie sposób nie zauważyć. W drodze do kościoła natkniemy się na budynek dawnej oberży Kożyczkowskich – ulica Gdańska 2, obiekt ten pochodzi najprawdopodobniej sprzed ok.150 lat.
W Redzie znajduje się aleja starych lip, będących zabytkami przyrody. Po północno-zachodnim obrzeżu miasta przebiega niebieski szlak turystyczny (krawędzią Kępy Puckiej -trasa Wejherowo-Mrzezino-Puck, dł. 32km), a na zachodnim -czerwony szlak „wejherowski” (trasa: Sopot-Kamienny Potok-Piekiełko-Wejherowo, dł. 51km) i czarny szlak „Zagórskiej Strugi” (trasa: Gdynia Wzgórze Świętego Maksymiliana-Piekiełko-Wejherowo, dł. 52km).
Miasto korzysta z ujęć wód plejstoceńskich i trzeciorzędowych. Powietrze w mieście zaliczane jest do najczystszych w Polsce północnej.
WARTE ZAINTERESOWANIA:
Jedynym zabytkiem w mieście jest kościół pw. Wniebowzięcia NMP w stylu neogotyckim, wybudowany w latach 1901–1903
zespół dworca i osiedla kolejowego z 1875 roku, składający się z dworca kolejowego, budynku dawnej poczty i telegrafu, domów mieszkalnych pracowników kolejowych, budynków technicznych i gospodarczych, w 2015-2016 budynek został odnowiony,
budynki mieszkalne przy ul. Ogrodowej liczące ponad 200 lat,
budynek dawnej oberży Kożyczkowskich sprzed 150 lat,
spichlerz i dom mieszkalny – pozostałość po zakładzie produkcyjnym, założonym jeszcze w 1340 roku,
budynki mieszkalne przy ul. ks. Józefa Poniatowskiego z lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku,
zespół dworsko-parkowy przy ul. Parkowej i Gajowej, składający się z dworu i parku z pierwszej połowy XIX wieku,
zespół dworsko-parkowy przy ul. Rzecznej z końca XIX wieku,
cmentarzysko grobów skrzynkowych (badane obecnie przez archeologów).
Atrakcje turystyczne:
Punkt widokowy o wysokości ok. 70 m n.p.m. (ul. Jara) z widokiem na Zatokę Pucką i Mierzeję Helską, na który prowadzą 204 stopnie,
Miejska Biblioteka Publiczna przy ul. Hieronima Derdowskiego ze stałą ekspozycją rzeźb ludowych Izajasza Rzepy (drewno, polichromia), obrazów olejnych i wyszywanych oraz utworów poetyckich.
Miejski Dom Kultury w Redzie (ul. Łąkowa 59 A)
Galeria street artu w dwóch tunelach (pod ul. Gdańską – tunel prowadzący do dworca PKP oraz ul. Gniewowska – tunel pod torami prowadzący na Osiedle Buczka) oraz na rondzie autobusowym na końcu ul. 12 Marca (dzielnica – Nowe Betlejem)
Rzeźba w drzewie „Zespołu folklorystycznego Redzan” (skrzyżowanie ul. Wiejskiej i ul. Wiśniowej), a także rzeźby w drewnie „Kaszuby i Kaszubki” w Rodzinnym Parku Miejskim nad rzeką Redą (ul. Łąkowa)
Park Miejski nad rzeką Redą, przy ul. Łąkowej
Aquapark przy ul. Morskiej
źródło: https://miasto.reda.pl/; Wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz