KRAŚNIK – miasto z
ponad 640-letnią historią usytuowane na wzgórzach okalających dolinę
rzeki Wyżnicy (tzw. Wzgórza Urzędowskie). Zajmuje powierzchnię około 26
km2, a liczba mieszkańców wynosi prawie 35 tysięcy. Kraśnik
leży w odlegości 49 km na południowy zachód od stolicy województwa -
Lublina. W okolicach miasta swój początek ma piękne krajobrazowo
Roztocze Zachodnie.
Miasto składa się z dwóch części, które do 1975 roku były odrębnymi
miastami. Jedna to historyczne centrum i powstałe wokół niego osiedla,
do roku 1975 będące miastem powiatowym Kraśnik. Druga zaś część powstała
jako osiedle Dąbrowa Bór dla pracowników budowanej pod Kraśnikiem ,w
ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego, Fabryki Amunicji nr 2. Po
zakończeniu II Wojny Światowej podjęto decyzję o budowie na jej terenie
nowego zakładu, którego nazwa od 15 września 1948 r. brzmiała Kraśnicka
Fabryka Wyrobów Metalowych, a po roku 1972 Fabryka Łożysk Tocznych. W
roku 1954, w związku z dynamicznym rozwojem KFWM oraz wzrostem liczby
mieszkańców, osiedle przekształcono w miasto, któremu nadano nazwę
Kraśnik Fabryczny. W roku 1975 jego obszar został włączony do miasta
Kraśnika. Zakład zaś, pod nazwą Fabryka Łożysk Tocznych – Kraśnik S.A.,
istnieje do dziś i jest jednym z największych pracodawców w okolicy.
Kraśnik od wieków był kluczowym węzłem komunikacyjnym
południowo-wschodniej części Polski. Krzyżują się tutaj dwie drogi
krajowe: nr 19, łącząca Kuźnicę Białostocką z Lublinem, Rzeszowem i
Barwinkiem (wkrótce droga ekspresowa S19) i nr 74 pomiędzy Kielcami,
Zamościem a Zosinem nieopodal przejścia granicznego z Ukrainą.
Warto zobaczyć:
- Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i klasztor kanoników regularnych, w tym: Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Augustyna, Klasztor, Dzwonnica, Kaplica św. Jacka, mur klasztorny)
- Barokowy kościół św. Ducha z lat 1758–1761
- Wielka Synagoga i Mała Synagoga z 1654 r. i XIX wieku
- Nowy cmentarz żydowski
- Wzgórze zamkowe z pozostałościami murowanego zamku zbudowanego na przełomie XIV i XV wieku
- Cmentarz – przy ulicach Tadeusza Kościuszki i Cmentarnej z zachowanymi nagrobkami z XIX wieku
Ponadto warto odnotować, że miasto słynie z produkcji łożysk tłocznych, uprawy malin na szeroką skalę jak i wyrobu cegieł ręcznie formowanych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz